«دشمن مردم» را صرفا سیاسی ندیدیم

سینا راستگو کارگردان نمایش «دشمن مردم» که این روزها در تالار مولوی روی صحنه است درباره تغییراتی که اجرا نسبت به نمایشنامه هنریک ایبسن پیدا کرده است به خبرنگار مهر گفت: هدف اصلی که ابتدا مدنظر داشتم و به گروه هم تاکید کردم که به آن توجه داشته باشند، این بود که وقتی تماشاگر از سالن بیرون می آید بتواند یک خط از داستان را تعریف کند چون همه تماشاگران که «دشمن مردم» هنریک ایبسن را نخوانده اند که با هر شیوه اجرایی از اتفاقات متن باخبر شوند. اصولا این نمایشنامه برای عده محدودی از مخاطبان نوشته نشده و به نظرم جامعه هدفش خیلی عام تر از بسیاری از آثار دیگر است.

وی ادامه داد: البته زمانی این درک از نمایشنامه به وجود می آید که ما داستان را درست روایت کنیم و بعد ایده های خودمان از متن را به آن تزریق کنیم، بنابراین تلاش ما این بود که در اجرای این اثر نمایشی بتوانیم متن را به درستی و روان روایت کنیم. نکته دیگر اینکه اگر ما می خواستیم کل متن را اجرا کنیم مدت زمان اجرا نزدیک به سه ساعت می شد به همین جهت ما متن را کوتاه کرده و زبان متن را نیز به روزتر و مناسب ادبیات امروز کردیم. نکته بعدی که  به کار اضافه شد و در نمایشنامه کمتر به آن توجه شده بود حضور مردم بود که در نمایشنامه ایبسن تنها در صحنه چهارم حضور دارند اما ما مردم را در کل نمایش گسترش دادیم چون تحلیل من این است که حرف اصلی را خود مردم می زنند نه حکومت و آنها تصمیم گیرنده اصلی هستند پس اگر نقش آنها را کم رنگ کنیم کم لطفی کرده ایم.

این کارگردان جوان درباره نگاه سیاسی که به این نمایشنامه وجود دارد و مابه ازاهای امروزی که از شخصیت ها می توان بیرون کشید، توضیح داد: اگر ما می خواستیم «دشمن مردم» را یک کار صرفا سیاسی بگیریم کار برایمان خیلی راحت تر می شد و می توانستیم به جای هر کاراکتری یک ما به ازا بگذاریم و ادای او را در بیاوریم در این صورت هم نمایش و هم متن کاملا زمین می خورد. تلاش ما این بود که از فضای  سیاسی که در ایران جریان دارد خارج شویم و حرف متن را به عنوان یک حرف جهان‌شمول بررسی کنیم. این نمایشنامه هرجای دنیا و در هر زمانی اجرا شود ما به ازای خودش را خواهد داشت.

وی یادآور شد: «دشمن مردم» در واقع یک متن اجتماعی سیاسی است که ابتدا یک معضل اجتماعی را مطرح می کند اما در لایه های زیرینش به مسایل سیاسی و مباحثی چون آزادی بیان و لابی هایی که در بازی قدرت و سیاست اتفاق می افتد، می پردازد که ما هم تمام تلاشمان را کردیم که حق مطلب را ادا کنیم اما نه با مابه ازاهای ایرانی.

راستگو درباره فضاسازی و طراحی صحنه نمایش بیان کرد: طراحی صحنه ما از ۱۷ – ۱۸ مکعب هم اندازه و یک شکل تشکیل شده است که در هر صحنه با عوض شدن چیدمان و فرم این مکعب ها، صحنه ساخته می شود. در این نمایش از دکوری دو فضایی استفاده کرده ایم به این معنی که از همزمانی دو موقعیت کنار هم و در یک لحظه در عقب صحنه و جلو صحنه بهره بردیم که این اتفاق با تعدادی دیوار آینه ای شکل انجام گرفته است. هدف اصلی ما از قرار دادن آینه در صحنه این بود که تماشاگر خودش را در این آینه ها ببیند و فکر و ذهنش درگیر شود.

وی در پایان صحبت هایش درباره استقبال از نمایش و انتخاب بازیگران توضیح داد: با بازیگران نمایش نزدیک ۷-۸ سال است که کار می کنیم و اکثر آنها هنرجویان آموزشگاه زنده یاد سمندریان هستند. از استقبالی که از کار شده نیز راضی هستم و خوشبختانه تا امروز بازخوردها هم بسیار مناسب بوده است.

نوشته هنریک ایبسن و کارگردانی سینا راستگو تا ۲۰ خردادماه در تالار مولوی روی صحنه خواهد بود.بازیگران این اثر نمایشی به ترتیب حروف الفبا محمدرضا ایمانیان (مهمان از گروه گره)، زهرا بهروزمنش، محمد حبیبی، امیر شاه علی، وحید شیخی، والا و بردیا عادلی، شهریار فرد، محمد مسگری، مرضیه موسوی، منصور نصیری هستند.