۳۰ سال درمان سرطان سینه در ایران/ نتایج بهتر از آمریکا

    کد خبر :409045

رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، به ارائه نتایج ۳۰ سال درمان و کنترل سرطان سینه در کشور پرداخت.

به گزارش مهر، محمد اسماعیل اکبری، در مطلبی تحقیقاتی که حاصل ۳۰ سال کار پژوهشی او و تیم تحقیقاتی‌ بوده است، گفت: سرطان سینه شایع‌ترین سرطان در ایران حتی بین دو جنس مرد و زن است.

وی افزود: در آخرین ثبت سرطان منتشرشده در سال ۱۳۹۳، جمعاً ۱۴ هزار و ۶۲۳ مورد سرطان جدید در کشور ثبت شده است که رقم بالایی نیست اما هر سال بین ۶ تا ۱۰ درصد رشد داشته است و انتظار می‌رود این رشد همچنان بالا باقی بماند.

اکبری با عنوان این مطلب که قریب ۹۸ درصد این سرطان در زنان و حدود دو درصد یا کمتر در مردان ایرانی پیدا می‌شود، گفت: نکته جالب سن جوان‌تر بیماران ایرانی در مقایسه با بیماران کشورهای غربی است. بطوریکه در ایران قریب ۱۷ درصد از بیماران، زیر ۳۰ سال و ۲۵ درصد زیر چهل سال سن دارند که این جوانی ناشی از جوان بودن جمعیت کشور ماست.

استاد پیشکسوت سرطان شناسی، با بیان این مطلب که ماهیت سرطان سینه در کشور ما از نظر سلولی مولکولی کمی بدجنس‌تر از کشورهای دیگر است، ادامه داد: اغلب این سرطان‌ها توسط خود بیماران کشف می‌شوند و آن هم زمانی که اندازه تومورشان حدود ۲ تا ۵ سانتی‌متر است.

وی افزود: بیماران در چهار مرحله بالینی معرفی و درمان می‌شوند. مرحله اول وقتی است که سرطان فقط در داخل پستان است و اندازه آن هم کمتر از ۲ سانتی‌متر است. مرحله دوم وقتی است که اندازه غده تا پنج سانتی‌متر می‌رسد یا از پستان بیرون آمده و به زیر بغل رفته است. مرحله سوم پیشرفته‌تر بوده و هم آلودگی زیر بغل بیشتر است و هم اندازه تومور بزرگ‌تر. در مرحله چهارم سرطان محدود به پستان و زیر بغل نبوده و به مناطق دوردست بدن، مثل استخوان‌ها، مهره‌ها، کبد، ریه، مغز و غیره دست‌اندازی کرده است.

اکبری گفت: در مبتلایان ایران، حدود ۱۹ درصد در مرحله اول، ۴۶ درصد مرحله دوم، ۳۲ در صد مرحله سوم و سه درصد مرحله چهارم است.

وی افزود: این تقسیم‌بندی به‌عنوان مثال در هند به‌ترتیب ۱ درصد، ۲۳ درصد، ۵۲ درصد و ۲۴ درصد است که خیلی وضعیت بدی نسبت به کشور ما دارند که قطعاً به‌روی نتایج درمان آن‌ها هم تأثیرگذار است. اما این مراحل بالینی در آمریکا ۵۶ درصد مرحله اول، ۳۴درصد مرحله دوم، ۶ درصد سوم و ۴ درصد چهارم است که با ما و هندی‌ها تفاوت زیادی دارند، اگرچه در نتیجه درمان اختلاف کم و بحمدالله ما وضعیت بهتری داریم که با اعداد دقیق گزارش می‌دهم.

رئیس مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، گفت: معمولاً همه تلاش ما برای زنده نگه داشتن بیمار است به همین جهت میزان بقای پنج‌ساله و ده‌ساله بعد از درمان شاخص‌های اندازه‌گیری و کنترل عملکرد به‌حساب می‌آیند.

وی اظهارداشت: اگر به مراحل مختلف بالینی توجه نکنیم همه بیماران مبتلا به سرطان پستان که توسط ما معالجه شده‌اند، بیش از ۹۰درصد بقای پنج‌ساله و بیش از ۸۰درصد بقای ده‌ساله دارند و این افتخار بزرگی است.

اکبری افزود: نکته مهم در این بررسی، مقایسه درمان ها در ایران و آمریکاست. اگرچه در آنجا با هزینه‌های زیاد بیماران زودتر مراجعه کرده و درمان می‌کنند اما نتیجه درمان ما با افتخار بهتر از نتایج درمان آنهاست که دلایل زیادی بر این امر دخالت دارد.

وی در ادامه با اشاره به اهمیت تشخیص زودرس سرطان برای درمان، گفت: مردم باید زودتر مراجعه کنند، که در این رابطه بسیج همگانی و آموزش علمی به مردم از مهم‌ترین اقدامات است که با شاخص‌های روشن و همکاری رسانه‌های دلسوز باید صورت پذیرد.

اکبری با عنوان این مطلب که گروه پزشکی باید توانایی‌های بالینی خود را افزایش داده و از آن بیشتر بهره بگیرد، افزود: اگر پزشکی شرح حال خوب نمی‌گیرد و معاینه انجام نمی‌دهد و به نوشتن عکس و آزمایش که اغلب هم غیرعلمی هستند بسنده می‌کند نباید به تشخیص و درمان درست و بموقع او مطمئن بود.

وی ادامه داد: هیچ آزمایشی در جهان وجود ندارد که تشخیص سرطان سینه را بدهد پس وقت و هزینه خود را بیهوده صرف نکنیم. هرگز به تصویربرداری‌های مکرر و بعضاً گران‌قیمت اکتفا نکنید که گروه پژوهشی ما هفتگی شاهد این اشکالات تشخیصی هستند؛ پژوهشگران حوزه مغفول و مهم علم اقتصاد سلامت در حال بررسی بیشتر و تبیین این موضوع هستند.

استاد پیشکسوت سرطان شناسی، افزود: عکس‌برداری با دستگاه ام‌ارآی جایی در تشخیص اولیه سرطان سینه جز در موارد بسیار نادر ندارد، و اغلب گمراه کننده است. مردم باید در این موارد هوشیارانه سئوال کنند.

وی گفت: مراجعه بالینی برای افراد عادی دو سال یک بار و برای آنها که سابقه فامیلی مثبت دارند، سالی یک بار کافی است.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید