چه کسی برنده اصلی درگیری حوثی‌های یمن با آمریکا خواهد بود؟
بلومبرگ در مطلبی درباره درگیری حوثی‌های یمن با آمریکا نوشته که حملات هوایی ایالات متحده به حوثی‌های یمن باعث شده جمهوری اسلامی ایران برنده اصلی این درگیری لقب گیرد. در واقع اگر چه واکنشی درخور به حملات حوثی‌ها در دریای سرخ اجتناب‌ناپذیر به نظر می‌رسید- و به عبارتی دیگر آمریکا چاره‌ای جز یک پاسخ سخت به یمنی‌ها نداشت؛ ولی با این حال بعید است که این حملات بتوانند ایالات متحده آمریکا را- دست‌کم به این زودی- به اهدافش برسانند.
در حال حاضر در قبال تصمیم ایالات متحده و بریتانیا برای انجام حملات هوایی به اهداف حوثی‌ها در یمن حداقل دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. دو دیدگاهی که به رغم این که کاملاً مخالف همدیگر- و حتی متناقض- به نظر می‌آیند، اما هر دوی این دیدگاه‌ها نیز می‌توانند به نوعی صحیح قلمداد شوند.
دیدگاه اول در این مورد این است که این تصمیم اجتناب‌ناپذیر بود. به عبارت بهتر؛ هم از نظر سیاسی و هم بابت حفظ بازدارندگی آمریکا در برابر اقدامات خصمانه بیشتر- به خصوص از جانب جمهوری اسلامی ایران و متحدانش در منطقه- جو بایدن گزینه دیگری نداشت و نمی‌توانست دست به هیچ کاری نزند. دیدگاه دوم- و بی‌تردید دلیلی که موجب تردیدهای آغازین بایدن شده بود- این بود که برای آمریکا احتمال زیادی برای موفقیت در خاورمیانه وجود ندارد و در کنار آن حملاتی از این دست با خطر غیر قابل کتمان- و البته قابل اندازه‌گیری- تشدید تنش‌ها همراه خواهد بود.
اگر اهداف استراتژیک ایالات متحده را در منطقه در مواردی مانند استمرار جریان آزاد تجارت از طریق دریای سرخ، جلوگیری از شعله‌ورتر شدن و تبدیل جنگ بین حماس و اسرائیل به یک درگیری گسترده‌تر منطقه‌ای و خنثی کردن تلاش‌های جمهوری اسلامی ایران برای توقف عادی‌سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی در یک خاورمیانه باثبات و مرفه خلاصه کنیم؛ باید گفت که گرد و خاکی که آمریکا و بریتانیا در روزهای اخیر به پا کرده‌اند، نه تنها آن‌ها را به این اهداف نخواهد رساند، بلکه حتی احتمالاً نتیجه معکوسی نیز خواهد داشت.
در حقیقت به نظر می‌رسد که ایالات متحده نیز مانند اسرائیل پس از هفتم اکتبر با آهنگی می‌رقصد که نوازنده آن شبه‌نظامیان سرکشی هستند که چیز زیادی برای از دست دادن ندارند.
موفقیت در چنین درگیری‌هایی با معیارهای کلاسیک یا حتی موفقیت در هدف قرار دادن اهداف تعیین‌شده سنجیده نمی‌شود. اگر خلبانان نیروی هوایی ایالات متحده و بریتانیا کار خود را به خوبی انجام ندهند، شوکه‌کننده خواهد بود. به هر حال آن‌ها احتمالاً بهترین، آموزش‌دیده‌ترین و مجهزترین خلبانان جهان هستند. اما احتمال اینکه حوثی‌ها یک‌شبه تمام قابلیت‌های حملات موشکی خود را- که بیشترشان متحرک هستند و بنابراین ضربه زدن به آن‌ها بدون کمک نیروی زمینی دشوار است- از دست بدهند، مطمئناً نزدیک به صفر است. آن‌ها سال‌ها از بمباران هوایی جت‌های عربستان سعودی و امارات متحده عربی جان سالم به در برده‌اند. اگر در این میان چیزی تغییر کرده باشد، این خواهد بود که ممکن است دریای سرخ در مسیر تبدیل به یک منطقه جنگی باشد.
به گزارش شفقنا، این یعنی درگیری در این منطقه این پتانسیل را دارد که تاثیر زیادی بر بازارهای جهانی داشته باشد.
