وعده‎های رئیس‌جمهور زخم‌‎های معدن‌چیان را تازه کرد/صدای مظلومیت قشر کارگر بلند شد

    کد خبر :11420

بایکوت خبرنگاران گلستانی برای سفر رئیس‌جمهور به معدن آزادشهر جواب نداد و همه معدن‌چیان خبرنگار شدند و صدایشان را به آن اندازه بلند کردند که جهانی شدند.

حسن‎روحانی، رئیس جمهور روز گذشته میهمان  استان گلستان بود تا با خانواده داغ‌دیده و معدن‎چیان خسته از شقاوت‎های زمستان یورت آزادشهر دیدار و گفت‎وگو کند.

گرچه رسیدگی به خانواده‎های جان‎باخته و معرفی مقصران این حادثه از سوی رئیس جمهور به معدن‎چیان وعده داده شد اما معدن‎چیان پس از گذشت 3 سال از وعده‎هایی که هیچ‌گاه به مقام عمل نرسیده بود خسته شده بودند و این اعتراض را با سینه‌زنی و عزاداری و تکبیر نشان دادند.

کارگران معدن‎یورت آزادشهر در مصیبت‌های خود یکشنبه را روز عزا می‎دانستند و شاید خانواده‎های داغدار معدن یورت آزادشهر و معدن‎چیان به‌جای سخنرانی زیبا و دادن وعده انتظار داشتند رئیس جمهور حرف‎هایشان را بشنود و با استقبال سرد خود سبب شدند روحانی به‌سرعت محل را ترک کند.

حتی ممانعت از حضور خبرنگاران در سفر ریاست جمهوری به استان گلستان نیز مانع از آن نشد که حقیقت معدن یورت آزادشهر پنهان بماند و داغ کارگران معدن یورت آزادشهر را حتی رسانه‎های غربی نیز به‌وضوح شنیدند.

خانواده‎های داغدار معدن‌چیان با عصبانیت از اینکه مدیریت بحران استان گلستان نتوانسته بودند تاکنون نسبت به رها‎سازی محبوس‌شدگان اقدامی داشته باشند، منتظر رئیس جمهور بودند.

دردهایی که این کارگران و خانواده‎هایشان از بی‎توجهی مسئولان شهرستانی و استانی مانند عدم پرداخت چندین ماه حقوق و مزایای سختی ‎کار، بیمه‎های فصلی، نداشتن امنیت شغلی، کمبود تجهیزات کاری و ایمنی سبب شده بود که سفر حسن روحانی به استان گلستان که به نظر می‎رسید یک سفر تبلیغاتی انتخاباتی باشد، به‌گونه‎ای دیگر رقم بخورد.

نخستین اعتراض خانواده‎های معدنچیان به عدم حضور پس از گذشت 5 روز از حادثه رئیس جمهور بود و خانواده‎های داغدار عقیده داشتند که این حادثه بزرگتر از حادثه پلاسکو بوده اما به‌علت آنکه معدن‎چیان از قشرهای ضعیف جامعه هستند مانند پایتخت‎نشینان مورد توجه مسئولان قرار نمی‎گیرند.

از سویی سرکوبی اعتراض‎های این کارگران که از سال 1393 نسبت به معوقه مطالبات، بیمه و امنیت شغلی اعتراض داشتند سبب شد که سرد‎ترین استقبال از رئیس جمهور در طول تاریخ انقلاب اسلامی را در گلستان شاهد باشیم.

خانواده‎های داغدار معدن یورت آزادشهر و معدن‎چیان به‌جای سخنرانی زیبا و دادن وعده انتظار داشتند رئیس جمهور حرف‎هایشان را بشنود.

کارگران معدن از اینکه مسئولان دولتی قصور را به گردن کارگرانی که بارها نسبت به ایمنی این معدن اعتراض داشتند انداختند شاکی بودند و شاید تکریم و احقاق حقوق کارگران زحمت‎کش و ایثارگری را که روزها در عمق یک‌هزار و 700 متری مشغول به فعالیت هستند از رئیس جمهور درخواست داشتند.

غلامحسین میردار پدر دو جان‌باخته فاجعه معدن آزادشهر که دامادش نیز جزو محبوس‌شدگان در معدن است، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آزادشهر اظهار داشت:  چرا کارفرمایان قصور و تقصیرات خود را به‌عهده نمی‌گیرند و در هر کوتاهی خود، مقصر اصلی را کارگران می‌دانند؟

وی افزود: این کارگاه مداربسته بوده و همه این موضوع را می‌دانند و هیچ راهی برای تهویه نداشته، اما اینان نمی‌خواهند قبول کنند که ضعف در تهویه و ایمنی این کارگاه بوده و ایجاد جرقه توسط کارگر را، عامل ایجاد انفجار می‌دانند.

پدر 2 جان‌باخته فاجعه معدن آزادشهر تصریح کرد: در صورتی که اگر دستگاه تهویه یا دستگاه میزان گاز موجود را در داخل تونل کار گذاشته بودند این اتفاق نمی‌افتاد که من 3 عزیز خود را از دست بدهم.

میردار اظهار کرد: من 70 سال سن دارم و توانایی کار کردن ندارم حالا چطور خرج 2 عروس و دختر و نوه‌های خود را بدهم؟ هرچقدر هم دولت به ما پول دهد آیا پدر نوه‌های من برمی‌گردد؟ آیا عصای دستم که پسرهای من بودند برمی‌گردد؟

مادر حسن علیخانی یکی از مصدومان معدن زمستانه یورت شهرستان آزادشهر که در بیمارستان شهید مطهری شهرستان گنبدکاووس بستری است، در گفت‎وگو با خبرنگار تسنیم در گنبدکاووس اظهار داشت: جوان 36ساله من در این حادثه کتفش شکستگی شدیدی دارد، عصب چشمش آسیب دیده، پشت سرش شکسته، سر زانویش پارگی ایجاد شده و پس از 4 روز تحت عمل چند جراحی قرار گرفته، چه‌کسی پاسخگو است؟

وی افزود: آیا دیگر می‎تواند برای امرار معاش زندگی‌اش در آینده کار کند؟ به‌قدری حقوقشان عقب می‎افتاد که برای هزینه نان نیز پول نداشت و بارها از من پول می‎گرفت تا شرمنده زن و فرزندش نباشد.

مادر یکی از مصدومان حادثه معدن تصریح کرد: در گذشته بارها و بارها شکایت کردند اما همین مسئولان با ضرب و شتم آنها را متفرق کردند.

وی اظهار کرد: پسرم 10 روز قبل از این حادثه، نشت بیش از اندازه گاز را گوشزد کرد اما یک هفته از کار اخراج شد و تازه دوباره به سر کار رفت که پس از یکی، دو روز این حادثه اتفاق افتاد.

برادر یکی از محبوس‌شدگان در معدن آزادشهر که خواست نامش فاش نشود، در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در آزادشهر گفت: این معدن با عمق یک‎هزار و 800 متری هیچ‌گونه تهویه و هواکشی نداشته و برادرم حدود 20 روز پیش این موضوع و همچنین نشت گاز را گوشزد و عنوان می‎کند “کار ما در معدن به‌مثابه خودکشی است” اما متأسفانه به‌جای پیگیری نواقص و رفع مشکلات معدن که جان این کارگران را تهدید می‌کرد، وی را به دفتر احضار می‌کنند و از وی تعهد می‌گیرند که دیگر به این وضعیت اعتراض نکند و یک هفته از کار در معدن اخراج می‌شود.

وی افزود: از سال 94، این کارگر 11 ماه از حقوق خود را طلبکار است و حقوقش ماهی 809 هزار تومان بود.

برادر یکی از کارگران محبوس‌شده در معدن آزادشهر تصریح کرد: از لحاظ ایمنی هیچ‌گونه ایمنی نداشتند و حتی باتری چراغ کلاه‌خود و دیگر وسایل ایمنی اولیه را خود تهیه می‌کردند و بیشتر کلاه‌های ایمنی موجود برای ورود به تونل شکسته و فرسوده بود.

وی افزود: مدیرعامل این شرکت از فروش این زغال‌سنگ‌ها که دارای خلوص بسیار بالا است، پول‌های هنگفتی به جیب می‌زد اما حتی ایمنی اولیه این کارگاه را تأمین نمی‌کرد.

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید