هیچ دانش آموز کرونایی نداریم؛ دستاوردی بی نظیر که نتیجه یک دستور دیکتاتورمآبانه است
پنجم مهرماه سال جاری، محسن حاجی میرزایی- وزیر آموزش و پرورش کشورمان در یک نقل قول قابل تأمل مدعی شد که تا کنون هیچ گزارش رسمی مبنی بر ابتلای دانش آموزان در مدارس کشور به کرونا وجود ندارد؛ گفته هایی که در مقام نقض آن خبرهای زیادی وجود دارد، اما شاید هیچکدام به میزان اظهار نظری که اخیراً سخنگوی یکی از دانشگاه های علوم پزشکی کشورمان مطرح کرده است، مهم نباشد.
به گزارش «بازتاب»، محسن حاجی میرزایی وزیر آموزش و پرورش در پاسخ به این سؤال که آمار دانش آموزان مبتلا به کرونا چه تعداد است، گفت: هیچ گزارش رسمی مبنی بر ابتلای دانش آموزان در مدارس پس از بازگشایی مدارس از تاریخ ۱۵ شهریورماه، وجود ندارد.
وزیر آموزش و پرورش در همین رابطه تصریح کرد: البته هستند دانش آموزان زیر ۱۸ سالی که مانند سایر افراد جامعه پیش از بازگشایی مدارس به کرونا مبتلا شده‌اند، ولی ابتلای آنان ارتباطی به بازگشایی مدارس نداشته و ابتلای دانش آموزان در گزارش‌های وزارت آموزش و پرورش و در گزارش‌های وزارت بهداشت نیامده است.
این گفته های وزیر آموزش و پرورش کشورمان از آن جهت قابل تأمل و صد البته نگران کننده است که از سویی تلاش دارد فضای مدارس کشور را بر خلاف همه هشدارها و اظهار نظرهای کارشناسی ایمن نشان دهد و از سویی نیز در پی آن است که قصور و یا اشکال احتمالی در ساختارهای آموزشی کشور را در رابطه با ایمن سازی محیط مدارس در مقابل ویروس کرونا را به کلی انکار کند.
موضوع مهمی که از ابتدای بازگشایی مدارس در نیمه شهریورماه محل سئوال جدی بود و از همان روز ها اظهارنظرهای کارشناسی فراوانی در رابطه با عدم توجه به بسیاری از موارد ضروری شرایط حاضر در این بازگشایی ها مورد تأکید قرار گرفت.
مثل گفته های اردشیر مطهری نماينده مجلس شورای اسلامی که پیشتر ضمن تأکید بر اشتباه بودن بازگشایی مدارس در شرایط کرونایی حاضر مدعی شده بود چون مدیران آموزش‌و‌پرورش خودشان مدرسه غیرانتفاعی دارند، نسبت به بازگشایی مدارس اقدام کرده اند.
یا مثلاً اظهار نظرهای مسعود مردانی- عضو کمیته کشوری مقابله با کرونا که با اشاره به اینکه در مورد بازگشایی مدارس باید خیلی با احتیاط رفتار کنیم، گفته بود: نگرانیم بازگشایی مدارس زنجیره انتقال ویروس را تشدید کند. ما در کمیته علمی ستاد بوده و تصمیم‌گیرنده نیستیم و ما هم امیدوار هستیم روزی مدارس باز شوند که کوچک‌ترین مورد کرونا در کشور نباشد.
جدا از این اظهارنظرها در طول چند هفته اخیر گزارش های متعددی نیز منتشر شد که بر اساس محتوای آنها در برخی مدارس کشور شاهد ابتلای دانش آموزان به کرونا بودیم.
مثل ابتلای دانش آموزانی در تهران، کرمانشاه، خوزستان، فارس و اصفهان به ویروس کرونا که البته هر کدام به نوعی تکذیب و یا رد شدند.
با این همه، این اظهارنظرها و خبرها مثل گفته هایی که اخیراً سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در رابطه با شیوع ویروس کرونا در مدارس مطرح کرده است، نگران کننده نیست.
جایی که حمیدرضا رحیمی در گفت‌وگو با رسانه های محلی و در خصوص آمار ابتلای دانش آموزان به کرونا، اظهار کرد: اطلاعات دقیقی نداریم ضمنا وزارت خانه اعلام کرده است راجع به این موضوع صحبت نشود.
سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد بیان کرد: ما تعداد افراد ۶ تا ۱۸ سال را می‌دانیم ولی اینکه این تعداد در مدرسه حضور پیدا می‌کنند یا خیر نمی‌توانیم تشخیص بدهیم.
وی در پاسخ به این سوال که بیشترین شیوع ویروس کرونا در کدام منطقه آموزشی گفت: در این خصوص اطلاعاتی ندارم از کسانی که در دانشگاه علوم پزشکی مشهد هستند همین سوال را بپرسید پاسخ می‌دهند که اطلاعی نداریم دستور شده راجع به این موضوع صحبت نشود.
رحیمی بیان کرد: اگر ما متوجه شویم که مدرسه‌ای پروتکل های بهداشتی را رعایت نمی‌کند و بسته به نوعی که چه کاری را انجام ندادند برخورد می‌شود.
همچنین سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد در خصوص آمار دانش آموزان فوتی گفت: در حوزه اختیارات من نیست آمار بدهم آمار فوتی را فقط وزارت بهداشت می‌تواند بدهد.
اگر اظهارنظرهایی که سخنگوی دانشگاه علوم پزشکی مشهد مطرح کرده است را در کنار اظهارات اخیر وزیر آموزش و پرورش قرار دهیم و اخبار جسته گریخته ای که در مورد ابتلای دانش آموزان به کرونا را به آن بیافزاییم، دست یابی به حقیقت و صحت سنجی گفته های مقامات کمی که نه خیلی پیچیده می شود.
با این وجود دانستن این واقعیت که اکنون در موج سوم شیوع کرونا هستیم و شرایط در بسیاری از استان ها در حالت قرمز قرار دارد و نیز دانستن این حقیقت که ویروس کرونا خیلی آسان از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا می کند، ما را مجاب می کند که در اظهارات اخیر وزیر تردید کنیم و اظهارات امثال سخنگوی علوم پزشکی مشهد را واقعی تر بدانیم؛ اظهاراتی که شاید از آن بتوان اینگونه برداشت کرد که نبود دانش آموز کرونایی نه در عالم واقع بلکه در عالم خیال، دستاورد بی نظیری است که آموزش و پرورش کشورمان در سایه یک دستور دیکتاتورمآبانه به آن دست یافته است.
