صداوسیما اگر بیل‌زن بود باغچه خودش را بیل می‌زد/ مخاطب فراری از تلویزیون دلش به وی.او.دی گرم است
سرویس‌های ارائه‌دهنده آنلاین ویدئو یا همان وی.او.دی مأمن مخاطبان فراری و خسته از تلویزیون است، اما صداوسیما باقدرتی که دارد فعالیت این رقیب خوش‌خط‌وخال را برنمی‌تابد.
گروه فرهنگ و هنر بازتاب: مخاطبان تازه با سایت‌های ارائه‌دهنده فیلم‌ها و ویدئوهای آنلاین مأنوس شده‌اند که خبر می‌آید حضرت آقای صداوسیما علاقه‌ای به حضور آن‌ها ندارد و این وی.او.دی ها اگر می‌خواهند فعالیت کنند باید از این سازمان اجازه بگیرند.
مخاطب خسته و فراری از تلویزیون هرزمانی که دوست داشت، هر فیلم و سریالی را که می‌خواست با بالاترین کیفیت و کمترین سانسور از سایت‌های ارائه‌دهنده ویدئو تماشا می‌کرد. از فیلم‌های روز دنیا تا سریال‌های شبکه نمایش خانگی. این ویژگی‌ها شرایطی فراهم کرده بود که مخاطبان ایرانی سرگرم بشوند و خطر تأثیرگذاری شبکه‌های مبتذل و مضر ماهواره‌ای بسیار کاهش بیابد.
اوقات فراغت در اسلام مسئله مهمی است که نباید به‌راحتی از کنار آن گذشت، آن‌هم زمانی که بسیاری از جوان‌ها بیکار و مجرد هستند. تلویزیون محدودیت‌های فراوانی دارد و در ساعت‌های خاصی یک اثر نمایشی قابل‌توجه را به نمایش می‌گذارد که آن‌هم موافق و مخالف بسیاری دارد. ذائقه رسانه‌ای که فضای مجازی برای جوان و نوجوان ایرانی ساخته او را متمایز از جوان دیروز می‌کند که فقط مجبور به تماشای تلویزیون و شنیدن رادیو بود.
بر اساس گزارش روزنامه دنیای اقتصاد، عزم صداوسیما برای به دست گرفتن بازار محصولات صوتی و تصویری جزم است و می‌خواهد همچنان بدون رقیب در فضای رسانه‌ای و سرگرمی کشور بتازد. تعطیلی سایت‌های ارائه‌دهنده فیلم و سریال، بخشی از پروسه‌ای است که قرار است ارزش مجوز وی.او.دی‌ها را بالا ببرد تا با تغییر مرجعیت ارائه مجوز از ارشاد به صداوسیما، انگیزه مالکان سامانه‌های صوتی و تصویری مبتنی بر وب برای کسب مجوز از سازمان صداوسیما بیشتر شود. برخی کارشناسان معتقدند واگذاری مسئولیت ارائه مجوز صوت و تصویر فراگیر به صداوسیما شبیه ساختار خصوصی‌سازی ناقص سازمان‌های دولتی است که با عنوان «خصولتی‌سازی» در فضای رسانه‌ای کشور معروف شده است. خود وی.او.دی ها هم ترجیح می‌دهند مجوزشان را از وزارت ارشاد بگیرند تا از صداوسیما؛ هم به دلیل هزینه‌های پایین‌ترش و هم به این دلیل که وزارت ارشاد معمولاً در اعمال سانسور سختگیری کمتری دارد. قصه این است که به گفته محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات «صداوسیما علاوه بر اخذ ضمانت‌نامه‌ها و تعهدات، از فعالان عرصه صوت و تصویر خواسته ۵۰ درصد کل درآمدهای خود را نیز به این سازمان بدهند.»
قانونی که به نفع صداوسیما و به ضرر مخاطبان است
کمیسیون فرهنگی مجلس دوم اردیبهشت ۱۳۹۷ ماده ۴ طرح خط‌مشی، اداره و نظارت بر سازمان صداوسیما را تصویب کرد که بر اساس آن «مسئولیت صدور مجوز و تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی و نظارت بر آن منحصراً بر عهده سازمان صداوسیماست و در صورت تصویب در جلسه علنی مجلس، اجرایی می‌شود.»
«ایرنا» خبرگزاری متعلق به دولت معتقد است قوه مجریه باید این مجوزها را صادر کند، اما صداوسیما ادعا می‌کند تأسیس و راه‌اندازی شبکه‌های خصوصی به هر نحو مغایر با قانون اساسی بوده و تولید و انتشار محتوای رسانه‌ای صرف‌نظر از هر نوع تکنولوژی برای مردم تنها در انحصار صداوسیما است.
محمدمهدی حیدریان، رئیس سابق سازمان سینمایی در گفت‌وگویی با «ایلنا» گفته است: «صدور مجوز برای امور اجرایی فقط وظیفه قوه مجریه است و سازمان صداوسیما همان زمانی که قصد داشت شرکت سروش را تأسیس یا محصولاتش را از طریق ویدئو یا نوار کاست عرضه کند، از ارشاد مجوز می‌گرفت.»
محمود واعظی، وزیر پیشین ارتباطات و فناوری اطلاعات و رئیس دفتر فعلی رئیس‌جمهور هم در آستانه راه‌اندازی وی.او.دی درباره مجوز صداوسیما برای این سامانه گفته بود: «صداوسیما برای برنامه‌هایی که مالکیتش را در اختیار خود دارد، می‌تواند مجوزهای لازم را بدهد.»
بااین‌همه، صداوسیما در هفته‌های گذشته پس از کشمکشی چندساله، توانست کنترل سرویس‌های وی.او.دی را که پیش‌ازاین در اختیار وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، به دست خود بگیرد.
به نوشته «ایرنا» گویا در ظاهر این مناقشه با پیروزی صداوسیما به نقطه پایان خود رسیده است؛ نهادهای قضایی به گردانندگان سرویس‌های VOD دستور داده‌اند از صداوسیما مجوز بگیرند و در غیر این صورت با آن‌ها برخورد خواهد شد.
صداوسیما اگر بیل‌زن بود باغچه خودش را بیل می‌زد
صداوسیما در چند سال گذشته به خاطر مشکلات مالی و محتوایی نتوانسته است مخاطبان همیشگی خود را راضی نگه دارد. از یک‌سو محصولات شبکه نمایش خانگی مانند سریال‌های قهوه تلخ، شهرزاد و هیولا و همچنین فیلم‌های سینمایی که بعد از اکران در سینماها به این شبکه می‌آیند و از سوی دیگر محصولاتی که در فضای مجازی و رسانه‌های اجتماعی تولید و توزیع می‌شوند، توان رقابت را از این سازمان فربه و پیر ربوده است.
صداوسیما اگر بیل‌زن بود باغچه خودش را بیل می‌زد و با تغییر اساسی در ساختار و نیروهای خود، برنامه‌هایی باب طبع مخاطبان تازه و قدیمی خود تولید و پخش می‌کرد. توسل به‌زور برای سهم داشتن در این فضا چیزی جز قربانی کردن مخاطبان و ارزش‌های ملی و مذهبی نیست.
تلویزیون و رادیو باید تحمل حیات رقیبان خود را داشته باشند و به‌جای حذف و یا تصاحب آن‌ها، مسیر درست و حرفه‌ای را برای جذب مخاطب طی نمایند.
انتهای پیام/#
