درآمد چند ده میلیاردی یک شرکت دانش‌بنیان با اجاره پارکینگ فرودگاه!
شرکت دانش بنیان چیست؟ بد نیست پیش از خواندن این مطلب، اندکی در این باره بیندیشید و سپس واقعیت را با تصوراتتان مقایسه کنید و شگفت زده شوید!
در سال‌های اخیر و با گسترش روزافزون خدمات بانکی بر بستر‌هایی مانند تلفن همراه در جهان، در کشورمان شرکت‌هایی پا به عرصه وجود گذاشتند که توانستند در زمانی کوتاه، راه صد ساله بروند و برای خود اسم و رسمی بزرگ دست و پا کنند؛ از جمله شرکت‌هایی که بر بستر USSD فعالیت می‌کنند.
مجموعه‌هایی که شیوه کار با آنها برای اغلب آشناست؛ شیوه شماره‌گیری ستاره (*) به علاوه یک عدد مشخص و بعد فشردن دکمه مربع (#) در تلفن‌های همراه که می‌توان به کمکش شارژ خرید، قبض پرداخت کرد و…. شیوه‌ای تقریبا جدید برای انجام برخی امور بانکی که با استقبال شدیدی در کشورمان مواجه شده است.
درباره استقبالی سخن می‌گوییم که ماهانه حدود 150 میلیون تراکنش با آن انجام می‌شود. عددی که در سال به حدود دو میلیون تراکنش می‌رسد و ناگفته پیداست که چه حجم بزرگی از گردش مالی را شامل می‌شود و چه حجمی از سود برای فعالان در این بخش به دنبال دارد. اعداد و ارقامی بزرگ که موجب شده شاغلان در این عرصه به شرکت‌های موفق اقتصادی و پر سود تبدیل شوند.
مجموعه‌هایی قدرتمند که برای تأسیس و دریافت مجوز‌های فعالیتشان، به شیوه‌های مختلف دست انداخته شده است؛ از جمله استفاده از عناوینی مانند «دانش بنیان»؛ عنوانی که احتمالا استفاده از آن مزایای نوشته و نانوشته زیادی به دنبال دارد که یکی از آنها، ورود به برخی عرصه‌های اقتصادی خاص است.
درست مثل راهی که یکی از شرکت‌های به اصطلاح دانش بنیان برای در اختیار گرفتن انحصار فروش بلیت در برخی ورزشگاه‌ها برای مسابقات یک رشته ورزشی خاص، طی نمود و به سودی هنگفت رسید؛ تجارتی پرسود که حالا نمونه شاخص دیگری از آن افشا شده است.
بر اساس گزارشی که «صبحانه» منتشر کرده، یکی از شرکت‌های فعال در عرصه پرداخت‌های USSD –که از قضا این شرکت نیز “دانش بنیان” لقب دارد، توانسته کسب و کاری بسیار متفاوت و البته پرسود برای خود دست و پا کند که نه ارتباطی با دانش دارد و نه به حوزه فعالیت‌های پرداخت و بانکی مرتبط است.
درباره شرکتی سخن می‌گوییم که به مدد تبلیغات فراوان تلویزیونی و محیطی، بسیار نام آشناست، اما کمتر کسی اطلاع دارد که پیمانکار پارکینگ فرودگاه بین المللی امام خمینی (ره) نیز هستند و علاوه بر آن، در برخی عرصه‌های دیگر اقتصادی نیز فعالیت دارند؛ فعالیتی که در مورد پارکینگ یاد شده، تنها در بخش هزینه اجاره، ده میلیارد تومان در سال را شامل می‌شود.
هزینه‌ای که البته در مقابل درآمد پارکینگ چیز خاصی نیست؛ مجموعه پارکینگ هایی با ظرفیت توقف 13 هزار خودرو که کمترین هزینه توقف روزانه در آنها (بر اساس نرخ نامه سال 96) 13 هزار تومان است و در حالت بیشینه به 24 هزار تومان می‌رسد؛ یعنی اشغال تنها بخشی از پارکینگ ها در طول سال کافی است تا مبلغ اجاره و سود هنگفتی به اجاره کننده برسد.
سود هنگفتی که روانه جیب شرکتی می‌شود که خود را دانش بنیان معرفی می‌کند اما به جای حوزه دانش، ترجیح داده پارکینگ اجاره کند و با سود آن احتمالا به کسب و کارهای جانبی دیگرش برسد. انگار نه انگار که ساز و کار دولتی اعطای لقب دانش بنیان به منظور دیگری طراحی شده نه حمایت از شرکتی که تنها ارتباطش با دانش، پسوند «دانش بنیان» است که در بروشورهایش از آن استفاده کرده و چه بسا رانتی که به این واسطه بهره مند شده است!
