هشدار سازمان محیط زیست نسبت به بزرگترین خطر قرن بیست و یکم
در بیانیه سازمان حفاظت محیط زیست ضمن اشاره به شرایط ناگوار کره زمین و بحرانهای زیست محیطی داخلی آمده است: زمان آن رسیده که تراژدی تاسفبار تخریب روزافزون محیط زیست در سطح ملی، منطقهای و جهانی، بزرگترین سونامی و خطر قرن بیست و یکم اعلام شود.
در بیانیه سازمان حفاظت محیط زیست به مناسبت روز جهانی محیط زیست آمده است: «حفظ محیط زیست به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار و منشاء حیات همه موجودات کره زمین، اهمیتی فراوان دارد و یکی از مولفههای مهم در مجموعه مهارتهای زندگی آحاد جامعه است. روند جهانی شدن، پیامدهای اجتناب ناپذیری برای ساکنان کره زمین در بر خواهد داشت و به همین دلیل، سازمان ملل متحد برای جلب توجه به حفظ این پدیده حیاتی، روز جهانی محیط زیست را نامگذاری کرده است.
در شرایطی که کره زمین با شرایط ناگوار زیر مواجه شده است:
– در محاصره انواع آلاینده های صنعتی کشورهای مختلف، به ویژه قدرتهای جهانی قرار گرفته است.
– دنیای صنعتی با هدف سود بیشتر به تغییر شیوههای زندگی بر مبنای اصل تولید، مصرف و سود، دست یازیده و بهطور گسترده و مستمر محیط زیست را با خطر جدی روبرو کرده است.
– افزایش تولید گازهای گلخانه ای، با تخریب وسیع جنگلها در سراسر جهان و گسترش شهرها به اراضی جنگلی
– ورود میلیونها تن پلاستیک و پسماندهای صنعتی و خانگی به دریاها و اقیانوسها
– خروج بزرگترین کشور صنعتی جهان یعنی آمریکا از قرارداد توکیو
– بیتوجهی کشور چین به عنوان بزرگترین تولید کننده گازهای گلخانهای به اصول قرارداد توکیو
و اقدامی جدی از سوی تصمیمگیران جهانی برای مقابله با موارد فوق صورت نمیگیرد، زمان آن رسیده است که تراژدی تاسفبار تخریب روزافزون محیط زیست در سطح ملی، منطقهای و جهانی، بزرگترین سونامی و خطر قرن بیست و یکم اعلام شود. ناهنجاری های فوق، از دلایل بارزی است که نشان میدهد حمایت از محیط زیست توسط کشورهای صنعتی، تنها در سطح کنگرههای جهانی و سازمان ملل مطرح است.
در کشور ما با وجود اصل پنجاهم قانون اساسی مبنی بر حفظ محیط زیست، به گونهای سالم و پویا به دلایل گوناگون از جمله عدم توجیه کامل اکثر تصمیمگیران در سطح ملی، بحرانهای تحمیلی جهانی و در مواردی سیاسی کردن مسائل محیط زیست، عدم کارآمدی برخی مدیران این بخش در طول ۴۰ سال، فقدان آموزش همگانی و عدم حمایت از سازمانهای مردم نهاد، فرهنگ زیست محیطی در جامعه فراگیر و نهادینه نشده است و کشور با بحرانهای متعددی مانند آلودگی هوا در کلانشهرها، بحران زباله و پسماند، افزایش گازهای گلخانهای و تغییرات اقلیمی روبرو است. علاوه بر آن که بهطور خاص نیز کشور با تهدیداتی نظیر کاهش تنوع زیستی، عدم آمایش سرزمین و چینش نامتعارف جمعیت، سرمایهگذاریهای اقتصادی ناسازگار با محیط زیست، تخریب جنگلها و سایر مسائل بغرنج زیست محیطی مواجه هستیم که مقابله با آنها بدون عزم ملی و تکمیل و اصلاح قانون امکان پذیر نیست؛ قوانینی که دربرگیرنده وظیفه حاکمیت، تقویت همه جانبه سازمان حفاظت محیط زیست و امنیت سازمانهای مردم نهاد باشد.
از سویی تحول دور اندیشانه و موردانتظار رهبر معظم انقلاب بویژه در اصلاح الگو و کاهش شدت مصرف انرژی که می تواند تحولی بزرگ برای تحقق اهداف محیط زیستی باشد در فرهنگ مدیران و جامعه جای نگرفته است.
به گزارش ایسنا ،در حال حاضر اگرچه تلاش وسیع همه حامیان و دوستداران محیط زیست برای تمامی موارد فوق، به شکلی مجدّانه صورت میگیرد ولی به این مهم، باید توجه بیشتری شود و آموزش مهارتهای اساسی محیط زیستی، در تمام زمینهها و فعالیتهای اقتصادی و اجتماعی لحاظ شود.
امید است با استعانت از خداوند متعال، همه با هم در حفظ این آب، خاک و محیط زیست ایران عزیز بکوشیم و با ارتقای سطح آموزش، گسترش فرهنگ زیست محیطی و نهادینه کردن آن در بین تمامی اقشار جامعه، در این مسیر قدمهای موثرتری برداریم، باشد که سرفرازی نظام جمهوری اسلامی را در این عرصه فراهم کنیم.»