شیرابه زباله به جان مازندران افتاده است

دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست گفت: تفکیک پسماندهای خانگی راهی موثر برای کاهش شیرابه های زباله در مازندران است.

امیدرضا تونی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: شعار امسال روز جهانی محیط زیست “غلبه بر آلودگی پلاستیک” نامگذاری شد که در حوزه محیط زیست و حفاظت از آن، پسماند یکی از مهم‌ترین مشکلات در استان مازندران است.

وی با بیان این‌که استان مازندران با حساسیت بالای اکولوژیکی و همچنین دارا بودن زیستگاه‌های مناسب آبی و تالابی و نزدیک بودن کوه، دریا و همین طور مراتع و جنگل های سرسبز، با تولید پسماند دارای آلودگی فراوان است، تصریح کرد: مازندران به جهت گردشگر پذیر بودن در فصول مختلف سال، شاهد ورود چند میلیونی گردشگران است که به همان میزان تولید زباله و پسماند چندین برابر می‌شود.

دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست یادآور شد: تاکنون راهکارهای مدیریتی برای مدیریت پسماندها به جز در برخی از شهرستان ها که به صورت غیرمستمر اقداماتی انجام شده دیده نشده است.

تونی نقش مردم را در کنار حاکمیت و مسئولان حائز اهمیت دانست و افزود: با توجه به ویلایی بودن بخش اعظم منازل در مازندران و این که اکثر پسماندهای تولیدی “تر” و مواد غذایی است، می‌توان با فرهنگ سازی و مدیریت از پسماندهای خانگی به عنوان کمپوست و کود در مزارع و باغ‌ها استفاده کرد، چرا که با استفاده از این روش بسیار ساده، زباله های خانگی به زمین زباله انتقال نمی‌یابد و به نوعی در کاهش شیرابه های آن کمک می‌شود.

وی با بیان این که در زندگی های امروزی، زباله و زباله سازی بخش جدایی ناپذیر از زندگی روزمره است گفت: تنها کار مفیدی که می توان در این رابطه انجام داد، تولید زباله کمتر و تفکیک زباله ها از مبدا برای کاهش پسماندهای تولیدی است.

تونی، مجموعه شهرداری‌ها و بخشداری‌ها بر اساس قانون مدیریت پسماند موظف به مدیریت پسماند دانست و تصریح کرد: مسئولان شهری باید راه های درست مدیریت از جمله تفکیک در مقصد، بازیافت، کمپوست و زباله سوز و سایر راه های مدیریتی را برای کاهش آلودگی زیست محیطی زباله انجام دهند.

*هجوم خشکسالی به آببندان‌هاو تالاب‌های مازندران

دانشجوی دکتری آلودگی محیط زیست، بحران، کمبود و آلودگی آب را یکی از چالش‌های اساسی در استان مازندران دانست و اظهار کرد: با توجه به اینکه در مازندران بسیاری از آببندان ها و تالاب ها دچار خشکسالی شده و با کمبود آب در استان مواجه هستیم، اما به جهت طبیعت مازندران میزان بارندگی‌ها نسبت به سایر مناطق بیشتر است. هرچند در میانگین دراز مدت بارندگی دچار کاهش هستیم و بعضی از شهرستان‌ها در بخش کشاورزی دچار تنش آبی شدند.

این دانشجوی دکترای آلودگی محیط زیست، کاهش مصرف آب و مدیریت آن را یکی از راه های برون رفت از بحران دانست و خاطرنشان کرد: حدود 90 درصد از مصرف آب در حوزه کشاورزی سنتی است که می توان به مکانیزه کردن و محصولاتی که کمتربه آب نیازمند هستند روی آورد.

تونی در ادامه افزود: در شهرهای ساحلی، ایجاد سیستم های اگو تسویه شهری بسیار مهم است تا با انجام این عمل مردم در مورد عدم تخلیه فاضلاب توجه لازم را داشته باشند.

* اجرای ناصحیح آمایش سرزمین در مازندران

وی، تخریب زیستگاه‌ها را یکی دیگر از چالش های زیست محیطی دانست و اظهار کرد: با توجه به اینکه در بخشی از کشور بحران خشکسالی و ریزگرد ها و سایر معضلات زیست محیطی را داریم و از آن جایی که استان مازندران طبیعت چشم نواز دارد، هجوم مسافران و گردشگران چه به عنوان خوش نشینی یا اقامت، تغییر کاربری‌ها و تخریب اراضی و به دنبال آن تخریب زیستگاه ها را به دنبال دارد.

تونی با اشاره به این که طی 60 سال گذشته تاکنون شاهد از بین رفتن میلیون ها هکتار جنگل بودیم که با از بین رفتن جنگل ها تعداد زیادی از زیستمندان، گیاهان و جانوران بومی نابود شدند تصریح کرد: همچنین مراتع در مازندران روزبه روز فقیرتر شده که این امر منجر به ایجاد سیلاب و فرسایش خاک در هر بارندگی خواهد شد.

این دکترای آلودگی محیط زیست یادآور شد: برای حفظ کمربند سبز شمالی باید آمایش سرزمین به معنای واقعی اجرا و قابلیت های استان در حوزه های مختلف گردشگری، صنعت و ویلاسازی به درستی شناسایی شود.