مشاوران می‌توانند تشخیص دهند دو نفر برای ازدواج باهم مناسب هستند؟
یک مشاور ازدواج و خانواده معتقد است که عدم تمایل افراد برای مشاوره پیش از ازدواج می‌تواند یک زنگ خطر باشد که باید جدی گرفته و بیشتر بررسی شود.
به گزارش ایسنا، دکتر بهمن بهمنی، مسئول مرکز تخصصی مشاوره ازدواج و خانواده و عضو هیئت علمی و دانشیار گروه مشاوره دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در باره اینکه در یک مشاوره ممکن است افراد شخصیت وجودی خود را آشکار نکنند لذا یک مشاور چگونه می‌تواند در چند جلسه تشخیص دهد که دو نفر برای زندگی کنار هم مناسب هستند یا نه؟ گفت: یک پیش فرض که در این نظر وجود دارد این است که مشاور می‌خواهد برای آن دو نفر تصمیم بگیرد. همین تصویر غلط سبب شده است که افراد به مشاور مراجعه نکنند. افراد ممکن است با انتظار غلطی به سمت مشاوره بیایند که اگر آن انتظار میسر نشود، مایوس می‌شوند.
وی ادامه داد: توجه داشته باشید قرار نیست آن مشاور به جای شما تصمیم بگیرد، بلکه مشاور به افراد کمک می کند تا خودشان بدون اشتباهات رایجی که تا آن زمان داشته‌اند، تصمیمات اصلی زندگی خود را با یک اطمینان بگیرند؛ اگر افراد بدانند شخصی که با آنها مشاوره می کند خیر آنها را می خواهد چرا باید به او دروغ بگویند؟. اگر مشاور آموزش دیده یک فضای صمیمی با فرد مراجعه کننده داشته باشد و فرد دغدغه این را نداشته باشد که اسرار زندگیش فاش می‌شود یا مورد قضاوت قرار می گیرد حتما با خیال آسوده، خود واقعی خود را ابراز خواهد کرد.
بهمنی که در برنامه‌ای رادیویی صحبت می‌کرد با بیان اینکه اگر مشاوری به جای شما تصمیم بگیرد و بگوید من می دانم چه چیزی برای شما بهتر است، مطمئن باشید که مشاور خوبی را انتخاب نکرده‌اید گفت: بهتر است دفعه بعد برای مشورت نزد آن شخص نروید.
وی در این باره که یک مشاور چگونه می‌تواند تشخیص دهد که دو نفر برای ازدواج مناسب هستند یا خیر؟ گفت: یک مفهومی در فرهنگ دینی ما وجود دارد که قرآن نیز از آن به عنوان شاخص ازدواج سالم نام برده است و آن هم‌کفو بودن طرفین است. از کفو بودن تعابیر مختلفی برداشت می شود که یکی از آنها مغایر نبودن دو نفر در زمینه‌های اصلی زندگی است.
به گزارش ایسنا، همچنین سیدجواد رضوی، مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی و نظارت بر جوانان وزارت ورزش و جوانان نیز در این برنامه در پاسخ به اینکه یکی از دلایلی که سبب شده است جوانان به سمت مشاوره‌های ازدواج تمایلی نداشته باشند، عدم اطمینان به مراکز مشاوره است لذا چطور می توان به جوانان اطمینان داد که از مشاوره‌ها استفاده کنند؟ توضیح داد: مراکز مشاوره‌ای که دارای مجوز هستند حتما یک حداقل‌ها و استانداردهای اولیه را باید داشته باشند و اعتبار این مجوز ها از طرف نهاد صادرکننده تعیین می‌شود و از وظایف حاکمیتی است که باید در جهت اطمینان بخشی به جامعه این مجوزها را صادر کنند. این موضوع در کنار فرهنگ سازی برای مراجعه جوانان به مشاوره اهمیت دارد.
وی ادامه داد: به منظور این اعتماد سازی از نیمه دوم سال گذشته یک نظام‌نامه جامع برای مراکز مشاوره در وزارت ورزش و جوانان طراحی شد به طوری که از مرحله صدور مجوز همه فرآیندها دقیق مشخص می شوند و هر مرحله‌ای حتی رعایت حقوق شهروندی متقاضیان را در اخذ مجوز لحاظ می کنیم و در مرحله بعدی نظارت این مراکز اهمیت زیادی دارد. در این بخش میزان رضایت مندی مشتریان و اثر بخشی مشاوره‌ها سنجیده می شود ، حتی رضایت مشاورین هم در نظر گرفته می شود و مجموعا برای نظام مند کردن این فعالیتها، نظام نامه تمامی این موارد را در دل خود لحاظ می‌کند.
رضوی افزود: نهایتا با استفاده از این نظام نامه باید بتوانیم مراکز مشاوره را رتبه بندی کنیم و در سامانه‌ای قرار گیرد تا افراد بتوانند به درستی راهنمایی شوند.
