«خدا را شکر که هست» آقای وزیر، اما شما کجای کار را گرفتهاید؟!
پاسخی که میشود برای هر پرسش مشابهی استفاده اش کرد. مثلا اگر کسی گفت چرا خودرو گران شده، بگویند خدا را شکر کن که هست یا اگر کسی از فقدان داروی بیماران خاص حرفی زد، او را به بازار سیاه دارویی هدایت کنند و تاکید کنند که وجود این بازار، اگرچه قیمتها در آن نجومی است، اما باز جای شکرگذاری دارد!
در روزهایی که صف خرید گوشت و مرغ منجمد روز به روز فشردهتر میشود، وزیر جهادکشاورزی معتقد است همین که چیزی برای عرضه هست، ولو با صف و گران، میبایست خدا را شاکر باشیم!
این بخشی از پاسخی است که محمود حجتی در پاسخ به مجری برنامه تلویزیونی داد که در خصوص افزایش قیمت گوشت و مرغ و نارضایتی مردم در پی آن بیان، از وی پرسید دلیل این افزایش قیمت چیست؟
سوالی که در کلیشه و عادت، معمولا به بیان مشکلات ارزی و تحریم و حتی برشمردن مشکل تولیدکنندگان و گاه وارد کنندگان میرسد و بیان جملات نصیحت گونهای به مردم که نگران نباشید و برای خرید صف نکشید و همه چیز به روال است و دشمنی دشمنان راه به جایی نخواهد بود و الخ، اما این بار کمی متفاوت پاسخ گرفت.
«اول باید خدا رو شکر کنیم که هست؛ باید بپذیریم در شرایط سختی داریم کشور را اداره میکنیم.» جملهای که حکایت از آن دارد که وزیر نه تنها با گزاره طرح شده در سوال و سوگیری آن موافق نیست، که برعکس، تاکید دارد عملکرد خودش و مجموعه اش در مدیریت اوضاع به شدت مثبت است تا جایی که شایسته تقدیر هم هستند.
اوضاعی که به زعم حجتی جا دارد مورد شکرگذاری باشد، اما شکرگذاری بابت چه؟ این سوالی است که مجری برنامه از حجتی میپرسد تا شاید وزیر دقیقتر مشخص کند که منظورش از شکرگذاری چیست؟ شکرگذاری از خدا بابت داشتن دولتمردانی، چون حجتی و همکارانش که وجود گوشت و مرغ در بازار، ولو با صف و گران قیمت، مرهون زحمات ایشان است یا شکرگذاری بابت مسالهای دیگر؟
سوالی که حجتی در پاسخ به آن میگوید: «امروز مواد غذایی به وفور در داخل کشور هست؛ جایی نیست کسی برود، محصولی را بخواهد یا بگوید نیست و یا بگویند تمام شد…» پاسخی که نشان میدهد به باور حجتی، وجود موادغذایی در کشور در شرایط فعلی، جای شکر دارد. مواد غذاییای که از جمله آنها، گوشت و مرغ است.
دو کالایی که کمبودشان به شدت خودنمایی میکند و حتی طرحهایی ویژه برای مقابله با آن هم در دستور کار دولتمردان قرار گرفته است، اما به رغم این اتفاقات قیمتش در نوسان است و مسیر افزایشی را پیمیگیرد. افزایشی که اگر دلیل آن را از وزیر جهادکشاورزی بپرسید، ترجیح میدهد به جای پاسخ به آن به شکرگذاری خداوند بابت وجود این نعمات در بازار تشویق تان کند!
پاسخی که میشود برای هر پرسش مشابهی استفاده اش کرد. مثلا اگر کسی گفت: چرا خودرو گران شده، بگویند خدا را شکر کن که هست یا اگر کسی از فقدان داروی بیماران خاص حرفی زد، او را به بازار سیاه دارویی هدایت کنند و تاکید کنند که وجود این بازار، اگرچه قیمتها در آن نجومی است و چندین و چند اشکال دیگر هم دارد، اما باز جای شکرگذاری دارد!
به گزارش «تابناک»، توصیههایی به شکرگذاری که بی وجود مسئولان هم میشود به آن توصیه کرد، به ویژه آن دسته مسئولانی که به مانند حجتی از یکسو تاکید دارند تامین ۹۰ تا ۹۴ درصد گوشت مورد نیاز کشور از داخل کشور صورت میگیرد و از سوی دیگر وقتی از ایشان میپرسند چرا گران شده و میشود، بگوید شکر کنید که هست. براستی منت چه چیزی بر مردم گذاشته میشود؟ تامین ۶ تا ۱۰ گوشت از خارج کشور که در آن ارتش هم با ناوگان هوایی اش سهم دارد یا رها کردن تولیدکنندگان با مشکلاتشان که توان افزایش تولید را از ایشان گرفته؟ نکند بابت مشکلات بازار و رها کردن آن به حال خود از عملکرد خودتان ابراز رضایت میکنید؟!