رمزگشایی از زبان بدن و حالت‌های صورت

زبان بدن به سیگنال‌های غیر کلامی اشاره دارد که ما برای برقراری ارتباط از آن‌ها استفاده می‌کنیم و به گفته کارشناسان، این سیگنال‌های غیر کلامی قسمت عظیمی از ارتباط‌های روزانه را تشکیل می‌دهند.

از حالت‌های صورت گرفته تا حرکات بدن و به طور کلی چیز‌هایی که نمی‌گوییم هنوز هم می‌توانند حجم زیادی از اطلاعات را منتقل کنند و گفته شده است که ممکن است بین ۶۰ تا ۶۵ ٪ از کل ارتباط‌های انسان‌ها مرتبط با زبان بدن باشد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان، زبان بدن بسیار مهم است, امّا توجه به نشانه‌های دیگری مانند زمینه نیز ضروری است و در بسیاری از موارد، شما باید به سیگنال‌ها به عنوان یک گروه توجه کنید تا این که فقط روی یک عمل واحد تمرکز کنید و در ادامه این مطلب نشان داده ایم که وقتی می‌خواهید زبان بدن را تفسیر کنید باید به دنبال چه چیزی باشید.

حالات چهره

لحظه‌ای به این فکر کنید که یک نفر تا چه اندازه با حالت‌های چهره خود می‌تواند مطالب را منتقل کند چرا که اگر در چهره فرد لبخند وجود داشته باشد این لبخند می‌تواند نشان دهنده تایید یا خوشبختی باشد و اخم کردن می‌تواند نشانه تایید نکردن یا ناراحتی باشد.

در برخی از موارد، حالت‌های چهره ما ممکن است احساسات واقعی ما درمورد یک موقعیت خاص را نشان دهند و در حالی که می‌گویید احساس خوبی دارید، ممکن است ظاهر شما خلاف این را به افراد انتقال دهد.

خوشبختی، غمگینی، عصبانیت، تعجب، انزجار، ترس، گیجی، هیجان، میل و تحقیر فقط چند نمونه از احساساتی هستند که می‌توانند از طریق حالت‌های چهره بیان شوند.

حالت‌های چهره فرد حتی می‌تواند در تعیین اطمینان یا اعتقاد ما به گفته‌های آن فرد تاثیر بگذارد.

یک مطالعه نشان داد که قابل اعتمادترین حالت چهره شامل کمی بالا آمدن ابرو و لبخند ملایم است و محققان اظهار کرده اند که این حالت چهره، هم دوستی و هم اعتماد به نفس را بیان می‌کند.

حالت صورت نیز از جهانی‌ترین اشکال زبان بدن است و عباراتی که برای انتقال ترس، عصبانیت، غم و شادی استفاده می‌شود در تمام جهان مشابه است.

پاول اکمن محقق، حمایت از جهان شمول بودن انواع حالت‌های صورت که به عواطف خاصی از جمله شادی، خشم، ترس، تعجب و غم مرتبط است را نشان می‌دهد و حتی تحقیقات نشان می‌دهد که ما بر اساس چهره و بیان افراد درمورد هوش آن‌ها قضاوت می‌کنیم.

یک مطالعه جدید نشان داد افرادی که صورت باریک و بینی برجسته تری دارند، به احتمال زیاد به عنوان باهوش درک می‌شوند و همچنین افرادی با بیان خندان و شاد، باهوش‌تر از افرادی هستند که عصبانی ارزیابی شدند.

چشم‌ها

غالبا از چشم‌ها به عنوان “پنجره‌های روح” یاد می‌شود. زیرا می‌توانند چیز‌های زیادی را درمورد احساس یا فکر کردن فرد آشکار کنند.

همان طور که با شخص دیگری در حال مکالمه هستید توجه به حرکات چشم بخش طبیعی و مهمی از روند ارتباطات است.

برخی از موارد رایجی که ممکن است مشاهده کنید شامل این است که افراد در ارتباط چشمی مستقیم هستند یا از نگاه کردن مستقیم جلوگیری می‌کنند و چشمک زدن و یا گشاد بودن مردمک چشم آن‌ها در این رابطه مهم است و هنگام ارزیابی زبان بدن باید به علائم چشم زیر توجه کنید.

نگاه خیره

وقتی شخصی هنگام مکالمه به طور مستقیم به چشمان شما نگاه می‌کند، نشان دهنده علاقه و توجه وی است. با این حال، ارتباط چشمی طولانی مدت می‌تواند احساس خطر را القا کند.

از طرف دیگر، قطع ارتباط چشمی و مرتب نگاه کردن به نقاط دور ممکن است نشان دهنده حواس پرتی، ناراحتی و یا تلاش برای پنهان کردن احساسات واقعی فرد باشد.

پلک زدن

پلک زدن طبیعی است، اما باید به این نکته نیز توجه کنید که آیا فرد زیاد پلک می‌زند یا بسیار کم؟

وقتی افراد احساس ناراحتی می‌کنند معمولا با سرعت بیشتری پلک می‌زنند و پلک زدن مکرر ممکن است نشان دهد که شخصی عمدا در تلاش است حرکات چشم خود را کنترل کند.

به عنوان مثال؛ یک بازیکن پوکر ممکن است کمتر پلک بزند. زیرا او به طور عمدی سعی می‌کند درمورد دستی که به سمت او آمده است بدون هیجان ظاهر شود.

اندازه مردمک چشم

اندازه مردمک چشم می‌تواند یک سیگنال ارتباطی غیرکلامی بسیار ظریف باشد. در حالی که سطح نور در محیط، اتساع مردمک چشم را کنترل می‌کند، گاهی اوقات احساسات نیز می‌توانند باعث ایجاد تغییرات جزئی در اندازه مردمک شوند.

به عنوان مثال، ممکن است جمله ای تحت عنوان “چشم‌های اتاق خواب” را بخوانید که برای توصیف نگاهی که کسی هنگام جذب شدن به شخص دیگری نشان می‌دهد استفاده ‌شود و مثال دیگر این که چشمان بسیار گشاد می‌تواند نشان دهنده علاقه یا حتی تحریک فرد باشد.

دهان

بیان و حرکات دهان نیز می‌تواند در خواندن زبان بدن ضروری باشد. به عنوان مثال، جویدن لب پایین ممکن است نشانگر این باشد که فرد احساس نگرانی، ترس یا عدم امنیت را تجربه ‌کند.

پوشاندن دهان ممکن است تلاشی باشد برای نشان دادن ادب هنگام خمیازه کشیدن یا سرفه کردن، اما ممکن است تلاشی برای پوشاندن اخم برای عدم تأیید باشد.

لبخند زدن شاید یکی از بزرگترین سیگنال‌های زبان بدن باشد، اما لبخند را نیز می‌توان به طرق مختلف تفسیر کرد.

لبخند ممکن است واقعی باشد، یا ممکن است برای بیان شادی کاذب، کنایه یا حتی بدبینی به کار رود.

هنگام ارزیابی زبان بدن، به سیگنال‌های دهان و لب که در زیر بیان شده است توجه کنید:

لب‌های جمع شده

سفت شدن لب‌ها ممکن است نشان دهنده عدم رضایت، عدم تأیید یا بی‌اعتمادی باشد.

گاز گرفتن لب

گاهی اوقات افراد هنگام نگرانی، اضطراب یا استرس لب‌های خود را گاز می‌گیرند.

پوشاندن دهان

هنگامی که افراد می‌خواهند یک واکنش احساسی را پنهان کنند، ممکن است دهان خود را بپوشانند تا از نمایش لبخند جلوگیری کنند.

بالا رفتن یا پایین آمدن لب‌ها

تغییرات جزئی در دهان نیز می‌تواند شاخص‌های ظریفی از احساس فرد باشد. هنگامی که دهان کمی چرخانده می‌شود، ممکن است به این معنی باشد که فرد احساس خوشبختی یا خوش‌بینی می‌کند. از طرف دیگر، دهان کمی رو به پایین می‌تواند نشانه‌ای از غم و اندوه، عدم تأیید و یا حتی دهن‌کجی صریح باشد.