نفت و انتخابات 2020؛ نامزدهای دموکرات آمریکاچه می‌گویند؟
در سال 2018 ، برای اولین بار در 40 سال اخیر، میزان تولید نفت ایالات متحده از تولید عربستان سعودی پیشی گرفت.
موضوع “نفت” و سیاست خارجی دولت ایالات متحده آمریکا در قبال “عربستان سعودی” از موضوعات مطرح در حوزه سیاست خارجی مناظره چهارشنبه شب هفته گذشته 10 نامزد دموکرات انتخابات 2020 آمریکا در شهر “آتلانتا” ایالت “جورجیا” بود.
به گزارش عصرایران، وب سایت” کامنتری ماگازین” با نگارش مقاله ای به قلم ” نوح روتمن” (تحلیلگر سیاسی و معاون سردبیر)خود مواضع نامزدهای حزب دموکرات آمریکا برای انتخابات ریاست جمهوری 2020 را در این باره بررسی کرده است که در پی می‌آید:
“چهارشنبه شب، نامزدهای دموکرات به بحث پیرامون مسائل سیاست خارجی پرداختند. دموکرات‌ها همه معتقدند که واشنگتن باید به عربستان فشار آورده و دست از حمایت این کشور به عنوان شریکی استراتژیک بردارد.
سناتور “کوری بوکر” ترامپ را متهم کرد که به دلیل حمایت بی چون و چرا و بدون مجوز کنگره از سعودی‌ها در جنگ با انصارالله یمن، مرتکب نقض آشکار حقوق بشر شده است. “جو بایدن”، معاون رئیس جمهور سابق نیز، پادشاهی عربستان سعودی را حکومتی منفور خوانده و این نظام حکومتی را فاقد سرمایه اجتماعی دانسته است. نامزد دیگر حزب دموکرات، سناتور “برنی سندرز” نیز همچون هم حزبی‌هایش گفته که پادشاهی سعودی به عنوان یک دیکتاتوری وحشی به متحد غیر قابل اطمینانی برای آمریکا تبدیل شده است. مجموع این اظهار نظر‌ها حکایت از مخالفت دموکرات‌ها نسبت به حمایت از عربستان دارد.
البته این انتقادات دموکرات‌ها از ریاض بی اساس هم نیست، سعودی‌ها جدا از اینکه در داخل و خارج مرتکب نقض آشکار حقوق بشر می‌شوند، دستشان به خون شهروندان آمریکایی کشته شده در ماجرای 11 سپتامبر نیز آلوده است. عربستان سعودی طی این سال‌ها با ترویج بنیادگرایی اسلامی در بین شهروندان خودش یکی از مبانی اصلی ترویج تروریسم اسلامی بوده است. این حجم از انتقاد دموکرات‌ها از ریاض شاید منطقی به نظر نرسد، اما در پس این حملات بی محابا به سعودی‌ها رازی مهم نهفته است. بدون شک آنچه امروز باعث شده دموکرات‌ها درخواستی مبنی بر ممنوعیت صادرات فناوری‌های استخراج به ریاض داشته باشند و این چنین نمایشی از استقلال ژئوپلتیک آمریکا را به نمایش بگذارند همه مرهون یک چیز است: فناوری خاص استخراج نفت و گاز “شیل” یا همان فراکینگ!( این تکنیک به صورت تزریق با فشار بالای مواد شیمیایی و شن در زمین انجام می‌شود. این فرآیند باعث ایجاد شکاف‌هایی در سنگ می‌شود که نفت و گاز شیل (Shale) از طریق این شکاف‌ها خارج می‌شوند.)
سندرز و بوکر خواستار ممنوعیت صادرات ماشین آلات حفاری به عربستان شده‌اند در حالی که جو بایدن تا به حال چنین خواسته‌ای را مطرح نکرده است. اگر این سیاست عملی و صدور چنین ماشین آلاتی به عربستان ممنوع گردد، ایالات متحده را به سمت ایفای نقشی غیر مفید در مقابل یکی از بزرگترین صادرکنندگان انرژی جهان از جمله عربستان سعودی سوق می‌دهد. بدون شک چنین اقدامی پیش از هر چیز صنعت رو به توسعه انرژی در آمریکا را متوقف خواهد کرد.
از سال 2013 تولید نفت ایالات متحده 60 درصد افزایش یافته است. در سال 2018 ، برای اولین بار در 40 سال اخیر، میزان تولید نفت ایالات متحده از تولید عربستان سعودی پیشی گرفت، حتی تخمین زده می‌شود که این میزان تولید از تولید روسیه هم فراتر رفته باشد. شرکت‌های انرژی آمریکایی به صادر کنندگان عمده نفت خام و گاز طبیعی تبدیل شده‌اند و ایالات متحده برای اولین بار از سال 1953 تاکنون به صادر کننده مهم انرژی تبدیل شده است. این میزان عرضه جدید در بازار سوخت‌های فسیلی به میزان قابل توجهی از اهمیت “اوپک” و صادر کنندگان غیر عضو اوپک از جمله روسیه “پوتین” و ونزوئلا “مادورو” کاسته است. خود این مساله باعث شده که سیاست خارجی آمریکا به سمت ارزش‌های دموکراتیکی سوق داده شود که نامزدهای دموکرات به دنبال آن هستند.
اگر بگوییم این سیاست احتمالی آمریکا از سوی دموکرات‌ها کابوس پوتین است، اغراق نیست. “فیونا هیل”، یکی از مقامات سابق شورای امنیت ملی و کارشناس مسائل روسیه، نیز کاملا بر این نکته اذعان دارد. هیل پیش از جلسه تحقیقاتی کنگره، خاطرنشان کرد که شخص پوتین سال 2011 هشدار داد که سیاست‌های انرژی جدید آمریکا از جمله استخراج نفت و گاز شیل تهدید جدی‌ای برای منافع روسیه خواهد بود. رئیس جمهور روسیه به عنوان رهبر یکی از بزرگترین کشور‌های صادرکننده انرژی در جهان خیلی زود تحت تاثیر ترکش‌های انقلاب فناوری انرژی در آمریکا قرار گرفت. در نوامبر 2013، فقط چند هفته قبل از برکناری “ویکتور یانوکوویچ”، رئیس جمهور دوستدار روسیه اوکراین، قرارداد 10 میلیارد دلاری با یک شرکت چند ملیتی مستقر در آمریکا امضا کرد تا اکتشاف و بهره برداری از ذخایر گاز شیل در این کشور را بر عهده بگیرد.
گاز برای روسیه همواره به عنوان ابزاری برای اعمال فشار بر اروپا و جمهوری‌های شوروی بوده و به نوعی مسکو منافع خود در قاره اروپا را بدین شکل پیش برده است. حالا بدون شک توقف صادرات انرژی روسیه کاملا در راستای منافع تجاری و سیاسی آمریکا خواهد بود. هیچ بازیگری به اندازه پوتین در صحنه بین‌الملل وجود ندارد که دموکرات‌ها مایل باشند به حاشیه رانده شود، در همین راستا سیاست اکتشاف نفت و گاز شیل از طریق فناوری فراکینگ می‌تواند یک راهکار موثر در راه دستیابی به این هدف باشد. هرچند که دموکرات‌ها ترجیح می دهند به جای حمایت از این فناوری تریبون گروه‌های محیط ریستی باشند و از آن انتقاد کنند.
دموکرات‌ها می‌توانند آنطور که دوست دارند، نسبت به روسیه و عربستان سعودی موضع بگیرند، اما نباید فراموش کنند که امکان تحریم و تحت فشار قرار دادن این دولت‌های غیر لیبرال به واسطه همین سیاست‌های داخلی حوزه انرژی است که آن‌ها با آن مخالفت می‌ورزند. دموکرات‌ها می‌توانند یا استفاده از نفت شیل و به حاشیه راندن مسکو و ریاض را انتخاب کنند یا اینکه به کل بی خیال این دو کشور شوند.”
