آقای روحانی با روح و روان مردم بازی نکنید

آقای روحانی، فرمودید که مقداری گرانی گوشت در کشور اتفاق افتاده، آیا افزایش نرخ گوشت از 60 الی 70 هزار تومان در کمتر از یکماه به 120 هزار تومان از نظر جنابعالی مقداری گرانی است یا اینکه نرخ گوشت حدوداً دو برابر شده و تقریباً 100 درصد تورم رُخ داده است؟

محمدرضا سبزعلیپور رئیس مرکز تجارت جهانی ایران نسبت به سخنان یکی دو روز گذشته جناب آقای روحانی در چند مراسم و گردهمایی در استان هرمزگان واکنش نشان داد و گفت: روزهای شنبه و یکشنبه هفتۀ جاری جناب آقای روحانی در جمع مدیران و مسئولان استان هرمزگان و همچنین در مراسم بهره ‌برداری از مرحله سوم پالایشگاه ستاره خلیج فارس، سخنانی را ایراد فرمودند که باز هم همچون سخنرانی های پیشین ایشان جای نقد دارد، زیرا وقتی که رئیس جمهور محترم پشت تریبون قرار می‌گیرند یک طرفه فرمایشاتی را میفرمایند که فقط خودشان را قانع میکند و برعکس سوالات زیاد و ابهامات جدیدی را در ذهن مردم ایجاد می نماید که متأسفانه نه پاسخی به این سوالات و ابهامات وجود دارد و نه پاسخگویی! از همین رو می‌طلبد تا سخنان ایشان را واکاوی و نقد نمود تا شاید بخشی از سوالات و ابهامات مرتفع شود.

وی افزود: رئیس‌‌ جمهور در سخنان خود به پرداخت یارانه اشاره کردند و گفتند ‌سالانه ۹۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه از سوی دولت در بخشهای مختلف پرداخت میشود که این مبلغ دو برابر بودجه سالانه ‌کشور است.

آقای روحانی! یا ریاضیات بلد نیستید و یا بی انصافی می‌کنید
شما می‌فرمائید سالانه ۹۰۰ هزار میلیارد تومان یارانه از سوی دولت تان در بخشهای مختلف پرداخت میشود که این مبلغ دو برابر بودجه سالانه ‌کشور است!! محض استحضار حضرتعالی باید عرض کنم که بودجه سال ١٣٩٨ کل کشور از حیث منابع بالغ بر هفده میلیون و سی و دو هزار و سیصد و سی و دو میلیارد و دویست و هفتاد میلیون ریال یعنی معادل (منابع ۱۷۰۳هزار میلیارد تومان) و از حیث مصارف بالغ بر هفده میلیون و سی و دو هزار و سیصد و سی و دو میلیارد و دویست و هفتاد میلیون ریال میباشد، لکن هر طور هم که حساب میکنیم مبلغ۹۰۰ هزار میلیارد تومان هرگز دو برابر مبلغ ۱۷۰۳هزار میلیارد تومان نمیشود بلکه نصف بودجه سالانه است، هرچند که در پرداخت900 هزار میلیارد تومان یارانه آنهم در طی یکسال، اما و اگرهای زیادی وجود دارد و باید این اعداد مستدل و برمبنای اسناد و مدارک اعلام گردد که این عدد فقط ادعای شما می‌باشد، درست مثل آماری که روز گذشته آقای “نوبخت” در خصوص پرداخت یارانه ارائه فرموده و ادعا کردند که دولت هر ماه برای پرداخت یارانه نقدی به ۷۸ میلیون نفر ۳۵۴۹ میلیارد تومان به حساب سرپرستان خانوارها واریز می‌کند! از شما سوال می‌کنم، مگر جمعیت ایران چند نفر است؟ آیا شما به همۀ مردم ایران یارانه می‌دهید؟

شاید نیّت جنابعالی از اینکه 900 هزار میلیارد تومان دو برابر بودجه سالانه ‌کشور است منظورتان این بوده که این عدد دو برابر بودجه عمومی سالانه کشور که ۴۷۸ هزار میلیارد تومان میباشد بوده است، پس لطفاً خودتان و دولتمردان تان مرحمت فرموده، اولاً اعداد و آمارها را درست محاسبه کنید و ثانیاً منصافه به مردم اعلام بفرمائید.

آقای روحانی!! شما به عنوان خادم و بدهکار مردم، رئیس جمهور ایران شدید اما امروز فقط طلبکار مردم هستید

جنابعالی اظهار داشتید که در سال 92 و 93 تورم بالای 40 درصد را تک رقمی کردید. چون مردم به آینده امیدوار شده بودند و می‌دانستند که آینده بهتر خواهد شد. بله، با آمدن شما بعنوان خادم و ناجی ایران، پُر واضح است که مردم امیدوار و به آینده خوشبین شده بودند اما دولت شما فی الواقع چه کار کرد؟ اولاً نرخ کالاها را به قیمت کم فروشی تا حدودی ثابت نگه داشت و وانمود کرد که تورم را تک رقمی نموده است.
خودتان صراحتاً می‌فرمائید که در دولت یازدهم کار بزرگی نکرده اید و فقط با انجام مذاکرات و پیشبرد آن، “امید” را در دل مردم زنده نگه داشتید! یعنی اعتراف میکند که در 4 سال اول، دولت تان کار خاصی در عرصۀ “اقتصاد” انجام نداده و تمام وقت و امکانات دولت را صرف “برجام بی فرجام” کردید، ضمناً میفرمائید که “نرخ دلار” خود به خود کاهش یافت و قیمت اجناس و کالاها هم همین طور کاهش یافتند چون مردم می‌دانستند که دولت در حال تلاش برای حل مشکلات آنهاست.

آقای روحانی! تناقض در فرمایشات تان موج میزند، زیرا در جایی میفرمائید دولت کار خاصی نکرده و در جای دیگر اظهار میدارید که مردم می‌دانستند که دولت در حال تلاش برای حل مشکلات شان می‌باشد، بالاخره دولت کار نمی‌کرده یا اینکه در حال کار برای حل مشکلات بوده است؟

فرمودید نرخ دلار و سایر کالاها بواسطه تلاش دولت کاهش یافت، محض استحضار جنابعالی، دولت شما “دلار آزاد” را حدود 2900 تومان و “دلار مبادلاتی” را 2500 تومان از “دولت دهم” تحویل گرفت و تا آخر “دولت یازدهم”، نرخ دلار آزاد حدود 3600 تومان شده بود و دلار مبادلاتی هم حدود 3000 تومان، آیا معنی این افزایش نرخ دلار از نظر جنابعالی یعنی کاهش نرخ، ضمناً هیچ کالایی هم در دولت یازدهم نسبت به دولت دهم کاهش نیافت بلکه تمام قیمتها با شیبی آرام افزایش یافتند، حال اگر شما نمونه ای در تأیید فرمایشات تان سراغ دارید که کاهش یافته، لطفاً با ذکر نام کالا و قیمت قبل و بعد آن، اطلاع رسانی فرمائید.

در کل شما رئیس جمهور شدید تا به مردم خدمت کنید و دِین و بدهی خودتان را به مردم و کشورمان اَدا کنید اما در سخنان تان متأسفانه فقط منّت سر مردم می‌گذارید که چنان کردیم و بهمان کردیم. فعلاً هم بدنبال این هستید تا با “گفتار درمانی” مردم را امیدوار کنید. اما مخلص کلام اینکه فقط با عملکردِ سوال برانگیزتان، فقط و فقط ملّت امیدوارمان را ناامید کرده اید و بس!!
آقای روحانی! دل مردم را بیش از نشکنید و با روح و روان ملت بازی نکنید.

شما اعلام کردید که برای سال آینده می‌خواهید حقوق همۀ کارکنان شاغل و بازنشسته را 20 درصد افزایش دهید تازه اگر مجلس این خواست شما را تصویب کند، چرا منّتِ چیزی را که هنوز تصویب نشده و در حدّ حرف و پیشنهاد است را بر سر مردم می‌گذارید؟ تازه با این گرانی های لحظه به لحظه و کمرشکن و همچنین نرخ تورم حدود 70 درصدی، افزایش 20 درصدی حقوقها، چه دردی از شاغلین و بازنشسته ها دوا میکند؟
اینکه میفرمائید برای واردات در سالجاری بیشتر از پارسال دلار و ارز اختصاص داده اید کاملاً درست است اما به چه کسانی و بابت ورود چه کالاهایی ارز تخصیص داده اید؟ اگر بیش از 12 میلیارد دلار ارز کشور را در اُوج گرانی های ارز با نرخ 4200 تومان به عده ای خاص دادید که هنوز از سرنوشت آن 12 میلیارد دلار ارز تخصیص یافته به عده ای خاص، خبری نیست، آیا این عمل دولت و عملکرد رئیس کل سابق بانک مرکزی مایۀ افتخار است که آن را با شجاعت مطرح میکنید و منّتش را هم بر سر مردم می‌گذارید؟
در ارتباط با گرانی قیمت گوشت هم اظهار میدارید که واردات گوشت و تولید آن در کشورمان بیش از سال گذشته بوده است. سپس تأکید می‌فرمائید که فقط بخاطر گران شدن نهاده‌ های دامی مقداری گرانی گوشت اتفاق افتاده، بعد در ادامه به نقش دلالها در بهم زدن بازار اشاره میکنید و میگوئید که وظیفه همه ماست که با امید، یکدیگر را برای حل مشکلات کمک کنیم.
آقای روحانی، از واردات و تولید بیش از حد گوشت سخن می‌رانید، اگر نیمی از گوشتهای مصرفی کشور تولیدی و نیمی دیگر وارداتی است پس چطور گران شدن “نهاده‌ های دامی” که فقط مورد مصرف دامداریهای داخلی است، کل گوشت کشور را گران کرده است؟ چرا نهاده‌ های دامی و یا مواد مورد نیاز تولید نهاده های دامی در داخل کشور را با ارز کم قیمت از خارج وارد نمیکنید تا قیمت بشکند؟ اگر نهاده‌ های دامی عامل گرانی گوشت است پس نقش دلالها این وسط چیست؟ بجای اینکه دولت با عوامل گرانی، سوء مدیریتها و رانت خواران و دلالها برخورد قاطع داشته باشد تازه به مردم می‌گویید که وظیفه همۀ ماست که با امید، یکدیگر را برای حل مشکلات کمک کنیم، شما را بخدا بفرمائید، کاری را که دولت موظف به انجام آن است و از انجامش کوتاهی می‌کند، چگونه مردم می‌توانند در این میان نقش مثبت داشته باشند؟ مگر اینکه می‌خواهید به مردم بگویید که گوشت نخورید اما رویتان نمی‌شود که این موضوع را علناً اعلام کنید.

ضمناً فرمودید که مقداری گرانی گوشت در کشور اتفاق افتاده، آیا افزایش نرخ گوشت از 60 الی 70 هزار تومان آنهم در کمتر از یکماه به 120 هزار تومان از نظر جنابعالی مقداری گرانی است یا اینکه نرخ گوشت حدوداً دو برابر شده و تقریباً 100 درصد تورم رخ داده است؟

همچنین بیان نمودید که همین چند وقت پیش برخی افراد پیش شما ‌آمدند و در‌خواست کردند که رُب و تخم مرغ را کوپنی کنید، لکن سوال اصلی اینجاست که مگر هر کسی می‌تواند به راحتی پیش شما بیاید و برای جنابعالی خط و مشی و سیاست اقتصادی تعیین کند؟ قطعاً هر کسی نمیتواند به شما دسترسی داشته باشد، پس نتیجه می‌گیریم که برخی از دوستان و یا افرادِ خاص و مَحرم به راحتی پیش شما آمده اند و برایتان سیاست کاری تعیین نموده اند که این حرکت نیز جای تعجب و سوال بسیار دارد، زیرا مردم رئیس جمهور تعیین کرده اند اما دیگران برای وی خط و مشی تعیین می‌کنند.

شما را بخدا قسم با این گونه سخنرانی های خود، دل مردم را بیش از این نشکنید و با روح و روان ملت بازی نکنید

آقای روحانی! برای افزایش بیش از پیش قیمتها، این قدر قیمتهای داخلی و زندگی مردم را کشورهای خارجی مقایسه نکنید.
جنابعالی به قاچاق گازوئیل، بنزین و گله گله گوسفند و… از کشورمان اشاره کردید و گفتید: همه باید در برابر قاچاق بایستند و اگر می‌خواهیم معضلات را حل کنیم باید دست به دست هم دهیم، سپس دلایل قاچاق را ارزانی قیمت کالاها اعلام کردید و فرمودید: هنگامی که گازوئیل در کشور لیتری 300 و بنزین 1000 تومان است و در دیگر کشورها رقمی بالاتر دارد، معلوم است که قاچاق می‌شود.

‌جناب آقای روحانی! مستحضر باشید که جلوگیری از قاچاق فاکتورها و راهکارهای خاصی را می‌طلبد و راحت ترین ابزار جهت کاهش نرخ قاچاق، گران کردن قیمت کالاهاست که در اصل باید خدمتتان عرض کنم که گران کردن قیمت کالاها راهکار مناسبی نیست فقط پاک کردن صورت مسئله است.

اگر دولتی برای جلوگیری از قاچاق، با افزایش نرخ کالاها، مردمش را عذاب داده و کمر آنها را بشکند، آیا این کار، حرکتی معقول، علمی و منطقی است؟ کدام اقتصاددان مطرح دنیا چنین پیشنهادی را داه است؟ احتمالاً همان دوستانی که به راحتی پیش شما می آیند، چنین پیشنهادی را هم داده اند، البته دولت دوازدهم هم تمایل وصف ناپذیری دارد تا قیمت حامل های انرژی، برخی از کالاها و نرخ خدمات دولتی را باز هم گرانتر کند و به همین خاطر فقط به دنبال راهکارهایی می‌رود که ته و آخر آن به افزایش قیمتها ختم شود.

یکی از اصولی ترین و علمی ترین راهکار جهت کاهش نرخ قاچاق، کاهش نرخ دلار و سایر ارزهای معتبر جهانی و همچنین افزایش ارزش پول ملی است که متأسفانه دولت شما هم اصلاً تمایلی به اجرای چنین راهکاری ندارد.
اینکه دائماً میفرمائید فلان کالا، خدمات و یا سوخت خودرو در فلان کشور این عدد است و در ایران فلان عدد و نتیجه می‌گیرید که قیمتها در ایران بسیار پایین است، باید خدمتتان عرض کنم که اولاً فرمایشات جنابعالی در خصوص میزان قیمت کشورهای مورد بحث مستند نیست، لکن به فرض اینکه گفته های شما درست باشد و قیمت آن کشورها نسبت به ایران گرانتر باشد، آیا در این ارتباط به این موضوع دقت کرده اید که حقوق مردم آن کشورها چند برابر حقوق شاغلین و گارگران ایرانی میباشد؟ آنها حقوقشان را به دلار و یورو و دینار و درهم میگیرند و به همان واحدها هم خرج میکنند اما در ایران، مردم عزیزمان “ریال” میگیرند اما با محاسبه و قیاس شما با خارج، باید دلار خرج کنند که زیر چنین فشاری کمرشان خم میشود،
بطور مثال: حداقل دستمزد در ترکیه قریب به ۱800 لیره معادل حدوداً ۴۷0 دلار در ماه است، نزدیک به پنج برابر حداقل دستمزد یک کارگر ایرانی و کمترین میزان دستمزد در عراق حدود ۲۹۰ دلار است. این حالیست که در ایران یک کارگر ساده در هر ماه کمتر از ۱۰۰ دلار حقوق میگیرد. آیا می‌دانید در این دو کشور، نرخ گوشت در برابر این حقوقها چقدر است.
پس مرحمت فرموده و قیمتهای ایران را با قیمتهای خارج مقایسه نکنید و سر مردم ایران اینقدر منت نگذارید. فلذا اگر هم میخواهید مقایسه بکنید، لطفاً حقوق ایرانیها را با حقوق خارجی ها مقایسه نمائید و ببینید مردم ما کجای کار هستند.

آقای روحانی! دولت با تفنگ را به یاد دارید؟ این موفقیتها مرهون زحمات همان عزیزان است.
از پالایشگاه ستاره خلیج فارس در بندرعباس تعریف کردید و بواسطه افزایش تولید بنزین از 8 میلیون لیتر به 12 میلیون لیتر افتخار نمودید و گفتید که این نشان از تلاش و همت ملت ایران است.
‌سپس خاطرنشان کردید که از سال 96 تا امروز یعنی کمتر از 3 سال، 3 پروژه مهم فازهای 1، 2، 3، ستاره خلیج فارس افتتاح شده و این به ‌معنای حرکت خروشان ملت در مسیر خودکفایی و عظمت است.
محض یادآوری خدمتتان عرض میکنم که آیا “دولت با تفنگ” را به یاد دارید؟ آن روزها که در حال مذاکره با 1+5 علی الخصوص با مقامات آمریکایی بودید، جمعی از زحمتکشان و پاسداران کشورمان را “دولت با تفنگ” خطاب کردید و از وجودشان ناراضی بودید اما امروز به وجودشان افتخار میکنید زیرا بابت زحمات آنان، نه تنها در تولید بنزین خودکفا شده ایم بلکه صادرکننده هم میشویم و بخاطر زحمتکشان عزیز در “قرارگاه خاتم الانبیاء”، شما به دنیا فخر می‌فروشید. آیا تصور نمی کنید که برای رشد و توسعه ایران اسلامی میتوانید از توان همین جهادگران و زحمتکشان استفاده کنید؟ آیا تصور نمی کنید که اگر بجای استفاده از شرکت توتال فرانسه و CNPC چین جهت توسعه میدان 11 پارس جنوبی که هر دو شرکت شما را سر کار گذاشتند از سربازان “قرارگاه خاتم الانبیاء” استفاده می‌کردید، الان بخشی از توسعۀ آن میدان انجام شده بود؟

آقای روحانی! ادبیات سرهنگ مأبانۀ شما روز به روز کارها را خراب تر و مردم را بی اعتماد تر می‌کند.

رئیس جمهور محترم با بیان اینکه انتخابات هر 4 سال یکبار انجام میشود تا ملت به هر دیدگاهی رأی داد، کشور بر آن مبنا اداره شود و همچنین افزود: نمی‌شود که در آغاز انتخابات با هم دعوا کنیم، ایشان باز تأکید کردند که وقتی دولتی با رأی مردم انتخاب و سر کار می‌آید، حتماً همه باید از آن حمایت کنند.

در این ارتباط باید عرض کنم که وقتی شما به ریاست جمهوری ایران انتخاب شدید اولاً کسی با شما دعوا نداشت بلکه این شما بودید که از شور و شوق پیروزی، دیگر چشمانتان کسی را نمیدید و با تمسخر به گروهای سیاسی مقابل و طرفداران کاندیدای بازنده انتخابات فرمودید که “آب و صابون” بیارم تا صورت سیاه تان را بشویم، ثانیاً اینکه دائماً از کلمه “باید” برای مردم استفاده میکنید که مثلاً “باید حمایت کنند” یا “باید با هم باشیم”، یا اینکه “باید همه دنبال دیدگاه من باشند” و… این ادبیات شما تداعی کنندۀ ادبیات یک “سرهنگ” است نه ادبیات یک “حقوقدان” مطمئن باشید که با این نوع ادبیات و گفتمانِ تند، روز به روز کارها را خراب تر و مردم را بی اعتماد تر می‌کند.

ضمناً وقتی که می‌فرمائید همه باید از دولتی که با رأی ملت انتخاب و سر کار می‌آید، حمایت کنند آیا فی الواقع خودتان از دولتهای قبلی که با رأی اکثریت مردم سرکار آمده بودند حمایت کردید یا اینکه برعلیه آنان گارد گرفتید؟
در ضمن الان دیگر آغاز انتخابات نیست که بحث دعوا را مطرح میکنید بلکه حدود 6 سال از انتخاب شما می‌گذرد.

آقای روحانی! ما منتقدان به زعم جنابعالی (مخالفان دولت، بی انصاف و دشمن وطن) و کار خراب کن هستیم، شما بعنوان انقلابی، وطن پرست و کارآمد و با انصاف بفرمائید که چه گلی به سر ایران و ایرانی زده اید؟
شما دائماً تأکید می‌کنید که “باید کارهای بزرگی را که در کشور انجام شده، ببینیم”، البته مشکلات و نقایصی هم وجود دارد و امروز را با دوران جنگ تحمیلی مقایسه می‌کنید.
شما کارهای بزرگی را که طی چهل سال پس از انقلاب انجام شده را بحساب دولت خود می‌گذارید و مشکلاتی را که در دولت شما برای ایران و ایرانی بوجود آمده را مشکلات و نقایصی کوچک می‌خوانید و این مشکلات را (به سنگی که دشمن پرتاب می‌کند و ممکن است یک شیشه هم بشکند اما نمی‌شود بخاطر شکستن شیشه زانوی غم بغل بگیریم) تشبیه می‌کنید که اصلاً تشبیه درستی نیست.
محض اطلاع جنابعالی، ما صادقانه و از سر اخلاص مشکلات و عملکردهای نادرست را نقد میکنیم تا شاید منجربه اصلاح امور شود که متآسفانه از جانب شما و سایر دولتمردان به (مخالفان دولت، بی انصاف و دشمن وطن) و کار خراب کن متهم می‌شویم، قبول، ما کار خراب هستیم اما شما و دولتمردانتان بعنوان انقلابی، وطن پرست و کارآمد و با انصاف بفرمائید که چه گلی به سر ایران و ایرانی زده اید؟ آیا غیر از این است که با اِعمال سیاستهای غلط و عملکرد نادرست و بعضاً با سوء مدیریت، مردم را ناامید، سفره مردم را کوچکتر، نرخ تورم را بیش از پیش افزایش، رکود و بیکاری را رشد داده و ارزش پول ملی را کاهش و همچنین نرخ دلار را تا حدود 19 هزار توان افزایش دادید؟ و….
آیا موارد زیر حاصل عملکرد غلط دولت شما نیست؟
پراید 47 میلیون تومان
گوشت هر کیلو120 هزار
دلار 3000 تومانی در حال حاضر 13 هزار تومان
سکه 1 میلیون تومانی در حال حاضر ۴ و نیم میلیون تومان
برجام تقریبا هیچ و بی سرانجام
طرح تحول سلامت در هاله ای از ابهام
معیشت مردم زیر سوال
چرخ تولید اکثر کارخانجات ایستاده
مشکلات پولی و بانکی
و….
درضمن در دوران جنگ تحمیلی همۀ مردم از جمله تمامی مسئولان با جان و دل کار میکردند و جان خود را برای کشور، ملت و همدیگر فدا می‌کردند نه مثل امروز که غالب مسئولان در ناز و نعمت و غرق در ثروت باشند و برعکس مردم در سختی زندگی کنند و فقط از مردم توقع همکاری و اصلاح امور را داشته باشیم که چنین درخواستی هرگز محقق نخواهد شد مگر اینکه مجدداً اعتماد مردم جلب شود.

آقای روحانی! اگر در برابر ادارۀ امورات کشور موانع بسیاری وجود دارد پس نقش “کلید” شما در این میان چیست؟
شما می‌فرمائید که مشکلات در کشور زیاد شده و کارها به راحتی پیش نمی رود، اظهار می‌دارید که پولی را نمی‌شود به راحتی جابجا کرد یا به راحتی با دنیا مبادلات اقتصادی داشت و…. دهها مورد دیگر.

جناب آقای روحانی! همه مردم می‌دانستند که کشور با مشکلات زیادی مواجه است، فلذا جنابعالی را به واسطه شعارها و وعده هایی که داده بودید انتخاب کردند تا بعنوان رئیس جمهور، مشکلات و معضلات اقتصادی و سیاسی را حل و فصل نمائید اما امروز پس گذشت 6 سال دوباره برگشته ایم سر خط اول و دوباره شما می‌فرمائید که مشکلات زیادی دور و بر ما را احاطه کرده است. سوالی از جنابعالی دارم و آن اینکه پس نقش “کلید شما” در این میان چی بود و چرا اصلاً به کار نیامد و یا شاید از ابتدای کار هم، کلیدی در کار نبوده است؟

آقای روحانی! شما برای آوربرداری از خرابکاریهای پیشینیان پا به عرصه کار گذاشتید اما به جرأت می‌گویم که امروز باید یک ناجی بیاید و از خرابکاریهای وسیع دولت شما آوربرداری کند.
6 سال پیش جنابعالی کارتان را بعنوان یازدهمین رئیس جمهور منتخب ایران آغاز کردید و اظهار داشتید که میخواهید خرابی های 8 سال گذشته را آواربرداری کنید اما هر چه سالها تمام شد و وارد سالهای بعد شدیم نه تنها آواربرداری شما به پایان نرسید، بلکه همان‌طوری که در بالا عرض کردم، اینقدر مشکلات اقتصادی و خرابکاریها در دولتهای یازدهم و دوازدهم زیاد شد که متأسفانه باید به جرأت عرض کنم که امروز منتظریم تا یک ناجی و دلسوز از راه برسد و از خرابکاریهای وسیع و گستردۀ دولت شما آوربرداری کند.

آقای روحانی! اینجانب جنابعالی و تیم اقتصادی شما را به مناظره دعوت می‌کنم تا فقط یک طرفه و از راه دور با مردم صحبت نکنید.

با توجه باینکه جنابعالی و دولتمردانتان وقتیکه به تنهایی پشت تریبون و یا در مقابل مردم قرار می‌گیرید سخنانی را بر زبان جاری می‌کنید که غیر قابل قبول و بعضاً غیر قابل پذیرش میباشد و از همین رو یک طرفه به محکمه می‌روید و راضی هم برمی‌گردید، فلذا تصورم بر این است چنانچه کسی در برابرتان باشد و در زمان سخن گفتن، سخنان شما را به چالش بکشد، قطعاً یک سویه سخنی به مردم تحویل داده نخواهد شد، به همین خاطر اینجانب جنابعالی و تیم اقتصادی شما را به مناظره دعوت می‌کنم تا انشاالله یک طرفه و از راه دور با مردم صحبت نکنید و اط این طریق آمارها و اطلاعات مستند و مستدلی در اختیار مردم عزیزمان قرار دهید.