ارزشی برای صحبت های شریعتمداری و امثال او درباره واتیکانیسم قائل نیستم
آیت الله محسن غرویان درباره واکنش مدیرمسئول کیهان به اظهارات روحانی گفت: صحبت های روحانی بر اساس آیات قرآن است که فرمونده »لا اکراه فی الدین«؛ یعنی در دین اکراه نیست و حقیقت دین به گونه ای است که باید با عقل و تعقل و با فطرت سازگار باشد تا خود انسان دین را قبول کند.
غرویان در گفت و گو باانتخاب، درباره یادداشت حسین شریعتمداری علیه سخنان حسن روحانی که نوشته بود »دیدگاه او از نسخه واتیکانیسم هم خطرناک تر است»، گفت: من برای حرف های آقای شریعتمداری زیاد ارزشی قایل نیستم. یک نکته این است که صحبت های آقای دکتر روحانی بر اساس آیات قرآن است که فرمونده »لا اکراه فی الدین»؛ یعنی در دین اکراه نیست و حقیقت دین به گونه ای است که باید با عقل و تعقل و با فطرت سازگار باشد تا خود انسان دین را قبول کند.
او افزود: دین مثل ریاضیات است؛ با ضرب چماق و فشار نمی توان آن را به کسی تحمیل کرد. مطالب دینی باید بر اساس عقل توسط خود شخص پذیرفته شود و لذا مراجع تقلید و علما هم گفته اند که اصول عقاید تقلیدی نیست. تقلید برای فروع دین است نه برای اصول دین
غرویان ادامه داد: نکته دیگر این است که امر به معروف و نهی از منکر روش دارد. در هیچ کجای دین نیامده است که ضرب و زدن و تحمیل روش امر به معروف و نهی از منکرباشد. امر به معروف و نهی از منکر مبتنی است بر شناخت امر به معروف و نهی از منکر و شناساندن امر به معروف و نهی از منکر تا این که خود طرف به طرف امور معروف و خیر تمایل پیدا کند و از امور شر و نادرست خودش دوری کند.
او تاکید کرد: بنابراین امربه معروف و نهی از منکر اصل روشنی است، ولی بر اساس معرفت است. خود معروف هم از کلمه معرفت است. یعنی ما باید در جامعه مردم و جوانان را با معروف و منکر آشنا کنیم و خود افراد با اختیار و اراده خود به سمت معروف تمایل پیدا کنند و از منکر فاصله بگیرند. بنابر این روش امربه معروف و نهی از منکر بر اساس شناخت است.
او ادامه داد: من خیلی اهمیتی برای حرف های آقای شریعتمداری و امثال ایشان قائل نمی شوم. من دیدگاه خودم را می گویم و تفسیر فرمایش آقای دکتر روحانی را بر اساس مبانی فقهی و مبانی دینی بیان می کنم و کاری به اشخاص ندارم و وقتی ندارم که به حرف های زید و امر بپردازم. خود مردم قاضی در این خصوص خواهند بود.
او تاکید کرد: صحبت های روحانی کاملا بر اساس مبانی قرآنی و مبانی فقهی قابل تفسیر است. نکته دیگر این است که قرائت ها و استنباط ها از دین مختلف است و هیچ کسی نمی تواند قرأت و استنباط خودش را وحی منزل بداند و همه دیدگاه های دیگر را محکوم و ابطال کند
آقای غرویان بفرمایند که کجای دین و قران گفته شده که تقلید در فروع دین باید باشد. مسئله تقلید برای مواقعیست که فرد خودش نتواند مطلبی را تشخیص دهد به صاحبنظر مربوط به آن موضوع مراجعه میکند نه اینکه بر همه واجب باشد که در تمام فروعیات دینی خود به کسانی تقلید کنند که معلوم نیست فهمشان از موضوع بالاتر از آن شخص باشد.
نه آقای غرویان و نه هیچ عالم و مجتهدی نگفته اگر شما توانایی علمی لازم برای استنباط احکام شرعی موضوعی را داشته باشید باز هم باید تقلید کنید، برعکس کسی که چنین علمی دارد نمی تواند و نباید تقلید کند. تقلید برای شخص غیر مجتهد و غیر متخصص است. البته این منحصر در احکام دینی نیست. در همه علوم کسی که در چیزی تخصص لازم را ندارد باید به متخصص مراجعه کند و اگر دارد ضرورتی به مراجعه به متخصص مگر برای مشورت نیست.
چرا حرفی که آقای غرویان و هیچ مجتهدی نزده را به ایشان نسبت می دهید؟
آقای حسین! مراجعه غیر متخصص به متخصص ،مقتضای عقل وبنای عقلا است وهمه عقلا بالطبع به این موضوع واقف اند. وتقلید در امور غیر ضروری دین (اموری که برای همه روشن نیست) ومعلوم است اعتبار نظر مجتهد (متخصص) ازغیرمجتهد (متخصص) متخصص بیشتر است. هیچ وقت بیمار نظر خودرا به دکتر ترجیح نمی دهددر مداوای مرضش. این مطلب را عاقلان دانند.