نقش یک «ژنِ» خوب در قراردادی که با جان مردم بازی می‌کند!
قرارداد عجیبی که برای بهره‌برداری از پیست دیزین منعقد شده نه تنها کمکی به استانداردسازی این پیست نکرده بلکه به واسطه سهیم بودن یک «ژن» خوب بیشتر از گذشته با جان مردم بازی می‌کند.
اگرچه فصل اسکی و استفاده از پیست های اسکی رونق گذشته را ندارد و در یکی از راکدترین سالهای خود قرار دارد اما خطرات آن هر سال رو به افزایش است. این خطرات هم مربوط به راه های منتهی به پیست های اسکی می شود و هم مرتبط به تجهیزات موجود. اجاره دادن پیست های اسکی به بهره برداران شخصی در مدت زمان کوتاه از برخی پیست های اسکی طفلی سرراهی ساخته که سرپرست مشخصی ندارد.
نمونه آن پیست بین المللی اسکی دیزین است که یکی از بهترین و بزرگترین پیست های اسکی نه تنها ایران بلکه خاورمیانه است. ظرفیتی عظیم با نیروهای توانمند بومی که بدون سروسامان یافتن هر سال از فردی به فرد دیگر دست به دست می شود.
نهادها فقط هشدار می دهند!
اگرچه انتظار می رفت با ورود نهادی به نام سازمان ملی استاندارد به پیست های اسکی خیال مردم از ایمنی حضورشان در پیست های اسکی راحت شود اما ظاهرا این نهاد تنها نقش هشدار دهنده را ایفا می کند و در هیچ موردی توانایی بازدارندگی از بازگشایی و بهره برداری پیست های اسکی را ندارد.
ناظرانی که خود حکم می گیرند!
ماجرا وقتی نگران کننده تر می شود که برخی از همین ناظران سازمان استاندارد خود در بعضی پیست های اسکی حکم گرفته و مشغول به کارند. به نوعی این ناظرین برخی اوقات بر کار خود نظارت می کنند و به خود تاییدیه می‌دهند!
قرارداد عجیب پیست اسکی
ماجرای اجاره پیست بین المللی دیزین توسط مستاجر جدید با چندین قسط که هنوز پرداخت آنها صورت نگرفته است وقتی جالب تر می شود که مستاجر این اجازه را دارد در میانه راه با بهانه عدم استاندارد پیست از ادمه همکاری سرباز بزند و از پرداخت مابقی اقساط خودداری کند، اتفاقی که در پی نامه های اخیر سازمان استاندارد استان البرز بسیار محتمل است.
شکراللهی: مسئولیت هر اتفاقی در خطوط تایید نشده دیزین برعهده خودشان است
فتانه شکراللهی مدیرکل استاندارد البرز در خصوص وضعیت استاندارد پیست اسکی دیزین گفت: مکاتبات خوبی با پیست دیزین داشته ایم و در یک سال گذشته اقدامات بسیار خوبی در این پیست انجام شده است. آنها توانستند استاندارد و تاییدیه بازرسی دو خط را بگیرند اما در چند خط، خطوط کابل ها، تله کابین و تله سیژ هنوز استانداردی صادر نشده است.
وی در پاسخ به این سوال که بازرسی و تایید استاندارد خطوط نامبرده تا چه زمانی طول می کشد گفت: فعالیت اصلاح عدم انطباق ها انجام شده است و فکر می کنم این موضوع تا اردیبهشت طول بکشد.
شکراللهی در پاسخ به این سوال که پس با این حساب این خطوط در دیزین نباید مورد بهره برداری قرار بگیرد گفت: قاعدتا نباید مورد بهره برداری قرار بگیرد و هر اتفاقی بیفتد مسئولیتش با خود آنهاست.
مسئولیت نظارت بر پیست های اسکی با کیست؟
موضوع فقط به پیست اسکی دیزین ختم نمی شود، آیا پیست توچال یا دربندسر و آبعلی هم استاندارد لازم برای بهره برداری را دارند؟ اگر ندارند چرا مورد استفاده عموم قرار می گیرند و اگر در یک جمله بخواهیم خلاصه تمام دغدغه ها را بگوییم مسئولیت نظارت بر پیست های اسکی چه کسی و یا چه نهادی است؟
اگر مثل حالا که همه فقط نامه می دهند و خود را مبرا از مسئولیت پذیرفتن خطرات و حوادث احتمالی می دانند پس به نگهبانان پیست های اسکی کشور پیشنهاد می شود بر سردر ورودی پیست تابلویی با این مضمون بزنند که «مسئولیت هر اتفاقی با خودتان است!»
مسئول مرگ یک کارگر مشخص نشد
شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی که یک طرف قرارداد پیست های اسکی است باید تکلیف را مشخص کند و پاسخ بدهد که مسئول مرگ یک کارگر در حادثه ریزش بهمن در جاده شمشک با کیست؟ شرکتی که برای تجهیز ورزشگاه آزادی و برگزاری مسابقه فوتبال تلاش زیادی از خود نشان داد و مسئولانش کاملا در رسانه ها حضور داشتند باید در رشته های غیر فوتبالی هم که کمتر به چشم می آیند حضور پیدا کنند.
نقش یک «ژن» خوب در قراردادی که با جان مردم بازی می کند
در این مورد گفته می شود یک «ژن» خوب که نسبت نزدیکی هم با یکی از مسئولان ورزش دارد در قرارداد پیست دیزین سهیم است و به واسطه همین ارتباط قرارداد را به گونه ای تنظیم کرده که در میانه های راه می توانند به بهانه «غیراستاندارد» بودن پیست مبالغ اجاره و تعهد داده شده را پرداخت نکنند و قرارداد را فسخ کنند.
مهر کسب اطلاع کرده است در مورد غیراستاندارد بودن پیست های اسکی خصوصا پیست اسکی دیزین نامه نگاری هایی در سطح مسئولان رده بالای کشور انجام شده و تذکرات لازم برای استفاده نکردن از این پیست ها داده شده است اما ظاهرا هنوز هیچ مسئولی در این مورد واکنشی نشان نداده است.
