صنعت پوشاک داخلی در بن‌بست
در حال حاضر صنعت پوشاک به پردرآمدترین صنعت در دنیا تبدیل شده، به‌طوری که برندهای معتبر روزانه با تاسیس و افتتاح فروشگاه‌های بزرگ خود در نقاط مختلف جهان به خودنمایی پرداخته و درآمدزایی خود را با ارائه باکیفیت‌ترین پوشاک به مردم جهان افزایش می‌دهند.
در ایران نیز قدمت صنعت پوشاک به زمان‌های خیلی دور باز می‌گردد که با توجه به این قدمت که بازگو شد، در حال حاضر باید در ردیف برندهای معتبر جهانی بوده و تولید داخلی سروسامان داشته باشد، اما متاسفانه نساجی و پوشاک ایران در چند سال اخیر دستخوش فراز و نشیب‌هایی شده است. از جمله موضوعاتی که در سالیان گذشته صنعت نساجی و پوشاک ایران با آن دست و پنجه نرم کرده، میزان واردات از طریق رسمی یا به صورت غیرقانونی است که متاسفانه تولیدکنندگان داخل کشور پس از گذشت این همه سال، باز هم از آمار بالای قاچاق در این محصولات نالانند.
به گزارش بازتاب به نقل از کسب و کار ، یکی از دلایل بالا بودن میزان قاچاق در پوشاک و پارچه را می‌توان تعرفه‌های غیرمنطقی در این حوزه دانست، هرچند که تولیدکنندگان معتقدند نباید تعرفه واردات کاهش یابد، اما خواه ناخواه بالا بودن تعرفه واردات از دیگر جهات به صنعت داخلی ضربه می‌زند.
پوشاک وارداتی کدگذاری می‌شود
این در حالیست که چندی پیش و در راستای حمایت از تولید داخلی، رئیس اتحادیه پوشاک از الزامی‌شدن کدگذاری پوشاک وارداتی از کشور مبدا خبر داده است. ابوالقاسم شیرازی با ابراز اینکه اجرای این طرح قاچاق را از بین خواهد برد، افزود: طرح کدگذاری پوشاک به‌زودی اجرایی و پوشاک وارداتی قابل رهگیری و شناسایی خواهد شد.
وی کدگذاری پوشاک را در مرحله بعد برای تولیدات داخلی نیز قابل اجرا دانست و ادامه داد: با کدگذاری کالای داخلی تولیدکنندگان معتبر نیز مشخص خواهند شد. رئیس اتحادیه پوشاک با یادآوری برخورد جدی با فعالیت کوله‌برها، گذرهای مرزی و ته‌لنجی‌ها در گمرک گفت: تمام روزنه‌های ورود کالای قاچاق با این فعالیت‌ها بسته و از عرضه اینگونه کالا‌ها جلوگیری خواهد شد.
شیرازی با اشاره به امضای تفاهمنامه بین مناطق آزاد و گمرکات کشور افزود: از این پس گمرک در مناطق آزاد نیز حضور خواهد داشت. وی واردات رسمی پوشاک را در سال گذشته 40 میلیون دلار دانست و گفت: این در حالیست که فقط از منطقه آزاد ارس 60 میلیون دلار و از مرز ماکو 70 میلیون دلار پوشاک قاچاق وارد شده است.
رئیس اتحادیه پوشاک؛ واردات قانونی چمدانی برای مسافران مناطق آزاد را معادل 80 دلار اعلام کرد و افزود: از 25 اسفند تا 3 فروردین بیش از 500 هزار مسافر در این مناطق تردد کردند که هر نفر از امکان واردات پوشاک تا 10 هزار دلار برخوردار بوده است. شیرازی با اعلام برداشته شدن تخفیف‌های اعمال‌شده برای پوشاک وارداتی از ترکیه گفت: این کار سبب افزایش امنیت برای تولیدکنندگان پوشاک و ایجاد زمینه اشتغال خواهد شد.
وی با اشاره به اجرای طرح سیستمی شدن اظهارنامه پوشاک افزود: ورود وزنی پوشاک نیز متوقف شده و این کالا باید به‌صورت عددی قیمت‌گذاری شود. رئیس اتحادیه پوشاک با اشاره به صدور گواهی بازرسی کالا در گمرکات کشور گفت: با اجرای این طرح امکان واردات فله‌ای پوشاک از بین می‌رود.
واردات و قاچاق پوشاک پدر تولید را درآورده است
در همین زمینه دبیرکل کانون انجمن‌‌های صنفی کارگران کشور با اشاره به اینکه قاچاق کالا پدر تولید را درآورده است، گفت: مسئولان شعار حمایت می‌دهند ولی عمل نمی‌کنند. قیمت بها دادن به واردات بیکاری کارگران ایرانی است.
هادی ابوی، دبیرکل کانون انجمن‌‌های صنفی کارگران کشور، درباره وضعیت کارگران صنف پوشاک گفت: قاچاق کالا پدر تولید را درآورده است. متاسفانه آمار قاچاق عجیب و غریب است. صنعت پوشاک ایرانی بسیار بهتر از پوشاک خارجی است. نباید به تولید داخل بی‌اهمیت باشیم و تمام توجه ما به سود سرشار خارجی باشد. قیمت بها دادن به واردات بیکاری کارگران ایرانی است. دبیرکل کانون انجمن‌‌های صنفی کارگران کشور ادامه داد: آن دسته از افرادی که به فکر سودهای خود در واردات هستند، فراموش می‌کنند که با واردات یک قلم کالا صدها کارگر بیکار می‌شوند. زمانی که به فروشگاه پوشاک معمولی هم قدم می‌گذاری، همه خبر از اجناس ترک می‌دهند.
ابوی اظهار داشت: تنها کالاهایی باید وارد شوند که در داخل مشابه ندارند. نه اینکه در داخل کشور تولید پوشاک ایرانی به خاطر تولید پوشاک چینی و… تعطیل شود. احیای تولید داخلی نیازمند حمایت است. دبیرکل کانون انجمن‌‌های صنفی کارگران کشور با بیان اینکه مسئولان و دولت باید برای حمایت از بخش تولید اهتمام جدی داشته باشند، تاکید کرد: خرید کالای ایرانی مهم‌ترین نکته مورد اشاره توسط مقام‌معظم‌رهبری است که ابتدا از سوی مسئولان، سپس مردم و کارگران باید مورد توجه قرار گیرد.
وی افزود: هم‌اکنون شعار تولید ملی و حمایت از کارگر ایرانی باید سرلوحه کار مسئولان و همه مردم قرار گیرد، ولی خلاف آن عمل می‌شود، مثلا عمده این شعارها روی بنرهای چینی و وارداتی چاپ می‌شود، ولی از هنر خطاطان برای این امر استفاده نمی‌شود. مسئولان شعار حمایت را برخلاف عمل می‌دهند. اگر مسئولان واقعا دغدغه حمایت از تولید ملی را دارند، به جای واردات کالا از تولیدات باکیفیت داخلی استفاده شود و کالاهای مشابه تولید داخل وارد کشور نشود.
تولیدکنندگان داخلی انگیزه‌ای برای تولید ندارند
امیر قدیمی‌نژاد، رئیس اتحادیه بنکداران پارچه و طاقه‌فروشان تهران
تولید داخلی بخش مهمی از اقتصاد کشور را تشکیل می‌دهد و ضرورت دارد در راستای تحقق آن تلاش کرد. تولید داخلی در تمام صنایع باارزش است اما آنچه مهم‌تر به نظر می‌رسد، تولید داخلی در صنعت پوشاک و پارچه است که متاسفانه باید اشاره شود که کاهش تعرفه واردات پوشاک باعث کاهش میزان تولید شده است. این در حالیست که باید در تصمیمات تجدید نظر شود و تولید داخلی از هر موضوع دیگری مهم‌تر باشد. کاهش تعرفه واردات پوشاک باعث شد تولیدکنندگان داخلی دیگر انگیزه‌ای برای تولید نداشته باشد و تمایل به سمت واردات پوشاک پیدا کنند. در حال حاضر اکثر تولیدکنندگان به سمت وارد کردن پوشاک و پارچه رفته‌اند و آنچه مسلم است، این است که این راه برای درآمدزایی بهتر است.
ضرورت دارد به این نکته هم اشاره شود که گاهی تصمیمات اشتباه یک صنعت را به ورطه نابودی می‌برد و مسئولان باید در تصمیماتی که اتخاذ می‌کنند، جوانب امر را در نظر بگیرند. همچنین باید مطلع باشند و بدانند برای حمایت از تولید داخلی در گام اول باید جلوی واردات غیرضروری را گرفت. اما اکنون با کاهش تعرفه واردات پوشاک زمینه را برای ورود هرچه بیشتر کالا فراهم کرده‌اند و تولید به سمت تعطیلی رفته است که این مساله باید بازنگری شود.
از سوی دیگر همچنین با واردات که بیشتر آن هم به صورت غیرقانونی و قاچاق انجام می‌شود، ما شاهد کاهش فروش و مصرف پارچه داخلی نیز هستیم. در توضیح باید گفته شود که به دلیل اینکه اکثر پارچه‌ها برای تولید پوشاک به فروش می‌رسد، کاهش فروش و مصرف پارچه گواه بر این است که تولیدکنندگان پوشاک تمایلی برای تولید ندارند و به سمت واردات رفته‌اند. در حال حاضر نیز بیشتر واردات پارچه از چین و ترکیه صورت می‌گیرد و به میزان کمی نیز از کشورهای هندوستان و پاکستان واردات انجام می‌شود.
از طرف دیگر مشکلی که سایه بر سر بازار انداخته است، مشکل مالیات و دارایی است. درباره مالیات تعیین‌شده سال ۹۵ باید اشاره شود که با افزایش ۸ درصدی مالیات مخالفتی نداریم، اما آنچه در حال حاضر برای اصناف مشکل و چالش ایجاد کرده، تبصره مربوط به اصلاحیه ماده ۱۰۰ قانون مالیات‌های مستقیم است. در تبصره ماده ۱۰۰ قانون مالیات آمده است که هر واحد صنفی که بالاتر از معافیتش ۱۵ میلیون و ۶۰۰ تومان به میزان ۱۰ برابرش موجودی حساب داشته باشد، از توافق خارج می‌شود و ممیزین خود مالیات را تعیین می‌کنند.
مشکل این است که با وجود این تبصره ممیزین مالیاتی وارد حساب‌های شخصی افراد می‌شوند و برخی از این حساب‌ها درآمد واقعی افراد نیست و با واقعیت عملکرد تفاوت دارد. مبالغ موجود در این حساب‌ها شاید مربوط به وام بانکی، خرید و فروش‌های دستی و سایر موارد دیگر باشد. بنابراین نباید این حساب‌ها مبنای تعیین مالیات قرار بگیرند. بنابراین تعیین مالیات باید بر مبنای درآمد واقعی افراد باشد و وقتی افزایش ۸ درصدی اعلام می‌شود، باید ۸ درصد به میزان درآمد واقعی افراد اضافه شود. از این‌رو لازم است تبصره ماده ۱۰۰ اصلاح شود.
واردات بی‌رویه و قاچاق بیشترین ضربه را به پوشاک داخلی وارد کرد
ابوالقاسم شیرازی، رئیس اتحادیه تولیدکنندگان و فروشندگان پوشاک
در حال حاضر صنعت پوشاک درگیر مشکلات بسیاری است. هرچند که نمی‌توان منکر اقدامات مثبتی که در راستای بهبود تولید داخلی و گرایش به این سمت اتفاق افتاده است، شویم، اما هنوز راه زیادی برای تحقق اهداف باقی مانده است. صنعت پوشاک به نوعی صنعت مادر شناخته می‌شود. بنابراین علاوه بر حمایت‌های مالی نیازمند حمایت‌های دیگری نیز هست. به عبارتی باید گفته شود که مجموعه سیاستهای اقتصادی و هماهنگی لازم دستگاه‌ها با یکدیگر است که می‌تواند این صنعت را از بن‌بست موجود خارج کند. مشکلاتی که در حال حاضر این صنعت با آن دست به گریبان است، عبارتند از: قیمت تمام‌شده بالای تولیدات ایرانی به دلیل نرخ بهره بالای بانکی ، وجود مالیات سنگین و عوارض شهرداری، دردسترس نبودن مواد اولیه تولید، به روز نبودن تکنولوژی، رکود در بخش عرضه، واردات بی‌رویه و قاچاق. در این میان اما واردات بی‌رویه و قاچاق پوشاک بیشترین ضربه را به این صنعت در داخل وارد کرده است.
واردات بی‌رویه و قاچاق همچنین جو ناآرامی را در این صنعت به وجود آورده است تا سرمایه‌گذاران برای ورود به این صنعت تردید داشته باشند. بدان معنا که حجم گسترده قاچاق پوشاک موجب ایجاد ناامنی در این صنعت شده و فضا را برای تولیدکننده و سرمایه‌گذار ناامن کرده است.
این در حالیست که سیاستهای تعرفه‌ای در طول سال‌های گذشته نه تنها مشوق تولید نبوده که انگیزه قاچاق و واردات غیرقانونی را افزایش داده، به گونه‌ای که موجب رکود در بخش عرضه نیز شده است. از سوی دیگر تولید داخلی زمانی به اهداف خود خواهد رسید که فرهنگ استفاده از آن نیز جا افتاده باشد. مادامی که خریداران به سمت پوشاک خارجی تمایل دارند و تنها دلیل آنها برای عدم استقبال از پوشاک ایرانی کیفیت آن است، ما راه به جایی نخواهیم برد. بنابراین جامعه، بخش تولید و دست اندرکاران و سیاست‌گذاران باید از فرصت به وجود آمده برای مصرف کالای ایرانی استفاده کنند. در حال حاضر بازارهای داخلی پوشاک ما، سکوی پرتاب تولیدکنندگان و برندهای خارجی شده در حالی که ما می‌توانیم با ارتقای کیفیت، این بازار را به تولیدکننده داخلی بسپاریم.
