تفاوت خودروهای هیبریدی و پلاگین هیبریدی در چیست؟

با توجه به افزایش محبوبیت خودروهای پاک و دوستدار محیط زیست، شرکتهای خودروسازی بسیاری در جهان به دنبال توسعه فناوری‌های نوین و تولید خودروهایی هستند که آلایندگی کمتری داشته باشند.

به گزارش بازتاب به نقل از ایسنا، بسیاری از کشورهای جهان قصد دارند با هدف مقابله با آلودگی هوا و کاهش میزان انتشار آلاینده‌ها و گازهای گلخانه‌ای و حفظ بیشتر محیط زیست، خودروهای تمام الکتریکی و برقی را به تولید انبوه برسانند.

بنابراین بسیاری از شرکتهای خودروسازی در جهان عزم خود را برای تولید انبوه خودروهای برقی جزم کرده و از برنامه‌های خود بدین منظور رونمایی کرده‌اند. افزایش روزافزون خودروهای برقی و محبوبیت استفاده بیشتر از این خودروهای پاک موجب شده است شرکتهای خودروسازی در سراسر جهان به رقابتی تنگاتنگ پرداخته و هر یک از برنامه‌های خود برای طراحی و تولید خودروهایی بهتر و با توان پیمایش بیشتر رونمایی کنند.

در سال گذشته میلادی بالاخره خودروهای الکتریکی و برقی از حالت خودروهای غیر قابل استفاده‌ای که تنها در نمایشگاههای علم و فناوری از آنها رونمایی می‌شد، خارج شد و تولید انبوه خودروهای لوکس و قابل استفاده آنها توسط غول‌های خودروسازی آغاز شد. این تولید انبوه که با استقبال بی‌نظیری از سوی مردم و دولتهای بسیاری روبرو شد، می‌تواند نقطه عطفی برای جهشی بزرگ و گامی بلند به سمت خودروهای پاک و غیر آلاینده به شمار بیاید.

بدین ترتیب تحلیلگران بازار خودرو پیش‌بینی کردند که سال جاری ۲۰۱۸ میلادی و سالهای بعد از آن به طور قطع سال نبوغ و شکوفایی خودروهای برقی و الکتریکی به شمار خواهد رفت چرا که غول‌های خودروسازی در جهان به این نتیجه رسیده‌اند که باید با طراحی و تولید خودروهای پاک برقی به محیط زیست و کاهش میزان انتشار آلاینده‌ها به جو زمین کمک بسزایی کنند و از طرفی نیز، رضایت و نیاز مردم و دولت‌ها را برآورده کنند.

حال سوالی که برای بسیاری از طرفداران خودروهای پاک و دوستدار محیط زیست ممکن است پیش بیاید آن است که تفاوت عمده و اساسی خودروهای تمام برقی، هیبریدی و پلاگین هیبریدی در چیست و کاربرد و عملکرد هر یک از آنها به چه صورت است. این گزارش به معرفی مختصری بر این سه نوع از خودروهای پاک و بررسی کوتاهی بر مجموعه قابلیتها و تفاوتهای اساسی آنها خواهد پرداخت.

خودروهای هیبریدی:

این خودروها از پیشرانه‌های احتراقی که در تمامی وسائل نقلیه بنزینی بکار برده می شود، بهره می برند که موتور برقی آن تنها نقش مکمل و کمکی دارد. موتورهای الکتریکی موجود در سیستم این خودروها به یک باتری قابل شارژ مجهز شده است که نیروی موردنیازش را توسط سیستم ترمز بازیابی انرژی به دست می آورد. این بدان معناست که باتری بکاررفته در خودروهای هیبریدی توسط برق شهری قابلیت شارژ ندارند.

با اینکه در خودرو و مدل های مختلفی که شرکت های متفاوت تولید کرده اند، تفاوت های اساسی وجود دارد اما به طور کلی موتور الکتریکی خودروهای هیبریدی، در اصل به شتاب و سرعت پیشرانه احتراقی و بنزینی آن کمک کرده و در صورت اتمام بنزین، قادر است تا یک مسافت کم و محدود (حداکثر ۴۰ کیلومتر) را بدون نیاز به بنزین بپیماید.

در حقیقت باید گفت که ترکیب پیشرانه بنزینی و الکتریکی در خودروهای هیبریدی به منظور کاهش مصرف سوخت و آلایندگی ایجاد شده است. از محبوب ترین و پرفروش ترین نمونه خودروهای هیبریدی تولید شده در جهان می توان به هیوندای آیونیک (Ioniq) با مصرف ۴.۱ و ۳.۹ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر و تویوتا پریوس نیز با مصرف ۴.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر اشاره کرد.

یکی از بزرگترین نکات منفی و معایب خودروهای هیبریدی بدون شک قیمت بالای این محصولات است که البته پیش بینی می شود با افزایش محبوبیت آن، قیمت های نهایی نیز کاهش خواهد یافت.

یکی دیگر از مشکلات حقوقی که خریداران خودروهای هیبریدی با آن دست و پنجه نرم می کنند، عدم شمول در دریافت اعتبارهای مالیاتی در کشورهای مختلف است چراکه مشتریان خودروهای پلاگین هیبریدی و تمام برقی در صورت خریداری این نوع از وسائل نقلیه، دولت در کشورهای توسعه یافته مبلغی را به عنوان اعتبار مالیاتی به آنها پرداخت میکند که هنوز خریداران خودروهای هیبریدی از این حق محروم مانده اند.

خودروهای پلاگین هیبریدی:

خودروهای پلاگین هیبریدی که به اختصار PHEV نامیده می شوند، در مقایسه با مدل های هیبریدی به باتری های قدرتمندتری مجهز شده اند بنابراین مسافت قابل پیمایش آن ها نیز در حالت تمام برقی بیشتر است.

همانطور که از نام اینگونه خودروها مشخص است، باتری های بکاررفته در آن قابلیت شارژ شدن با برق شهری در منزل یا ایستگاههای شارژ مخصوص این خودروها را دارند. در صورتی که باتری ظرفیتش رو به اتمام باشد، موتور الکتریکی در کنار پیشرانه های بنزینی کار خواهد کرد.

از محبوب ترین و پرفروش ترین نمونه خودروهای پلاگین هیبریدی می توان به شورولت ولت و بی ام و آی۳ اشاره کرد که علاوه بر تامین اصلی انرژی توسط موتور الکتریکی، آلایندگی بسیار کمی را برای محیط زیست ایجاد خواهد کرد.

از بزرگترین مزایای خودروهای پلاگین هیبرید می توان به عدم نگرانی کاربران برای اتمام شارژ باتری بکاررفته در آن است.

از طرفی مسافت قابل پیمایش یک خودروی پلاگین هیبریدی را ظرفیت مخزن سوخت بنزین آن تعیین می کند که البته میزان شارژ باتری بکاررفته در آن نیز به شدت تاثیرگذار است. بعنوان مثال، تویوتا پریوس پرایم و شورولت بولت قادر خواهند بود به ترتیب ۴۰ و ۸۵ کیلومتر را در حالت تمام برقی طی کنند.

خودروهای پلاگین هیبرید گران‌تر از مدل‌های هیبریدی هستند به‌عنوان نمونه، قیمت تویوتا پریوس پلاگین هیبرید حدود ۳ هزار و ۸۰۰ دلار بیشتر از مدل هیبرید آن است. با این وجود، اعتبار مالیاتی دولتی به خریداران خودروهای پلاگین هیبرید اختصاص داده می‌شود. برای مثال آمریکایی‌ها با خرید یک خودروی پلاگین هیبرید، ۳۵۰۰ تا ۷۵۰۰ اعتبار مالیاتی از دولت دریافت می‌کنند که البته تنها یک‌بار قابل استفاده است. علاوه بر این، انواع تخفیف‌های بیشتر هم در ایالت‌های مختلف آمریکا برای ترغیب مردم به خرید این نوع خودروها وجود دارد.

خودروهای تمام برقی:

خودورهای تمام برقی همانطور که از نامشان پیداست، تنها به پیشرانه و موتورهای برقی و الکتریکی مجهز شده اند که در صورت اتمام شارژ باتری آن، دیگر قادر به ادامه مسیر نخواهند بود. البته بزرگترین نکته منفی در این گونه خودروها مسافت قابل پیماش پایین آنهاست که در قدرتمندترین نسخه از آن، قادر است حدود ۴۰۰ کیلومتر را در هر بار شارژ بپیماید.

این خودروها نیز در منزل یا ایستگاههای شارژ مخصوص، قابلیت شارژ را دارند که البته خودروسازان کمتری نظیر تسلاموتورز با برنامه های جاه طلبانه اش ایده غیرممکن خودروهای تمام برقی را به مرحله اجرا و عملی رساند و به همه نشان داد که خودروهای تمام برقی در صورت تجهیز به باتری های فوق قدرتمند و با ظرفیت بالا قادر خواهند بود با میزان آلایندگی صفر به بهترین وسائل نقلیه در جهان تبدیل شوند و کاربران نیز بتوانند با تهیه و خریداری آن، نقش پررنگی در کاهش آلودگی محیط زیست ایفا کنند.

یکی دیگر از مشکلاتی که این خودروها با آن درگیرند، نبود زیرساخت های کافی نظیر ایستگاههای شارژ در فواصل مکانی نزدیک و وجود تعمیرگاههای مجاز در صورت خرابی خودروست. که این امر نیازمند همت و تلاش دولت و نهادهای مسئول نظیر شهرداری در شهرهای مختلف جهان است تا با ارائه امکانات و زیرساخت های لازم به خریداران و مشتریان خودرو این اطمینان را بدهند که بدون هیچ مشکل خاصی می توانند از وسائل نقلیه پاک و دوستدار محیط زیست استفاده کنند.