موسویان: اگر جای روحانی بودم ترامپ را دعوت می‌کردم و با سردار سلیمانی به دیدار او می‌رفتم
در نهایت هم دوحالت بیشتر متصور نیست؛ اینکه در جریان این سفر پیشرفت قابل ملاحظه‌ای به دست آید یا خیر. حتی درصورتی که توافقی هم حاصل نشود، این ترامپ است که ریسک سفر را پذیرفته و دست خالی برگشته و تهران چیزی را از دست نخواهد داد
سید حسین موسویان در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: دونالد ترامپ، رییس‌جمهور امریکا در کنفرانس خبری مشترک با نخست‌وزیر ایتالیا در پاسخ به سوال چطور می‌توان تنش‌های با ایران را کاهش داد پاسخ داد: حاضرم با آنها ملاقات کنم. هرزمان و هرجایی که آنها بخواهند. هیچ پیش‌شرطی نداریم. هروقت بخواهند. هم برای آنها خوب است، هم برای دنیا. این کار را از موضع قدرت یا ضعف انجام نمی‌دهم، فکر می‌کنم ملاقات کردن کار مناسبی است. پمپئو، وزیر خارجه امریکا که قبلا ١٢ شرط برای بهبود ایران اعلام کرده و تندترین و سخیف‌ترین سخنرانی علیه ایران درجمع ایرانی‌های مقیم امریکا را انجام داده بود.
بلافاصله بعد از اظهارات ترامپ در مورد گفتوگوي بدون پيش‌شرط با تهران، باز هم شرط گذاشت و گفت ايران بايد قبل از مذاكره مواضع خود را به طور اساسي تغيير دهد. قبلا زياد درمورد شكاف موجود در واشنگتن در مورد نحوه كار با ايران نوشته و صحبت كرده‌ام. مجدد هم تاكيد مي‌كنم كه در شرايط فعلي واشنگتن، نظامي‌ها و ترامپ خواستار جنگ با ايران نبوده و گفتوگوي بدون پيش‌شرط را ترجيح مي‌دهند. اما سياستمداران مهمي مثل جان بولتون، مشاور امنيت ملي و پمپئو، وزير خارجه ته ذهن‌شان تغيير رژيم، حمله نظامي و عدم گفت‌وگو با ايران است؛ لذا نبايد ترديد كرد كه اعلام آقاي ترامپ در مورد گفتوگوي بدون پيش‌شرط با همتاي ايراني خود يك تحول قابل توجه به نفع ايران است اما نه‌تنها با چالش‌هاي جدي در واشنگتن مواجه بوده بلكه محور تل‌آويو- رياض- ابوظبي را ديوانه مي‌كند.
در چنين شرايطي اگر من جاي آقاي روحاني بودم با تصميم شوراي عالي امنيت ملي و موافقت مقام معظم رهبري در پاسخ به پيشنهاد آقاي ترامپ، به ايشان پيشنهاد مي‌كردم به تهران سفر كند و قبل از گفت‌وگوهاي كاري چند برنامه ايران‌شناسي براي او مي‌گذاشتم.
1– ديداري براي او با خانواده‌هاي شهداي جنگ، قربانيان سلاح‌هاي شيميايي صدام، قربانيان هواپيماي مسافري ايران بر فراز خليج فارس و بازديد از موزه جنگ مي‌گذاشتم تا آقاي ترامپ عواقب نمونه‌هايي از سياست‌هاي امريكا بعد از انقلاب اسلامي در ايران را از نزديك لمس، علت بي‌اعتمادي ايراني‌ها را درك و با فرهنگ مقاومت ايراني‌ها نيز آشنا شود.
٢- از سردار سليماني خواهش مي‌كردم اوضاع واقعي منطقه را براي وي تشريح كرده و اسناد و مدارك و شواهدي كه اثبات مي‌كند امريكا نقش مهمي در بي‌ثباتي منطقه داشته و از گروه‌هاي تروريستي حمايت كرده را براي ايشان توضيح و يك فايل كامل و مستند هم به ايشان بدهد تا براي ايشان روشن شود كه چه كشوري عامل بي‌ثباتي منطقه بوده و هست. چون ترامپ خواهان خروج نيروهاي امريكا از افغانستان و عراق است سردار مي‌تواند راه‌هاي خروج آبرومندانه امريكايي‌ها از باتلاق‌هايي مثل افغانستان و عراق را به او نشان داده و راه‌هاي حل و فصل صلح‌آميز بحران‌هاي منطقه را به او معرفي كند.
٣- بازديدي از تاسيسات هسته‌اي ايران مي‌گذاشتم و از دكتر صالحي خواهش مي‌كردم كه خلاصه‌اي از تاريخچه هسته‌اي ايران قبل و بعد از انقلاب همراه با اسناد و مدارك براي ايشان تشريح كند تا هم از ماهيت صلح‌آميز هسته‌اي ايران اطمينان حاصل كند و هم با استانداردهاي دوگانه امريكا قبل و بعد از انقلاب آشنا شود.
4- بازديدها، شواهد و مداركي كه نشان دهد تحريم‌هاي امريكا عليه مردم ايران است را روي ميز مي‌گذاشتم تا درك كند كه طرفداري آنها از مردم ايران با سياست‌هاي اعمالي‌شان كاملا مغايرت دارد و مردم ايران قرباني تحريم‌ها هستند.
٥-بازديدي از آثار چند هزار ساله تمدن و تاريخ ايران براي او تنظيم مي‌كردم تا از نزديك لمس كند كه با ملتي روبه‌روست كه ريشه ٧٠٠٠ ساله درتاريخ و تمدن بشري دارد و نه باكشوري كه سابقه پيدايش آن از عمر خود آقاي ترامپ هم كمتر است.
٦-درمرحله آخر سه توافقنامه بين ايران و امريكا،
معاهده مودت بين ايران و امريكا قبل از انقلاب و قرارداد الجزايرو توافق هسته‌اي بعد از انقلاب را به عنوان مبناي گفت‌وگو پيش روي آقاي ترامپ مي‌گذاشتم. معاهده مودت و قرارداد الجزاير داراي اصول كليدي مورد نظر ايران همچون اصل احترام متقابل، اصل عدم مداخله و روابطي برابر است. اين سه توافق را به عنوان مبناي مذاكره با ترامپ قرار مي‌دادم. اما در مورد عواقب اين دعوت: *اگر ترامپ اين دعوت را رد كند، توپ به زمين طرف امريكايي شوت خواهد شد چون ترامپ مي‌خواهد به مقامات و افكار عمومي جهان تلقين كند كه او خواهان گفت‌وگوو حل و فصل اختلافات از طريق ديپلماسي است و اين ايران است كه مخالفت مي‌كند.
*اگر ترامپ بپذيرد و به تهران سفر كند، بخشي از خواسته او تامين مي‌شود. او مي‌خواهد فردي تاريخ‌ساز تلقي شود. نفس سفر او به تهران، امكان اين مانور را به او خواهد داد بدون اينكه هزينه‌اي براي تهران داشته باشد.
*درنهايت هم دوحالت بيشتر متصور نيست؛ اينكه در جريان اين سفر پيشرفت قابل ملاحظه‌اي به دست آيد يا خير. حتي درصورتي كه توافقي هم حاصل نشود، اين ترامپ است كه ريسك سفر را پذيرفته و دست خالي برگشته و تهران چيزي را از دست نخواهد داد؛ ضمن اينكه نفس سفر رييس‌جمهور امريكا به تهران براي حل مشكلات با ايران، حاكي از عزت و اقتدار ايران خواهد بود.
درود به شما آقای موسویان
همیشه تحلیل های شما را میخوانم/ پیشنهادهای شما عالیست