فاجعهای که ظاهرا کسی نمیتواند از وقوعش جلوگیری به عمل آورد!
اگر در همه جای جهان میکوشند نشان دهند داشته هایشان قدمت زیادی دارد و ارزشمند است، در کشورمان عکس آن صادق است؛ بخوانید تا دستتان بیاید درباره چه سخن میگوییم.
به گزارش تابناک، طی روزهای اخیر خبری منتشر شد که نشان میداد یکی از بناهای ثبت ملی شده تهران نفسهای آخرش را میکشد و به زودی نابود خواهد شد. بنایی ملقب به «خانه حسام لشگر» که متعلق به دوره قاجار است و البته بخشهایی از آن چند سال پیش نابود شده.
بنایی با شاخصهای دوره قاجار که در محله بازار تهران واقع شده و در ۲۵ آبان سال ۸۴ به شماره ۱۳۷۳۹ در فهرست آثار ملی کشور ثبت شده است. با این ملاحظه که ظاهرا برای این بنا دو شماره ثبت وجود دارد چراکه مدتها پیشتر مالکیت این بنا دو تکه شده و مدیران میراث هر دو سند مربوط به این عمارت را طی شمارههای مجزا ثبت ملی کردهاند.
اتفاقی که نتوانست مانع از تخریب بخش غربی بنا شود، اما بخش شرقی هم حال و روز بهتری نیافت. این را میشود از شکایت مالک این بخش به دیوان عدالت دریافت که خواستار خروج ملکش از زمره میراث ثبت ملی کشور بود و در نهایت هم با پاسخ مثبت دیوان مواجه شد. حکمی بدوی که تاکید داشت این بنا میبایست از فهرست میراث ملی خارج شود.
این حکم بدوی سال 94 تایید شد، اما عجیب آنجا بود که دیوان در ابلاغ حکمش در سال 95 تاکید کرد که علاوه بر خروج این اثر از فهرست آثار ملی کشور، شهرداری منطقه ملزم به صدور مجوز تخریب و نوسازی ملک است و در صورت سرپیچی، مسئولان خاطی از سوی مقام قضائی انفصال از خدمت خواهند شد.
نکتهای که پایان راه این عمارت نبود؛ شاید از آن رو که هنوز سرمایه مورد نیاز برای ساخت مجتمع تجاری در زمین این عمارت فراهم نیامده بود. سرمایهای که ظاهرا اکنون فراهم آمده چراکه مقدمات تخریب این بنا مهیا شده است. تخریب بنایی که بر اساس نظر کارشناس رسمی دادگستری، «جدیدالاحداث است و قدمت کمتر از ۴۰ سال دارد»؛ کارشناسی که بعید است هیچ کارشناس دیگری ادعایش را تایید کند، اما نظرش ملاک رای دیوان قرار گرفته و کار از کار گذشته است.
آن گونه که خبر میرسد، مالک خانه حسام لشگر طی روزهای اخیرو در خفا، تمام ارسیها و درب و پنجرههای قاجاری بنا را از جا کنده تا تخریب آن را آغاز کند. جدا کردن آخرین ذرههای ارزشمندِ قابل جدا کردن از عمارت جدیدالاحداثی که قرار است پاساژ شود. پایانی شوم که حتی تصاویر مرتبط با آن هم تهیه و منتشر میشود، اما راه به جایی نمیبرد.
پایانی مشابه همه عمارتهایی که مالک شخصی دارند و مالک شان قصد تخریب و بنای سازهای نو به جایشان دارد. بناهایی که اگر ثبت ملی باشند هم دیوان و دستگاه قضا رای به خروجشان از زمره میراثهای ثبتی به نفع مالک میدهند تا مالک بکوبدشان و به جایشان مجتمعهای تجاری و برج بسازد و انگار نه خانی آمده و نه خانی رفته!