سگ اصحاب کهف هم بیرون غار ماند

در گوشه‌ای از تاریخ به اصحاب کهف برمی‌خورم که سگی با آنان همراه بود، ولی هیچ گاه آنان این چنین با سگشان رفتار نمی‌کردند، بلکه حد و حدود رفتاری بین انسان و حیوان را رعایت می‌کردند. سگ اصحاب کهف که با آنان همراه شده بود، در تمام آن مدت طولانی که آنان به خواب رفته بودند، به داخل غار نرفت که در آغوش آنان بخوابد، بلکه در ورودی غار مانده بود.

شخصی در پیاده‌رو راه می‌رود و یک توله سگ کوچک را در آغوش کشیده است و از ترس گم شدن حاضر نیست او را برای لحظه‌ای رها کند یا یک ماشین لوکس و مدل بالا که پنجره جلوی آن پایین آمده است تا یک سگ پا کوتاه تمیز، بدون اینکه کمربند بسته باشد، به تماشای شهر مشغول شود و توجه مردم را به خود جلب کند.

هیچ شک و اختلافی در این نیست که انسان برترین و شریف‌ترین مخلوق خداوند است و تمام موجودات و مخلوقات در خدمت انسان قرار دارند، تا با بهره‌گیری صحیح از آنها، زندگی در دنیا برای ما انسان‌ها راحت‌تر و با آرامش بیشتری همراه شود.

خداوند، حیوان را خلق کرد و در خدمت انسان قرار داد و این انسان است که اجازه دارد تا از حیوانات به روش صحیح، بهره‌مند شود. صدای خوش پرندگان، نگهبانی سگان، باربری اسب و الاغ، بهره‌مندی از برخی حیوانات جهت تغذیه سالم و مقوی. تا وقتی زنده‌اند از شیرشان استفاده می‌شود و زمانی که ذبح می‌شوند از گوشتشان نیز بهره‌مند می‌شویم.

اما جالب است بدانیم اسلام توجه خاص و ویژه‌ای به حیوانات دارد. توجهاتی از قبیل حق و حقوق حیوانات، نوع تغذیه آنها، روش نگهداری، توصیه به نگهداری برخی از حیوانات، آداب بهره‌گیری از آنها و بیان ویژگی‌های ارزشمندشان، نهی از آزار و اذیت آنان، هشدار به انسان‌ها از ستم کردن به حیوانات و به ناحق کشتن آنها، سفارش به تغذیه کردن از برخی حیوانات و نهی از تغذیه از برخی دیگر و بسیاری دیگر از این موارد که مربوط به نوع رفتارانسان‌ها با حیوانات است.

جایگاه حیوانات در اسلام آنچنان ویژه است که وقتی غربی‌ها، دم از حیوان‌دوستی می‌زنند انسان جز تعجب کردن نمی‌تواند عکس‌العملی نشان دهد.

غربی‌هایی که انسان‌دوستی را نمی‌فهمند، به افراط در حیوان‌دوستی رو آورده‌اند و دیگران را به آن توصیه می‌کنند! شخصی که از کشته شدن هزاران بچه بی‌گناه ناراحت نمی‌شود و خم به ابرو نمی‌آورد حالا به دیگران سفارش می‌کند که به سگ محبت کنید و آنها را همچون فرزندانتان دوست داشته باشید!

آنان اسلام و مسلمانان را متهم می‌کنند به دشمنی با حیوانات و مسلمانان را افرادی خشن معرفی می‌کنند. متأسفانه عده‌ای هم اسیر تبلیغات آنان شده و به سگ‌بازی روی می‌آورند. گویی آنان نمی‌فهمند که سگ‌داری با سگ‌بازی متفاوت است.

این عده از مسلمانان ساده‌اندیش، با کمال صداقت، نیت می‌کنند و آشی را که غربی‌ها با صد وجب روغن پخته‌اند هم می‌زنند! از میان آن همه حیوان، سگ را که دارای نجاست ذاتی است انتخاب کرده‌اند، احترام به حیوانات را تا جایی پیش برده‌اند که آنان را جایگزین فرزندشان کرده‌اند.

حریم رفتاری بین انسان و حیوان باید رعایت شود، اما عده‌ای مثلاً روشنفکر پرچم حمایت از حقوق حیوانات را آنچنان بالا برده‌اند که فرزندان خودشان فراموش کرده‌اند. حتی برخی افراد خاموش‌فکر که از آنها پیروی می‌کنند، حاضر شده‌اند که به جای فرزنددار شدن، چند سگ را به عنوان فرزندخوانده بپذیرند و با جان و دل از آنان نگهداری کنند!

با هم غذا می‌خورند، با هم حمام می‌روند، با هم قدم می‌زنند، با هم بازی می‌کنند، لباس بر تنشان می‌کنند و تمام دغدغه‌شان سگشان شده است. تاریخ را که مطالعه می‌کنیم به شخصی به نام یزید برخورد می‌کنیم که یکی از خصوصیات معروف و مشهورش، میمون‌بازی و سگ‌بازی بود. میمونش را بغل می‌کرد و در کنار خودش در بالای مجلس می‌نشاند. نامش را ابوقیس گذاشته بود و لباس بر تنش می‌کرد.

در گوشه‌ای دیگر از تاریخ به اصحاب کهف برمی‌خورم که سگی با آنان همراه بود، که حتی در قرآن هم به آن اشاره شده است، ولی هیچ گاه آنان این چنین با سگشان رفتار نمی‌کردند، بلکه حد و حدود رفتاری بین انسان و حیوان را رعایت می‌کردند.

سگ اصحاب کهف که با آنان همراه شده بود، در تمام آن مدت طولانی که آنان به خواب رفته بودند، به داخل غار نرفت که در آغوش آنان بخوابد، بلکه در ورودی غار مانده بود.

حالا هم در این گوشه تاریخ، برخی از افراد از بین این همه حیوانات گوناگون، فقط سگ را انتخاب می‌کنند، برای سگشان پرستار می‌گیرند و او را به آرایشگاه می‌برند، غذای گران‌قیمت برایش تهیه می‌کنند و فریاد سگ‌بازی خود را در قالب حمایت از حقوق حیوانات بلند می‌کنند، در حالی که هیچ واکنشی نسبت به حقوق انسان‌ها و سرزمین‌های قحطی‌زده از خود نشان نمی‌دهند!

بی‌شک بسیاری از این افراد تحت تأثیر فرهنگ ماهواره قرار گرفته‌اند… افرادی که حس خودنمایی و رقابت با دیگران را در سر دارند… افرادی که حس روشنفکری و تجددگرایی در خود احساس می‌کنند. آشی که غربی‌ها می‌پزند برای سبک زندگی ما ایرانی‌ها قابل هضم نیست.

منبع:روزنامه جوان