میوه‌هایی که فقط در ایران وجود دارد
وقتی صحبت از تنوع میوه‌ها در ایران می‌شود، بسیاری تنها به سیب، انار یا انگور فکر می‌کنند، اما ایران سرزمین شگفتی‌هایی است که میوه‌هایی خاص و کمتر شناخته‌شده را در دل خود جای داده است؛ میوه‌هایی که شاید در کمتر نقطه‌ای از جهان به‌راحتی پیدا شوند و همین موضوع، جذابیت آنها را دوچندان کرده است. اگر تا به حال نام میوه‌هایی مانند گواوا با عطر خاص و استوایی یا کنار که در جنوب ایران محبوبیت فراوان دارد به گوشتان خورده، باید بدانید این تنها آغاز ماجراست.
لیست میوه‌های عجیب ایرانی
ایران سرزمینی است که فقط تاریخ و فرهنگ غنی ندارد، بلکه در دل باغ‌ها و مزارعش میوه‌هایی پرورش می‌یابند که شاید نام آنها را کمتر شنیده باشید. میوه‌هایی با شکل، طعم و خواص خاص که نه تنها عجیب و متفاوت به نظر می‌رسند، بلکه تجربه‌ای تازه برای ذائقه هر کسی خواهند بود.
۱. گواوا
گواوا با پوستی سبز یا زرد و عطری خاص، یکی از میوه‌هایی است که بیشتر در جنوب ایران کشت می‌شود. این میوه طعمی شیرین و کمی ترش دارد و سرشار از ویتامین C است. گواوا به عنوان یک تقویت‌کننده سیستم ایمنی نیز شناخته می‌شود.
۲. کنار
کنار یا همان «عناب هندی»، میوه‌ای کوچک و خوشمزه است که در مناطق گرمسیری ایران مثل سیستان و بلوچستان و هرمزگان یافت می‌شود. این میوه هم خام مصرف می‌شود و هم به شکل خشک‌شده در طب سنتی کاربرد دارد. کنار خاصیت آرام‌بخش و مقوی دارد و بخشی از خوراک محلی جنوب ایران است. کنار میوه‌ای است که فراتر از مصرف خوراکی، جایگاه ویژه‌ای در طب سنتی جنوب ایران دارد؛ از جوشانده برگ‌های آن برای ایجاد آرامش استفاده می‌شود و میوه خشک‌شده‌اش به‌عنوان تقویت‌کننده‌ای طبیعی برای سیستم ایمنی شناخته می‌شود.
۳. فالسا
فالسا یک میوه کوچک بنفش‌رنگ است که طعمی ترش و خنک‌کننده دارد. بیشتر در تابستان مصرف می‌شود و نوشیدنی‌های محلی متنوعی با آن تهیه می‌کنند. فالسا برای رفع عطش و گرمازدگی بی‌نظیر است و در مناطق جنوبی ایران شناخته‌شده‌تر است.
۴. چیکو
چیکو میوه‌ای شیرین و سرشار از انرژی طبیعی است که قند فراوان آن، انتخابی عالی برای تهیه انواع دسر و نوشیدنی به شمار می‌آید. آنچه این میوه را خاص و کمیاب جلوه می‌دهد، ظاهر متفاوت و کمتر شناخته‌شده‌اش برای بسیاری از مردم ایران است؛ تا جایی که عده‌ای حتی از وجود آن در کشور بی‌خبرند. در فصل برداشت، تنها مقدار محدودی از چیکو را می‌توان در بازارهای محلی جنوب یا بعضی میوه‌فروشی‌های خاص یافت.
۵. خوج
خوج یک نوع آلو محلی در ایران است که بیشتر در مناطق شمالی یافت می‌شود. طعم آن ترش و شیرین است و به‌صورت تازه یا خشک‌شده مصرف می‌شود. خوج علاوه بر طعم جذاب، در تهیه ترشی‌ها و چاشنی‌های محلی نیز استفاده می‌شود.
۶. گرکه
گرکه میوه‌ای شبیه به خیار است، اما طعمی متفاوت و کمی تلخ‌تر دارد. این میوه در برخی مناطق روستایی ایران کشت می‌شود و اغلب به شکل تازه یا همراه غذا مصرف می‌شود. گرکه برای کسانی که به دنبال طعم‌های متفاوت هستند، یک تجربه خاص است.
۷. کمبزه
کمبزه از خانواده خربزه و طالبی است، اما طعمی خاص و ترکیبی دارد؛ چیزی میان شیرینی طالبی و خنکی خیار. این میوه در مناطق گرم ایران کشت می‌شود و برای تابستان انتخابی عالی است. کمبزه هم خوشمزه است و هم بسیار آبرسان و خنک‌کننده.
۸. زالزالک
زالزالک یکی از میوه‌های جنگلی کمیاب ایران است که بیشتر در دامنه‌های کوهستانی و جنگل‌های پراکنده شمال و غرب کشور رشد می‌کند. با وجود خواص دارویی فراوان، از جمله تقویت قلب، بهبود جریان خون و کمک به آرامش اعصاب، هنوز به عنوان یک میوه کمیاب شناخته می‌شود و حضورش در سفره روزمره خانواده‌های ایرانی بسیار کمرنگ است.
۹. آقطی سیاه
آقطی سیاه میوه‌ای تیره‌رنگ و براق است که بیشتر در جنگل‌های شمالی و نواحی کوهستانی غرب کشور رشد می‌کند و به‌ندرت در میادین میوه دیده می‌شود. در طب سنتی و حتی طب مدرن، آقطی سیاه جایگاه خاصی دارد؛ از شربت‌های تقویت‌کننده سیستم ایمنی و ضد سرماخوردگی گرفته تا استفاده در بهبود التهابات و افزایش انرژی بدن.
کدام یک از این میوه ها کمیاب است؟
از جمله میوه‌های کمیاب در ایران می‌توان به مواردی مانند گواوا با عطر استوایی و طعمی منحصر به فرد، کنار که بیشتر در جنوب کشور رشد می‌کند، و چیکو با بافت نرم و طعمی شیرین و متفاوت اشاره کرد. همچنین فالسا، خوج، گرکه و کمبزه از دیگر میوه‌های نادر ایرانی هستند که تجربه‌ای تازه و متفاوت از ذائقه را به شما هدیه می‌دهند.
مقدار کشت بسیار محدود و اغلب در باغ‌های کوچک انجام می‌شود، به همین دلیل عرضه در بازار عمومی کمتر است. بخش قابل توجهی از محصول به کشورهای همسایه صادر می‌شود و همین موضوع باعث می‌شود سهم بازار داخلی کاهش یابد. وابستگی شدید به آب‌وهوای مرطوب و خاص باعث شده تا میوه‌ها در مناطق محدودی رشد کنند. همچنین تولید انبوهی برای آنها وجود ندارد و اغلب به‌صورت پراکنده و سنتی کشت می‌شوند، در نتیجه دسترسی به آن دشوار است.
کود مناسب میوه‌های موجود در ایران چیست؟
برای داشتن میوه‌های باکیفیت و پرخاصیت در ایران، انتخاب کود مناسب نقش کلیدی دارد. خاک حاصلخیز و تغذیه درست در کنار آبیاری مناسب، سلامت و طعم میوه‌ها را تضمین می‌کند و باعث رشد بهتر درختان و افزایش باردهی می‌شود. در ادامه کودهای مناسب میوه‌هایی که فقط در ایران موجود است را بیشتر توضیح می‌دهیم:
- کود مونو آمونیوم فسفات (MAP): این کود نیتروژن و فسفر مورد نیاز گیاه را تأمین می‌کند و باعث تقویت ریشه‌ها، رشد شاخه‌ها و افزایش باردهی درختان می‌شود. (با توجه به نکات بسیار زیادی که این کود دارد پیشنهاد می شود اگر قصد خرید این کود را دارید حتما جهت دریافت مشاوره و نکات مهم خرید کود مونو آمونیوم فسفات به فروشندگان معتبر مراجعه کنید. این کود )
- کود هیومیک اسید: با فعال کردن میکروارگانیسم‌های مفید خاک، جذب مواد مغذی را برای درختان میوه آسان‌تر می‌کند و سلامت خاک را بهبود می‌بخشد.
- کود پتاسه: برای افزایش شیرینی و رنگ میوه‌ها کاربرد دارد و مقاومت درختان را در برابر بیماری‌ها و تنش‌های محیطی بالا می‌برد.
- کمپوست و ورمی‌کمپوست: این کودهای آلی با بهبود ساختار خاک و نگهداری رطوبت، رشد سالم و طولانی‌مدت درختان میوه را تضمین می‌کنند.
کودهای بسیار زیاد دیگری نیز وجود دارد که با توجه به شرایط هر یک از این میوه ها برای کشت آنها نیاز است و شما می توانید برای دریافت اطلاعات بیشتر در این رابطه به فروشندگان آنلاین کودهای شیمیایی مراجعه کنید.
زمان مناسب آبیاری میوه‌ها در ایران چه زمانی است؟
برای میوه‌های درختی مانند سیب، گلابی و هلو، بهترین زمان آبیاری در بهار و اوایل تابستان است تا در زمان گل‌دهی و رشد میوه، رطوبت کافی فراهم شود. درختانی که میوه‌های هسته‌دار دارند، مثل هلو و زردآلو، نیاز به آبیاری منظم دارند، اما باید از آبیاری بیش از حد خودداری کرد تا ریشه‌ها دچار پوسیدگی نشوند.
میوه‌های مناطق گرم و خشک، مانند خرما، کنار و گواوا، بهتر است در ساعات خنک روز، ترجیحاً صبح زود یا غروب، آبیاری شوند تا تبخیر آب کاهش یافته و ریشه‌ها بهترین جذب را داشته باشند. در شمال کشور، با بارندگی طبیعی و خاک‌های مرطوب، آبیاری تکمیلی به صورت هفتگی یا دو هفته‌ای کافی است، در حالی که در مناطق خشک و نیمه‌خشک، فاصله بین آبیاری‌ها باید کوتاه‌تر و میزان آب بیشتر باشد.
