چطور از دام کمال‌گرایی رها شویم؟/ ۴ گام برای شروع عمل به‌جای وسواس

کمال‌گرایی در ظاهر نشانه‌ی نظم و دقت است، اما در واقع می‌تواند ریشه در ترس و اضطراب داشته باشد؛ ترس از شکست، بلاتکلیفی یا حتی سختی کار. این ذهنیت باعث می‌شود بسیاری از افراد به‌جای عمل‌کردن، در مرحله‌ی برنامه‌ریزی و خیال‌پردازی گرفتار بمانند.

پیشرفت واقعی زمانی آغاز می‌شود که به‌جای انتظار برای شرایط کامل، با جسارت قدم در مسیر نامعلوم بگذاریم.

در ادامه از نکاتی می‌گویم که کمک کردند از کمال‌گرایی فاصله بگیرم.

۴ نکته در رابطه با اجتناب از کمال‌گرایی

۱. تعیین مهلت زمانی

نداشتن مهلت زمانی برای یک فرد کمال‌گرا به منزله این است که کارها را از تمام زوایای ممکن بررسی کند و خودش را تا جای ممکن به انجام آن متعهد نداند. هیچ چیزی نمی‌تواند به اندازه عقربه‌های بی‌رحم ساعت (یا اعداد دیجیتالی آن) فکرتان را باز کند و شما را به اتخاذ تصمیمات فوری وادارد.

۲. پایبندی به پیشرفت

من به این نتیجه رسیده‌ام که بیش از همه از دست خودم دلخور می‌شوم. وقتی پای زندگی حرفه‌ای و روابط صمیمی در میان باشد، با چالش‌ها روبه‌رو می‌شوم و کاری را که از من انتظار می‌رود به انجام می‌رسانم. من یاد گرفته‌ام که با پایبندی به پروژه‌های شخصی و همکاری با دیگران از این موضوع به نفع خودم استفاده کنم.

۳. رهگیری تلاش‌ها

من شخصاً به این نتیجه رسیده‌ام که تنها انگیزه‌ای که می‌توانم آن را همیشه تحت کنترل داشته باشم، پیشرفتی است که در کارهایم دارم. پیشرفت در هر زمینه‌ای با حس رضایتمندی همراه است و من سعی می‌کنم که تأثیر پیشرفت را با رهگیری تلاشی که به خرج می‌دهم چندبرابر کنم. این کار باعث می‌شود که تمایل بیشتری به انجام کارها پیدا کنم، زیرا به دنبال رضایت درونیِ ناشی از پیشرفت هستم.

۴. پذیرش بلاتکلیفی

آخرین نکته بیش از آن‌که یک توصیه عملی باشد، به تغییر نگرش مربوط می‌شود. این نکته اغلب فکرم را درگیر می‌کند. همیشه تصور می‌کردم که می‌توانم یک برنامه بی‌نقص طراحی کنم، آن را مثل یک ماشین به اجرا دربیارم و با سهولت نسبی به اهداف خود برسم. حالا متوجه شده‌ام که درعمل سعی می‌کردم از دست بلاتکلیفی و دشواریِ یادگیری فرار کنم.

حقیقت نهفته در پسِ پیشرفت این است که باید در مسیر نامعلوم پیش روی خود قدم بردارید، قبل از دسترسی به تمام پاسخ‌ها تصمیم بگیرید و پیش از لحظه موعود وارد عمل شوید. به تعبیر دیگر، باید بلاتکلیفی و رازآلودبودن زندگی را قبول کنید و از مواجهه با سختی‌ها نترسید.