2 پیام مهم پیروزی راست گرایان افراطی در انتخابات ایتالیا چیست؟

اراده مردم ایتالیا در امتحان کردنِ راه و مسیری جدید جهت فائق آمدن بر مشکلات و بحران های جاری خود و در عین حال پیروزی رهبران عوام فریب در بحبوحه شرایط بحرانی که به طور خاص می تواند آینده سیاسی متلاطمی را برای ایتالیا ایجاد کند، دو پیام اصلی و محوری نتیجه انتخابات پارلمانی اخیر ایتالیا و پیروزی حزب راست گرای افراطیِ “برادران ایتالیا” در قالبِ آن است.

بازتاب– انتخابات پارلمانی ایتالیا به تازگی و پس از استعفای دولت “ماریو دراگی” بانکدار سرشناس ایتالیایی برگزار شد و جالب اینکه برای اولین بار پس از سقوط دولت فاشیستی دیکتاتور سابق ایتالیا “بنیتو موسولینی”، شاهد روی کار آمدنِ راست گرایان افراطی به رهبری حزبِ “برادران ایتالیا” در صحنه قدرت سیاسی این کشور هستیم.

البته که معادله “اولین ها” در چهارچوب انتخابات اخیر ایتالیا صرفا به مساله ذکر شده ختم نمی شوند و شاهدیم که “جورجیو ملونی” از حزب برادران ایتالیا نیز عملا نخستین زن در ایتالیا خواهد بود که کرسی نخست وزیری این کشور را تصاحب می کند.

در این چهارچوب، بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که انتخابات 25 سپتامبر ایتالیا، حامل پیام های جدی برای عرصه حکمروایی در این کشور است که البته در نوع خود می تواند پیام های خاصِ بین المللی را نیز به همراه داشته باشد. در این راستا، به طور خاص دو پیام اصلی و محوری این انتخابات در ادامه مورد اشاره قرار می گیرد.

1- ایتالیا و چالش انتخاب مسیرِ جدید

بسیاری از ناظران و تحلیلگران مسائل ایتالیا بر این باورند که رایِ قابل توجه به حزب راست گرای افراطی “برادران ایتالیا” در جریان انتخابات اخیر این کشور، یعنی همان حزبی که به شدت مخالف سیاست های مهاجرتی است و در عین حال نه تنها به نقد سابقه و گذشته فاشیستی خود نمی پردزاد بلکه حتی به آن مفتخر نیز است، تا حد زیادی ناشی از اراده جدی مردم ایتالیا جهت انتخاب راه و مسیری جدید است.

در واقع، مردم ایتالیا، از احزاب لیبرال و میانه رو در این کشور و ناکارآمدی های آن ها در حل مشکلات و بحران‌هایی که با آن ها رو به رو هستند خسته شده اند و درست به همین دلیل به احزاب و جریان هایی روی آورده اند که دهه ها است به دلیل افکار و ایده های خاص و افراط گرایانشان، عملا منزوی بوده اند. از این منظر، آن ها (مردم ایتالیا) می خواهند مسیری جدید را انتخاب کنند و از سیاست ها و سیاستمدارن کنونی ایتالیا، به شدت خسته و ناراضی هستند.

از این رو، نتیجه انتخابات اخیر ایتالیا بیش از همه منعکس کننده شکست احزاب رایج و متعارف ایتالیایی در حل مشکلات مردم این کشور و ظهور سوگیری جدیدی در میان رای دهندگان ایتالیایی با هدف رفع مشکلات و بحران‌هایی است که به ویژه در حوزه های اقتصادی و اجتماعی با آن ها دست به گریبان هستند (مشکلاتی که مخصوصا در پیِ پاندمی ویروس کرونا و در شرایط کنونی، تحریم های انرژی روسیه، تشدید نیز شده اند)، می باشد.

در این چهارچوب، باید پذیرفت که نتیجه انتخابات اخیر ایتالیا بیش از آنکه مبتنی بر عقلانیت متعارف باشد، عملا بر احساس و هیجانات استوار است و سعی دارد نوعی راهِ فرار را از شرایط نامساعد کنونیِ ایتالیا بیابد. راه فراری که اکنون جلوه عینی خود را در اقبال به احزاب راست گرای افراطی نشان داده که مدت ها است از قدرت چندانی در عرصه معادلات سیاسی ایتالیا برخوردار نبوده اند.

2- ایتالیا و ظهور نسل جدیدِ رهبران عوام فریب در عرصه سیاسی این کشور

یکی دیگر از پیام های انتخابات اخیر ایتالیا همان نکته ای است که بسیاری از جوامعِ درگیر بحران، عملا در بحبوحه انتخابات خود با آن رو به رو می شوند و هشدارهای زیادی هم در مورد خطرِ گیر افتادنِ آن ها در دام از سوی اندیشمندان و تحلیلگران حوزه علم سیاست داده می شود.

این چالش چیزی جز گرفتار شدن در دام و تله یِ سیاستمداران و رهبران عوام فریب نیست. در واقع این دسته از رهبران سیاسی، عملا در شرایط ناکارآمدی و بحران در کشورهای مختلف، زمینه های مساعدی را جهت مطرح شدن خود می یابند و با طرحِ شعارهای خوش آب و رنگ، عملا توده های گسترده مردم را به امید اینکه شرایط کشورشان بهتر شود، یه سمت خود فرا می خوانند.

این همان وضعیتی است که ایتالیای کنونی شدیدا به آن گرفتار است و پیروزی حزبِ “برادران ایتالیا” و شخص “جورجیو ملونی” در این انتخابات نیز جلوه عینی این موضوع است. مساله ای که بدون تردید نویدبخش دوره ای از تنش و آشوب در ادامه راه، در چهارچوب معادلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی ایتالیا است. نباید فراموش کرد که صرفِ وجود رهبرانی از این نوع در قدرت، خود موجب ایجاد تنش های گسترده تر در عرصه حکمروایی و عمیق تر شدنِ بحران ها می شود.