چرا اوضاع رای قالیباف فقط در نظرسنجیها خوب است؟
سابقه نشان میدهد که قالیباف مرد روزهای قبل از انتخابات است و نمیتوان روی او در روزهای سخت انتخاب حساب کرد.
یکی از مشاوران قالیباف شهردار سابق تهران در گفتوگویی به یک نظرسنجی اشاره کرده و گفته است:« در نظرسنجی ها نام همه افراد از حاج قاسم سلیمانی، آقای رئیسی و آقای قالیباف تا آقایان جهرمی و ستاری وجود دارد که البته برخی از این شخصیتها اساسا کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری نمیشوند. آقای قالیباف جزو ۵-۶ نفر نخست این نظرسنجیهاست.
با وجودی که وضعیت دولت مستقر در نظرسنجیها خوب نیست اما وضعیت آقای ظریف خوب است. آقای ظریف به علت دیپلمات بودن یک ظرفیت و اقبال مردمی دارد.»
جالب است که در نزدیکی هر انتخابات البته بنا به گفته حامیان قالیباف، اوضاع شهردار تهران در نظرسنجیها خوب است و مردم اقبال ویژهای به سردار سابق سپاه که سالهاست ردای سیاست به تن کرده دارند.
به گزارش عصرایران؛این اقبال اما گویا فقط تا قبل از انتخابات است و بعد از آن مردم به سمت نامزد دیگری غش میکنند و نام او را به صندوق میاندازند. در هر دو انتخابات سال 84 و 92، بسیاری میگفتند که در نظرسنجیها اوضاع قالیباف خوب است و حتی او شانس اول انتخابات است.
در سال 84 در دور اول انتخابات ریاست جمهوری قالیباف بعد از هاشمی رفسنجانی، محمود احمدی نژاد و مهدی کروبی در رتبه چهارم ایستاد. این در حالی است که فاصله او با مصطفی معین وزیر علوم دولت خاتمی که در رتبه پنجم این انتخابات ایستاد تنها حدود 11 هزار رای بود.
در سال 92 هم قالیباف و حامیان او آماده کوچ از خیابان بهشت( محل کار شهردار تهران) به میدان پاستور( نهاد ریاست جمهوری) بودند، شهردار وقت پایتخت، رقابت را به حسن روحانی واگذار کرد و شیخ دیپلمات جانشین محمود احمدی نژاد شد.
در سال 96 هم باز هم نظرسنجیها میگفتند شانس او خوب است اما دکتر، خلبان به نفع رییسی از کنار کشید تا بازهم لقب ناکام بزرگ را به خود اختصاص دهد.
این سابقه نشان میدهد که قالیباف مرد روزهای قبل از انتخابات است و نمیتوان روی او در روزهای سخت انتخاب حساب کرد. کسی که در نظرسنجیها رتبه خوبی دارد، در صورت موفقیت در مناظرهها و برنامههای انتخاباتی میتواند، به سر منزل مقصود برسد اما قالیباف نشان داده است که مرد این میدان نیست.
او بعد از مناظرهها و فعالیتهای انتخاباتی، سقوط خود را آغاز میکند و در نهایت رقابت را به رقیب خود که قبل از انتخابات در نظرسنجی با وی فاصله داشت است، واگذار میکند.
قالیباف به مربی فوتبالی میماند که در نیمه اول با دو یا سه گل از رقیب خود پیش میافتد اما در نهایت، بازی را به مربی تیم مقابل واگذار میکند. قطعا هیچ مدیری حاضر نیست تیم خود را به دست مربی بسپارد که بازیهای بُرده را با باخت عوض میکند.
تاریخ انتخابات در ایران نشان میدهد نمیشود به نظرسنجیها قبل از انتخابات اطمینان کرد. مردم معمولا تصمیم خود را در هفته منتهی به رایگیری میگیرند نه یک سال و یا چند ماه به انتخابات.
در نهایت باید به قالیباف و حامیان او یک توصیه ساده کرد. برای ورود به انتخابات زیاد به نظرسنجیها دل نبندید و فکری به حال استراتژیهای انتخاباتی خود کنید.