۷ روی پنهان مدیتیشن؛ وقتی مراقبه به‌جای آرامش، حالتان را بدتر می‌کند
هرچند مدیتیشن به‌عنوان روشی مؤثر برای کاهش استرس، تقویت معنا در زندگی، بهبود خواب و تسکین دردها شناخته می‌شود، اما روی کمتر دیده‌شده‌ای هم دارد که معمولاً نادیده گرفته می‌شود. متخصصان می‌گویند همان‌قدر که مراقبه می‌تواند مفید باشد، اگر درست انجام نشود یا فرد آگاهی کافی نداشته باشد، ممکن است اثرات ناخوشایندی به همراه داشته باشد.
یکی از مهم‌ترین خطرات مدیتیشن، اصرار بر یک روش ثابت و «به‌ظاهر درست» است، در حالی که شیوه‌های مختلفی وجود دارد و هر فرد باید با آزمون و خطا، مسیر مناسب خود را پیدا کند. گاهی تمرین‌های غلط باعث تجربه‌های ناخوشایند می‌شوند.
یکی دیگر از چالش‌های رایج، مواجهه با احساسات سرکوب‌شده‌ای مثل خشم، ترس یا اندوه است که در جریان مراقبه فعال می‌شوند و ممکن است فرد مبتدی را بترسانند. برخی افراد نیز انتظار تجربه‌های عجیب مثل دیدن نور سفید دارند؛ در حالی که چنین تجربه‌هایی نه ضروری‌اند و نه نشانه پیشرفت.
داشتن انتظارات غیرواقعی از مدیتیشن—مثل همیشه آرام بودن—می‌تواند فرد را دلسرد کند. باید پذیرفت که انسان در دوره‌هایی از زندگی ممکن است نتواند به راحتی آرام بنشیند و این امر کاملاً طبیعی است. همچنین مدیتیشن جایگزین روان‌درمانی نیست و برای مشکلات جدی باید از متخصص کمک گرفت.
یکی از نکات حیاتی، «شفقت به خود» است؛ باید اجازه داد احساسات ناخوشایند بیایند و بروند، اما بدون اینکه بیش از توان روانی به خود فشار وارد کنیم. اصل «عدم وابستگی» نیز نباید منجر به بی‌تفاوتی یا کناره‌گیری از زندگی شود، بلکه هدف آن ایجاد رابطه‌ای سالم‌تر و آگاهانه‌تر با رویدادها و احساسات است.
به گزارش چطور، شناخت این ظرایف و مخاطرات باعث می‌شود سفر مراقبه‌ای فردی، سالم، پایدار و آگاهانه پیش برود.
