شهرداری به جای انجام تکالیفش، ساختار بوروکرات جدیدی ساخته است
به رغم تصویب کلیات لایحه «طراحی، پایش و نمای شهر تهران» در شورای شهر تهران، مخالفتها با آن ادامه دارد تا جایی یکی از اعضای شورای شهر تهران که از مخالفان این لایحه بود، از تداوم مخالفتش با آن در روزهای آینده در شورا و در جریان بررسی جزئیات این لایحه خبر میدهد.
به گزارش تابناک، بهاره آروین، عضو شورای شهر تهران در این باره میگوید: یکی از مهمترین اشکالاتی که به این لایحه وارد است، پدید آوردن گلوگاهی جدید است که هم فسادزاست و هم موجب میشود که مردم متضرر شوند. یعنی تحمیل هزینههایی جدید به آنهایی که برای صدور پروانه ساخت اقدام میکنند و از این به بعد لازم است یک مجوز دیگر را هم، این بار برای نمای ساختمانشان دریافت کنند.
این در حالی است که موافقان لایحه یاد شده بر این باورند که بحث نما چندین سال است در دستور کار شهرداری قرار دارد و قرار نیست با این لایحه در دستور کار قرار گیرد که نگران کننده باشد. موضوعی که آروین در پاسخ به آن میگوید: اتفاقا این یکی دیگر از اشکالات اساسی این لایحه است که به ساختاری که وجود دارد، اما غیرقانونی است، رسمیت میبخشد.
وی میافزاید: اگرچه کمیتههای نما در حال حاضر هم به واسطه بخشنامههای درونی شهرداری وجود دارند، اما غیررسمی هستند و لایحهای که به صحن شورا آمد در واقع به این ساختار غیررسمی، رسمیت بخشید؛ مخالفت بنده هم با این لایحه از همینجا بود. اینکه کمیته نما که غیررسمی است، اما فعالیت میکند و بعضا با اعتراضهایی هم مواجه میشود (که مشکل ساز هستند، چون این کمیته رسمیت قانونی ندارد) با این لایحه رسمیت پیدا میکند.
عضو کمیسیون برنامه و بودجه شورای شهر تهران در ادامه میگوید: نکته اصلی بنده این است که اگر میخواهیم سیما و منظر شهر را ساماندهی کنیم، میبایست ضابطههای روشنی داشته باشیم به گونهای که هرکسی بتواند ضابطهها را تشخیص بدهد، نه اینکه شورا و کمیته در این خصوص نظر بدهند. سوالم از دوستان موافق لایحه این بود که آیا شهرهای اروپایی که وقتی به سیما و منظر آنها نگاه میکنیم و میبینیم خیلی ساماندهی شده است، با شورا و کمیته و امثال اینها به نتیجه رسیدهاند یا با ضابطههای مشخص و شفاف؟
وی با بیان اینکه زیرساختهای اجرای لایحه پایش و اجرای نما در شهرداری تهران آماده نیست، میگوید: تا آنجا که بنده کسب اطلاع کردهام، طرح جامع و تفصیلی تهران، شهرداری را مکلف میکرد که در مورد ساماندهی نما در هر منطقه دستورالعملهای روشنی را صادر کرده و به عبارتی، ضابطه گذاری کند، اما متاسفانه به این تکلیف قانونی عمل نشده تا تهران به آشفتگیهایی مبتلا شود که ظاهرا راه حل مسئولان برای پایان دادن به آن، پدید آوردن یک ساختار بوروکراتیک باشد.
آروین در ادامه میافزاید: عرض بنده در شورا این بود که اضافه شدن ساختار بوروکراتیک و رسمیت پیدا کردن آن، یک پله دیگر به پلههای صدور پروانه اضافه میکند و فسادزا هم هست، به این دلیل که ضابطهها در این خصوص بسیار ناروشن است. ضابطههایی که روشن نبودنشان منجر به سلیقهای شدن تصمیمات میشود و فرآیند صدور مجوز را طولانیتر میکند و معطلی مردم را افزایش میدهد. اتفاقا این استدلال دوستان را که اشاره میکنند این ساختار همین الان هم وجود دارد و نتیجه میگیرند که فرایند طولانیتر نمیشود هم باید با توجه دادن به این نکته پاسخ داد که، چون ساختار فعلی رسمیت ندارد، معطلی چندانی ندارد، اما وقتی رسمیت پیدا کند و ضابطههایش روشن نباشند، یک بخش مفصل به فرایند صدور پروانه اضافه میشود که، چون ضابطههایش مشخص نیست، زمان بر و طولانی خواهد شد.
عضو شورای شهر تهران برای اثبات ادعای خود، از لایحه شاهد مثال میآورد و میگوید: وقتی به ساختار این لایحه نگاه کنید، پی خواهید برد که حدود ۹۰ درصد متن لایحه به ساماندهی ساختار کمیته نما پرداخته، اینکه که چه کسانی میبایست عضو آن باشند، چه کسانی حق رای داشته باشند، چند دوره در این کمیته حضور داشته باشند و… و تنها یک بند یک پاراگرافی دارد که در آن درباره ضوابط، آن هم به شکل کلی گفته که ضوابط ملاک عمل کمیتهها چیست؛ اینجاست که نتیجه میگیریم این لایحه به جای کاهش آشفتگیها، به آن دامن خواهد زد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه نتیجه آشفتگیها و افزایش آن، افزایش فساد است، میافزاید: متاسفانه در این لایحه به شکلی عمل شده که تاکید دارد معماران در این زمینه خبره هستند و گویی قرار است برای این خبرگان شغل و جایگاهی جدید ایجاد کنیم، در حالی که اگر ضوابط مشخص و روشن باشند، هر طراح یا معماری میتواند بر اساس آنها طراحی نمای ساختمان را انجام دهد و نیاز به این نباشد که طرح ایشان به شورا و کمیتهای برود و در آنجا تشخیص بدهند که آیا بر مبنای ضوابط عمل شده یا خیر و حتی بعضا سلیقهای عمل شود.
آروین در ادامه با اشاره به اینکه موافقان لایحه مدعی هستند کمیتههای نما تا به امروز هم مثمر ثمر بودهاند، میگوید: به شخصه پشتوانهای برای این ادعا پیدا نمیکنم و نمیدانم جز طرح ساماندهیای که سازمان زیباسازی از دوره گذشته شروع کرده و در برخی معابر، به ساماندهی سیما و منظر مشغول است، چه موفقیتی در این خصوص داشتهایم که آن را مرهون ساختار غیررسمی یاد شده بدانیم و خواهان رسمیت بخشیدن به این ساختار باشیم؟
وی در ادامه با اشاره به پیگیری این موارد در نشستهای آتی شورای شهر تهران، میگوید: در جلسه آینده صحن، با استناد به متن طرح جامع و تفصیلی شهر تهران انشاءلله به طور کامل خواهم گفت که شهرداری تهران چه تکالیفی را میبایست در حوزه نما انجام میداده که نداده و به جای آن، به دنبال ایجاد یک ساختار بوروکراتیک جدید رفته است. به شخصه امیدوارم که آن تکالیف قانونی و مغفول مانده را محقق کنیم که در آن صورت این لایحه و کمیتههای نما و مسائل مربوط به آن بلاموضوع خواهند شد.
آروین در پایان با ابراز امیدواری از کارآمدی یکی دیگر از مصوبات شورای فعلی شهر تهران برای روشن کردن ابعاد این ماجرا، میگوید: بر اساس مصوبه الزام شهرداری تهران به انتشار عمومی اطلاعات حوزه شهرسازی، یکی از مواردی که میبایست برای همگان آشکار شود، اطلاعات مربوط به پروانههای صادر شده است که در آن، رای کمیتههای مختلف نیز دیده میشود و فکر میکنم که این انتشار عمومی موجب خواهد شد تا تصمیمات سلیقهای گرفته نشود و در یک بازه میان مدت و بلند مدت، به این سمت پیش برویم که آرا انواع شوراها و کمیتهها از جمله کمیتههای نما وحدت رویه داشته باشند، چراکه در این غیر این صورت، محل سوال افکار عمومی قرار خواهند گرفت.