دولت همسانسازی حقوق بازنشستگان را با پایه حقوق پایین دور زد!
بازنشستگان تامین اجتماعی بارها و بارها خواستار اجرای همسانسازی حقوق خود بودند. در حال حاضر ۳ میلیون و ۲۰۰ هزار بازنشسته در کشور وجود دارد که از این تعداد یک میلیون و ۱۰۰ نفر کمتر از ۳۰ سال سابقه خدمت دارند و همچنین نزدیک به ۷۵۰ هزار نفر از این افراد، حداقل حقوق دریافتی ماهانه کمتر از یک میلیون تومان دارند که با توجه به سابقه خدمت خود، افزایش حقوق خواهند داشت. حقوق فردی که ۳۰ سال حق بیمه پرداخت کرده و حدود یک و نیم میلیون تومان حقوق می‌گیرد به دو میلیون و ۸۰۰ هزار تومان افزایش پیدا می‌کند و همچنین حقوق بازنشسته‌ای که ۳۵ سال حق بیمه پرداخت کرده و حقوقش یک و نیم میلیون است به ۳ میلیون تومان افزایش پیدا می‌کند.
به اسم همسانسازی سر بازنشستگان تامین اجتماعی بی‌کلاه ماند
مسئله اساسی بر سر این است که در زمان تعیین حداقل دستمزد کارگران، فعالان صنفی بازنشستگان بارها بیان می‌کردند که بر اساس ماده ۱۱۱ قانون تامین اجتماعی که تاکید دارد حداقل مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی از پایه حقوق کارگران نباید کمتر باشد، نباید پایه حقوق اختلاف زیادی با سبد معیشت خانوار داشته باشد. از آنجای که طبق امضاهای دولتی، کارگری و کارفرمایی در شورایعالی کار سبد معیشت خانوار از سال ۹۸ حداقل ۱ میلیون و ۲۰۰ هزار تومان بود و سبد معیشت خانوار ۴ میلیون ۹۴۰ هزار تومان محاسبه شده بود، پایه حقوق یک میلیون و ۹۰۰ هزار تومانی فاصله بسیار زیادی با حداقل حقوق دارد و حالا دولت با حداقل ۴ ماه وقت کُشی، نه تنها بازنشستگا را با مستمری ۲ میلیون تومانی در مضیقه قرار داده، بلکه حالا با عبارت دهان‌پُرکن «همسانسازی حقوق بازنشستگان را اجرا کردیم»، همان حداقل حقوقی که پایمال شده را به بازنشستگان پرداخت می‌کند.
اکبر شوکت، عضو هیئت امای سازمان تامنی اجتماعی در گفتگو با کارگر آنلاین با اشاره به افزایش حقوق ۵۰۰ تا ۸۰۰ هزار تومانی مستمری ازنشستگان، بر اساس همسانسازی اظهار داشت: منتظر هستیم ببینیم که منابع به صورت کامل تا مرداد ماه به سازمان اختصاص می‌یابد یا خیر. یک مسئله این است که سازمان تامین اجتماعی باید بتواند منابع خود را نقد کند. از آنجا که بدهی ۳۲ هزار میلیاردی دولت به تامین اجتماعی بر اساس رد دیون تامین شده است، انتقال آن از سازمان خصوصی‌سازی به دولت نیز فرصت لازم داشت.
او ادامه داد: طبق وعده‌هایی که ما شنیده‌ایم مرداد ماه همسانسازی حقوق بازنشستگان اجرا می‌شود و طی تماس‌های من با معاونت‌های مختلف سازمان، آنها نیز نسبت به پرداخت در مرداد ماه ابراز امیدواری کرده بودند. باید دید سازمان در تهیه منابع دچار مشکل نشود. اختصاص سهام‌ها و نقد کردن آن نیز پروسه سختی است. به هر حا سازمان تامین اجتماعی مناع دیگری ندارد و به همین دلیل نیز نتواست طی این مدت آن را اجرا کند.
این عضو هیئت امنای سازمان تامین اجتماعی تصریح کرد: بهترین نحوه و فرمول اجرای همسانسازی به عقیده من براساس سنوات بیمه‌پردازی است. باید بین کسی که با ۲۰ سال سابقه و ۶۰ سال سن بازنشسته شده و حداقل حقوق را بگیرد و کسی که ۳۰ سال سابقه داشته و بازنشسته شده، تفاوتی باشد. پرداخت بر مبنای سنوات و پایه بیمه‌پردازی سیستم عادلانه ای است.
اجحاف در حق شاغلان سخت و زیان آور
وی در پاسخ به این پرسش که چرا حقوق بازنشستگان مشاغل سخت و زیان‌آور در محاسبه فرمول‌های همسانسازی اجحاف شده، گفت: به هر حال نمی‌توان پروسه ۱۰ سال بیمه پردازی را با پروسه پرداخت ۴ درصد حق بیمه یکی تلقی کرد. به هر حال فردی که با ۲۰ سال بیمه پردازی بازنشسته شده با کسانی که با سابقه ۳۰ سال بازنشسته می‌شود، تفاوتی دارند. در اینکه شغل این کارگران سخت بوده حرفی نیست و به هر حال سازمان تامین اجتماعی باید میانگینی برای آنان در نظر می‌گرفت و اگرچه برای آنان مشابه افراد دارای سنوات ۳۰ سال برخورد نمی‌کرد اما با آنان شبیه با سنوات ۲۰ ساله‌ها نیز رفتار نمی‌شد. چون آنان به هر حال ۴ درصد حق بیمه پرداخت کردند و شغل بسیار سختی نیز داشته‌اند.
با اینحال خیلی از فعالان صنفی بازنشستگان اعتقاد دارند که روح قانون کار در ارتباط با بازنشستگی در مشاغل و سخت و زیان‌آور به شرایط ویژه آنان توجه دارد. اساساً کارگری که در معدن در دل زمین سال‌ها وقت کار می‌کند؛ کارگری که در کنار کوره‌های مذاب صنایع ذوب آهن و فولاد مشغول به کار است؛ کارگری که در صنایع نساجی در بخش‌های مختلف ساعت‌ها روی پا می‌ایستد و بوی رنگ و مواد شیمیایی را استشمام می‌کند؛ کارگری که در کارخانه تولید تایر هر روز گازهای مسموم پلاستیکی و غیره را به داخل ریه می‌کشد، ببازنشستگی سخت و سراسر بیماری نیز دارد. قطعاً نباید شرایط ویژه این کارگران را صرفاً به علت بیمه‌پردازی ۲۰ سال در همسانسازی در نظر نگرفت.
شوکت تصریح می‌کرد: ما دولت منتی بر سر سازمان تامین اجتماعی رد اجرای همسانسازی بگذارد و بگوید که از بدهی‌ها کم می‌کند، ای کاش این همسانسازی اتفاق نمی‌افتاد و ما حقمان را در پایه مزدی سال ۹۹ می‌گرفتیم. بر مبنای رقم واقعی تورم باید حدود ۱ میلیون ۲۰۰ هزار تومان به دستمزدها اضافه می‌شد. این رقم ریالی بود که ۴۰ درصد تورم اعلامی بانک مرکزی بر سبد معیشت خانوار تاثیر می‌گذاشت. اگر به درستی اضافه می‌شد، پایه حقوق به ۲ میلیون و ۷۰۰ هزار تومان می‌رسید و لازم نبود که با منت همسانسازی را اجرا کنند.
او ادامه داد: ما برای جبران عقب افتادگی مزدی بازنشستگی قرار گذاشته بودیم که هر ساله یک رقمی به حق مسکن و بن خوار و بار و … اضافه کنیم. تا کم کم فاصله بین خط فقر و خط مرگی که در آن زندگی می‌کنیم، جبران شود. متاسفانه کارفرماها با دولت همسو شدند و کل میز را بر هم زدند. این درحالی است که قول و قرارهایی گذاشته شده بود تا بالاخره سبد معیشت به رسمیت شناخته شود و این کاملاً زیر پا گذاشته شد. چرا دولت نباید در مزد ۹ حق و حقوق بازنشستگان را بدهد که بخواهد با همسانسازی آن را جبران کند.
هرچه هست دولت عملاً مطالبه ده ساله بازنشستگان و امیدی که به بالا رفتن مستمری‌های خود داشتند، دستِ کم در سال جاری دور زد. درحالیکه بازنشستگان، وقتی در اعتراضات خود این مطالبه را مطرح می‌کردند، امید داشتند تا از طریق تحقق این مطالبه بتوانند زندگی بهتری را برای خود رقم بزنند.
