جهان هستی چند ساله است؟
مطالعات دانشمندان و ستاره شناسان بر اساس شناسایی قدیمی ترین ستاره موجود در جهان و بررسی توالی آن نشان می دهد که جهان هستی حدود 13 میلیارد و 800 میلیون سال پیش شکل گرفته است.
بشر از بدو حضور خود روی زمین همواره در پی یافتن جهان هستی و راز کائنات بوده و همزمان با پیشرفت فناوری و دانش، میزان آگاهی و دانش وی از دنیای ستارگان و جهانی هستی بیشتر و بیشتر و شد، هر چند رابرت وودر ویلسون برنده جایزه نوبل، ستاره شناس و فیزیکدان مشهور آمریکایی چندی پیش در جشنواره علمی استارموس اسپانیا اعلام کرد که دانش بشر در زمینه شناخت جهان هستی بسیار ناچیز بوده و 96 درصد از دنیا برای دانشمندان ناشناخته است.
جهان هستی با همه پیچیدگی های خود، بسیار ساده است و در حقیقت می توان عمر آن را با عمر قدیمی ترین شی موجود در آن برابر دانست. بنابراین برای محاسبه عمر جهان هستی، کافی است تا عمر قدیمی ترین ستاره موجود در دنیا را تخمین زده و به این ترتیب به قدمت جهان پی برد.
در این میان یک سوال که ممکن است برای بسیاری از افراد به وجود آمده باشد، میزان دیرینگی و عمر جهان هستی است، در حقیقت پاسخ به این سوال که چه زمانی جهان و کائنات آفریده شده اند، می تواند بسیار جذاب و جالب توجه باشد.
به اعتقاد دانشمندان، جهان 13 میلیارد و 800 میلیون سال پیش به وجود امده است که این مدت زمان در مقیاس های عمر انسان و حیات وی روی کره زمین، بسیار بیشتر و طولانی تر بوده و در حقیقت بشر تنها در میزان بسیار کمی از حیات جهان هستی شریک بوده است. ممکن است با اعلام عمر جهان هستی، این سوال برای شما مطرح شود که دانشمندان بر چه اساسی این رقم را به دست آورده اند؟
جهان هستی با همه پیچیدگی های خود، بسیار ساده است و در حقیقت می توان عمر آن را با عمر قدیمی ترین شی موجود در آن برابر دانست. بنابراین برای محاسبه عمر جهان هستی، کافی است تا عمر قدیمی ترین ستاره موجود در دنیا را تخمین زده و به این ترتیب به قدمت جهان پی برد.
ستاره ها به صورت خوشه ای یا از طریق تراکم و انباشتگی به صورت گروهی و در یک زمان متولد می شوند. به این ترتیب و با بررسی و مطالعه آن چه که در ستاره شناسی از آن با عنوان توالی خاتمه اصلی یا main sequence turn off یاد می شود، به بررسی و مطالعه عمر ستارگان پرداخت.
طولانی ترین مرحله زندگی ستاره ها صرف سوزاندن منابع هیدروژن می شود. در طول این دوره بسیار طولانی، ستاره ها دارای ارتباطی مستقیم بین حرارت و میزان درخشندگی خود هستند که بر اساس آن می توان توالی اصلی آن ها را محاسبه کرد. بر این اساس ستاره های داغ تر، درخشش بیشتری داشته و روشن تر هستند. به این ترتیب دانشمندان به مطالعه عمر قدیمی ترین ستاره ها و در نتیجه جهان هستی می پردازند.
به گزار ش الف:البته باید در نظر داشت که این رقم یعنی عمر 13 میلیارد و 800 میلیون ساله جهان هستی بر اساس دانسته های فعلی بشر و ستاره های کشف شده است و ممکن است در آینده با کشفیات جدیدتر، این رقم تغییر کرده و عمر جهان هستی بیشتر شود.
