ترسیم آینده روشن موسیقی برای نسل جوان
به گفته داریوش پیرنیاکان جشنواره ملی موسیقی جوان یکی از مهمترین رویدادهای موسیقی ایران است که طی این سالها برگزارشده؛ جشنوارهای که توانسته از استقبال خوبی برخوردار باشد.
داور پانزدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان ارزیابی خود از این جشنواره را اینگونه بیان کرد: در طول این سالها جشنواره موسیقی جوان هم از سوی خانوادهها و هم از سوی نوجوانها و جوانها از استقبال بسیاربسیار خوبی برخوردار بوده و تأثیر بسیاری هم در جامعه هنری داشته است به این دلیل که در این جشنواره از حضور همه موزیسینها استفاده میشود و بهنوعی همه شاخههای موسیقی، نواحی، ردیف دستگاهی، کلاسیک و… با این جشنواره در ارتباط هستند و با این نگاه به تداوم این جشنواره امیدوار هستیم.
امنیت اخلاقی و فرهنگی برای فرزندان
این هنرمند پیشکسوت درباره نگاه جامعه و خانواده به جشنواره ملی موسیقی جوان اظهار کرد: «با نگاه به فعالیتهای فرهنگی و هنری در دو سال قبل، خواهید دید با وجود شیوع کرونا و تعطیلی برنامههای هنری، خانوادهها، مشارکت بسیار خوبی با برنامههای آموزشی آنلاین داشتند و از طریق همین کلاسها، آموزش موسیقی را ادامه دادند و اتفاقاً جشنواره امسال بسیار گسترده دیده شد و استقبال خوب شرکت کنندهها در جشنواره خود گواه این موضوع است، بویژه در بخش آثار ارسالی از شهرستانها که این امر نشان از نگاه مثبت خانوادهها به آموزش موسیقی است. نکته دیگر اینکه آموزش موسیقی اگرچه بخشی از فرهنگ و هنر ما است، اما به نوعی امنیت اجتماعی و امنیت اخلاقی هم محسوب میشود و این موضوع برای خانوادهها بسیار مهم بوده یعنی علاوه براینکه فرزند مستعدشان به مراتب بالاتر آموزشی خواهد رسید، همچنین یک امنیت اخلاقی، فرهنگی و اجتماعی هم برای فرزندشان ایجاد میشود و از آسیبهای اجتماعی مصون میماند. نکته دیگر اینکه نباید نگاه تک بعدی به موسیقی داشته باشیم بهعنوان مثال اگر۱۰۰۰ نفر، هنرجوی تار هستند نباید انتظار داشت همه این افراد مانند جلیل شهناز ساز بنوازند و البته لزومی هم ندارند اما اگر از همین تعداد ۴ نفر به مراحل بالاتری دست یابند، یعنی در امر آموختن بسیار موفق عمل کرده باشند جای بسی خوشحالی است و مابقی افراد نیز یک امنیت فرهنگی برای این رشته بهوجود خواهند آورد.
این نوازنده در ادامه درخصوص اثرگذاری این جشنواره در سطح آموزشی افزود: «با توجه به زمینه ارتباطیام با هنرجویان، از علاقه و انگیزه خوب آنها مطلع هستم و آینده بسیارخوبی را برای خود ترسیم کردهاند که این نگاه جای امیدواری دارد.
جوانان ادامه دهنده راه بزرگان
به گزارش ایران آنلاین، از نکات مثبت جشنواره ملی موسیقی جوان حمایت ۱۰۰ استاد موسیقی در جایگاه داور از این جشنواره است که هرکدام از استادان بنام موسیقی در بخشهای مختلف هستند و این موضوع موجب انگیزه و ترغیب بیشتر شرکت کنندگان بوده است.
این آهنگساز در این باره گفت: مهمترین نگاه حمایتی استادان و داوران از این جشنواره، صیانت از یک فرهنگ بسیار غنی و حفاظت از بخش مهمی از هنر این مملکت است. ما هنرمندان مملکت و فرهنگمان را دوست داریم، جوانهای این وطن را دوست داریم و تلاش میکنیم رشته موسیقی که بخشی از این فرهنگ است تداوم پیدا کند که یک راه آن حضور و حمایت از چنین جشنوارهها و همچنین تشویق جوانان و نوجوانان به انتخاب این مسیر است. هرکدام از استادان موسیقی یک دوره حضور دارند و دیگر نخواهند بود و این وظیفه جوانان است که راه آنها را ادامه بدهند و جای این پیشینیان را پرکنند و حتماً هم اینگونه خواهد بود. براین اساس هدف تمامی دست اندرکاران و استادان موسیقی ابتدا حمایت از تداوم این جشنواره است و دیگر احساس مسئولیتی که نسبت به نسل آینده موسیقی وجود دارد تا به مراتب بالاتر دست یابند.
وی ادامه داد: بار دیگر تأکید میکنم موسیقی از تأثیرگذارترین بخشهای فرهنگی و هنری در هر فرهنگ و جامعه است و همانطور که اشاره کردم موسیقی در امنیت ملی و آسیبهای اجتماعی و حفظ خانواده و… بسیار تأثیرگذار است. اگر ما بتوانیم در مملکتمان از تمامی بخشهای هنری به درستی استفاده و به جامعه معرفی کنیم، برای جوانان امنیت ایجاد کردهایم. بهطور مثال اگر در مملکت خودمان موسیقی به درستی از رسانه ملی یا از رسانههای ارتباط جمعی پخش نشود، با وجود پیشرفت وسایل ارتباط جمعی در دنیا، مخاطبان خوراک موسیقایی خود را از کشورهای دیگر تأمین میکنند، بخصوص در حاشیه شهرهای مرزی این موضوع بیشتر دیده میشود. بنابراین اگر رسانه ملی برنامههای موسیقی در شاخههای مختلف را به مخاطب عرضه کند و به درستی آن را بهعنوان یک برنامه مستقل نشان بدهد کمتر شاهد چنین اتفاقاتی خواهیم بود اما با وجود چنین مسائلی بازهم اشتیاق و علاقه مردم به موسیقی جای امیدواری است و ما بهعنوان کسانی که متولی و دستاندارکار این برنامه هستیم باید به این آسیبها و هجمههایی که به موسیقی وارد میشود نگاهی جدی تر داشته باشیم و آن را حفظ کنیم که یکی از راههای آن تشویق جوانان به شرکت در چنین جشنوارههایی است و باید هنر این جوان مستعد دیده و شناسایی شود. اگرچه جای تأسف است که با وجود تعداد بیشماری فارغالتحصیل موسیقی در سطوح بالا، بازار کاری برای آنها فراهم نیست و نسبت به این موضوع احساس مسئولیت داریم و تا آنجا که در توانمان باشد حمایتهای لازم را خواهیم داشت.
داریوش پیرنیاکان در آخر، ارزیابی از این دوره از جشنواره را اینگونه بیان کرد: این دوره از جشنواره مانند جشنوارههای قبلی بسیار خوب دیده شد. البته افت و خیزهایی بوده اما چندان مهم نیست.