به دنیا آمده ام تا برای دیگران و خودم مفید باشم/ دوست دارم در آینده یک مدیر ورزشی شوم
تنها عضو نابینای تیم ملی اسکی صحرانوردی معلولین گفت: تعریفی که از خودم دارم این است که به دنیا آمده‌ام تا برای دیگران و خودم مفید باشم و بنابراین نباید هیچ فرصتی را در زندگی از دست داد.
الهه قلی فلاح، تنها عضو نابینای تیم ملی اسکی صحرانوردی معلولین ایران است که با همراهی تیم ملی 19 دی ماه عازم رقابت‌های جهانی آلمان خواهد شد. وی سال 1375 در زنجان متولد شد و از سن 5 سالگی بینایی خود را از دست داد و به صورت مطلق نابینا شد، اما این مساله باعث نشد تا الهه از پای بنشیند و با وجود سن کم و از همان ابتدا تلاش کرد تا استقلال خود را حفظ کرده و توانمندی هایش را به اطرافیان ثابت کند.
او حالا دانشجوی ترم آخر رشته زبان انگلیسی در شاخه مترجمی است و با زبان آلمانی نیز آشنایی دارد. الهه علاوه بر ورزش و تحصیل، به هنر هم علاقه دارد و پیانو می‌نوازد.
قلی فلاح در این خصوص گفت: یکی از خصوصیات اخلاقی من این است که اجازه نمی‌دهم هیچ کس متوجه ضعف من بشود. از همان ابتدا هم که بینایی‌ام را از دست دادم به شدت روی این مساله تاکید داشتم و با وجود سن کم و مشکلاتی که ایجاد می‌شد، مثل زمین خوردن و … دوباره می ایستادم و ادامه می‌دادم.
ملی پوش تیم صحرانوردی افزود: از سال 87 با رشته دوومیدانی آشنا شدم و زیر نظر خانم اصفهانیان و آقای فرهادی تمریناتم را در ماده دو شروع کردم. در این سال‌ها در مواد مختلف دو توانستم به عناوین قهرمانی زیادی در سطح کشور دست پیدا کنم، اما بدلیل بدشانسی‌های متعدد که شامل شرایط می‌شد همیشه از اعزام‌های برون مرزی بازماندم! به عنوان مثال در مقطعی در پرش طول صاحب رکورد بودم، اما اعزام در گروه سنی من انجام نشد و در دوره بعد این گروه سنی نیز مجاز به حضور شد و مثالهایی از این دست باعث شد تا در دوومیدانی، با اینکه شرایط خوبی از نظر رکوردی داشتم، تجربه برون مرزی نداشته باشم.
وی در همین زمینه گفت: امسال هم ابتدا اعلام شد در ماده دو 1500 متر، مسابقات پاراآسیایی جاکارتا انجام نمی‌شود، اما ظاهرا این رشته هم در زمره مسابقات افزوده شده و در رقابت‌های انتخابی که سال آینده برگزار می‌شود، با توجه به رکوردم شانس زیادی برای ورود به تیم ملی دارم.
قلی فلاح خاطر نشان کرد: اردیبهشت ماه امسال که در رقابت‌های قهرمانی کشور شرکت کردم، توسط ساوه شمشکی، رئیس انجمن اسکی، استعدادیابی شدم و این اردو، اولین دعوت رسمی من به تیم ملی بود و با توجه به اینکه رشته صحرانوردی از نظر شرایط جسمی با دو اشتراکات زیادی دارد، دوست داشتم در این رشته هم فعال شوم و خود را محک بزنم.
تنها عضو نابینای تیم اسکی افزود: از 25 آذر در اردو بودیم و بخشی از تمرینات به صورت رول اسکی و بخشی در برف انجام شد و با توجه به اینکه کمتر از یکسال است که به این رشته پیوسته‌ام، به آمادگی نسبتا خوبی رسیدم. به خاطر شرایط من باید حتما با یک همراه اسکی کنم و باید هم من و هم همراهم کاملا با هم هماهنگ باشیم تا مسیر را به درستی طی کنیم. در واقع باید دو نفر به یک نفر تبدیل شوند.
وی گفت: ارتباط من با همراهم در زمان اسکی کردن از طریق بی سیم صورت می‌گیرد و مسیرها با اصطلاحات ویژه‌ای به اطلاع من می‌رسد تا بتوانم جهت را تشخیص دهم. از این رو فرد همراه می‌بایست کاملا با شرایط نابینایان آشنا و زبان نابینایان را بلد باشد.
به گزارش فارس، قلی فلاح تصریح کرد: قطعا بهترین نقطه‌ای که برای هر ورزشکار وجود دارد رسیدن به بازی‌های پارالمپیک و کسب خوش رنگ‌ترین مدالهاست. من هم از این قاعده مستثنی نیستم و تلاش می‌کنم در ورزش حرفه ای به جایگاه خوبی برسم. یکی دیگر از آرزوهایم در زمینه ورزش این است که روزی بتوانم به عنوان یک مدیر ورزشی مسئولیتی داشته باشم و با توجه به درکی که از شرایط و نیازهای ورزشکاران دارم، خدماتی به جامعه ورزش کشورم ارائه دهم. تعریفی که از خودم دارم این است که به دنیا آمده‌ام تا برای دیگران و خودم مفید باشم و بنابراین نباید هیچ فرصتی را در زندگی از دست داد.
