بازیگر سریال «امام علی» از نقش خود گفت

بازیگر سریال امام علی(ع) گفت: من باید نقش فردی شقی را در تاریخ اسلام بازی می کردم تا مظلومیت علی را نشان دهم بنابراین با گوش دادن به سخنان کارگردان سعی می کردم به شخصیت ابن ملجم مرادی برسم.

کریم اکبری‌مبارکه بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون درباره چگونگی ایفای نقش ابن ملجم مرادی در سریال «امام علی(ع)» گفت: پیش از تولید روزی داوود میرباقری مرا دید و گفت کریم ریش هایت را نزن که برای بازی در یک نقش تو را با همین چهره می‌خواهم. من آن زمان سر صحنه فیلمبرداری «مسافران مهتاب» بیضایی بودم و وقتی کار تمام شد تا شش ماه ریش خود را اصلاح نکرده بودم و بسیار زیاد شده بود. روزی در اداره تئاتر لیستی از اسامی بازیگران نوشته شده بود و برای سریال «امام علی(ع)» دعوت شده بود. با خود گفتم پس سریال میرباقری عوض شده است چون به دلیل چشمان آبی برای سریالی عربی مناسب نیستم.

میزان نوشت: این بازیگر درباره بازی در نقش ابن ملجم اظهار کرد: یک ماه از این فراخوان گذشت که روزی اسمم را روی تابلو اعلانات اداره تئاتر دیدم. به دفترش رفتم و میرباقری گفت اولین شخص که به او گفتم تو بودی آنوقت الان باید بیایی؟ سپس کتاب هایی را به من معرفی کرد. هفت جلد کتاب را خواندم و سپس میرباقری گفت نقش ابن ملجم را باید بازی کنی.

اکبری مبارکه با اشاره به حساسیت نقش ابن ملجم افزود: من باید نقش فردی شقی را در تاریخ اسلام بازی می‌کردم تا مظلومیت حضرت علی(ع) را نشان دهم بنابراین با گوش دادن به سخنان کارگردان سعی می‌کردم به شخصیت ابن ملجم مرادی برسم.

او با اعلام رضایت از بازی در نقش ابن ملجم مرادی توضیح داد: در اجرای یک تعزیه اگر مخالف خوان نباشد تعزیه اجرا نمی‌شود بنابراین اگر قرار باشد همه افراد موافق خوان باشند نمی‌شود تعزیه اجرا کرد. سهم من در سریال امام علی (ع) بازی در نقش ابن ملجم مرادی بود و در مختارنامه بازی در نقش بن شمیت بود که تقریبا نقشی مثبت بود.

بازیگر «مختارنامه» درباره استقبال مخاطبان از «سریال امام علی» (ع) در زمان پخش بیان کرد: وقتی پشت صحنه و تلاش عوامل سریال امام علی(ع) از شما و سیما پخش می‌شد مخاطبان در کنار هم می دیدند از کارگردان تشکر می‌کردند و آن را سریالی خوب توصیف کردند.

اکبری مبارکه حضرت علی (ع) و نام آن حضرت را رمز ماندگاری سریال امام علی دانست و خاطرنشان کرد: تلاش بازیگران در مرحله بعد قرار دارد چه بسا بازیگران زیادی در آثار دیگر با تلاش بسیاری بازی می‌کنند اما آن اثر دیده نشده است. در سوی دیگر آثاری تاریخی مذهبی نیز مثل مختارنامه وجود دارد که تمام شخصیت‌ها دیده می شوند.