اختلال اضطراب منتشر چیست؟
متخصص و روانشناس بالینی گفت: اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر نوعی نگرانی یا هراس بیش از حد است که زندگی روزمره فرد مبتلا را حتی در روابط اجتماعی اعم از کار و تحصیلات به مخاطره می‌کشاند.
مهدی قاسمی با بیان اینکه هیچ دلیل مشخصی برای نگرانی فرد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر وجود ندارد، افزود: نگرانی مداوم و بیش از حد معمول، داشتن دیدگاه غیر واقعی از مشکلات، ناآرامی و بی قراری، تحریک پذیری، تنش عضلانی، سردرد، تعریق بیش از حد، دشواری در تمرکز، نیاز بیش از حد معمول به دستشویی رفتن، خواب های ناآرام و لرزش در دست یا سایر اعضای بدن، از جمله علائم رفتاری است که می توان مبتلا به این بیماری را از دیگران متمایز سازد.
وی گفت: علاوه بر این موارد ممکن است فرد یا افراد مبتلا به اختلال اضطرابی منتشر به اختلالات اضطرابی دیگر مانند پانیک یا فوبیا دچار شده باشد. علائمی همچون هراس یا وحشت زدگی حمله و هجوم ناگهانی، وحشت و ترس مداوم فرد مبتلا از اینکه حمله مجدد صورت خواهد گرفت.
وی تصریح کرد: فرد یا افرادی که دایما از چیزی وحشت دارند و یا اینکه احتمال دارد اتفاق وحشتناکی بیافتد،این عده افراد دچار اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر شده اند. این مبتلایان بطور محسوس دنبال یک اتفاق و فاجعه هستند و به قولی رادار فاجعه آنان یکسره روشن است. اینگونه به نظر می رسد نگرانی و اضطراب هرگز دست از سر این افراد برنمی دارد و هرگز احساس امنیت واقعی نمی کنند.
این متخصص رواندرمانگر گفت: به محض اینکه فرد مبتلا به اختلال اضطراب منتشر فکر نگران کننده ای به ذهن آن وارد شد بلافاصله برای روشن شدن موضوع پیگیر آن می شود. ممکن است که احساس کند که از هرچه موضوع ناراحت کننده احساسی باید پرهیز کند.
قاسمی با بیان اینکه برای فرد مبتلا این موضوعی عادی است که همزمان از دیگر بیماریهای روانی و یا ناراحتی های جسمانی در رنج باشد، گفت: برای نمونه ممکن است این بیمار که دچار اختلال اضطراب منتشر است اختلال خوردن، افسردگی ،گیجی و منگی، یا بطور دایم در ناحیه شکم، کمر یا شانه ها احساس درد کند. حتی فرد مبتلا احتمال دارد احساس سرگشتگی کند و بدون علت گریه سردهد.
علائم اختلال اضطراب فراگیر یا منتشر
وی افزود: بی خوابی از جمله علائم بارز این نوع از اختلالات است به نحوی که ممکن است که فرد مبتلا دچار بی خوابی یا کم خوابی شده و نسبت به استرس، جدایی و موقعیت هایی که در آن خطر از دست دادن کنترل وجود داشته باشد، حساسیت پیدا کند.
قاسمی گفت: علامت دیگر این نوع بیماری نگرانی و اضطراب درونی فرد مبتلا است از اینکه احتمال می دهد در همین نزدیکی ها و یا خارج از منطقه ای که در آن حضور دارد فاجعه ای رخ خواهد داد. مدام نگران تهدیدات بیرونی است و از طرفی نیازمند امنیت است.
این روان درمانگر اضافه کرد: بیمار مبتلا به اختلال اضطراب منتشر با توجه به اینکه دایما دچار استرس و اضطراب است درگیر سندروم خستگی مزمن یا اختلال افسردگی اساسی می شود. هرچقدر اضطراب بیشتری درون این فرد یا افراد جای گیرد به همان میزان فضای کمتری از لحاظ آرامش و آسایش فکری و ذهنی برای شخص می ماند تا به آن شکلی زندگی کند.
راه‌های درمان
به گزارش ایرنا و به گفته این روانشناس روش های درمانی متفاوتی برای افراد مبتلا به اختلالات اضطراب منتشر وجود دارد از جمله گفتار درمانی یا دارودرمانی، که در روش گفتار درمانی فرد مبتلا با مراجعه به درمانگر باید بیاموزد اضطراب خود را کنترل کند. چنانچه بیمار پیش از این برای درمان مراجعه کرده بود اما احساس می کرد که به نتیجه نخواهد رسید، نباید ناامید شود بلکه دوباره باید به مداوا ادامه دهد.
قاسمی با بیان اینکه در این روش اعتماد بین بیمار و درمانگر شیوهای موفق و عاملی تعیین کننده برای درمان فرد مبتلا خواهد بود، افزود: آگاهی و بینش بیمار اختلالات روانی و جدی گرفتن موضوع درمان، به فرد کمک می کند تا با خودباوری ضمن بیان نیازها در ادامه مسیر درمان، گام های خود را قوی تر بردارد.
وی در خصوص درمان با استفاده از مصرف دارو، گفت: در این نوع از درمان بیماران مبتلا به اختلال اضطراب منتشر، معمولاً ترکیبی از دارو و روان درمانی برای بیمار تجویز می شود و علاوه بر این روش، تکنیک های آرامش دهنده مانند تنفس یا کنترل تنش های عضلانی که اغلب با این اختلال همراه است، کمک کننده خواهد بود.
