شناسایی واندازه‌گیری آنتی‌اکسیدان ضد ویروس در عصاره ۹ گیاه
دانشجوی واحد علوم و تحقیقات دانشگاه آزاد اسلامی گالیک اسید موجود در عصاره ۹ گونه گیاهی حاوی پلی فنل را به روش ولتامتری شناسایی و اندازه‌گیری کرد.
به گزارش بازتاب به نقل از واحد علوم و تحقیقات، گالیک اسید یک ترکیب شیمیایی است که کاربردهای متعددی در حوزه پژوهش و صنایع شیمیایی دارد. برای نمونه از آن به‌عنوان یک استاندارد به منظور تعیین محتوای کل ترکیبات فنلی موجود در عصاره گیاهان استفاده می‌شود.
همچنین در صنایع دارویی به علت دارا بودن خواص ضدقارچی و ضدویروسی به کار می‌رود. گالیک اسید به‌عنوان یک ترکیب آنتی‌اکسیدان به حفظ سلول‌های زنده در مقابل تنش‌های اکسیداتیو کمک می‌کند.
شیدا سرافراز پژوهشگر واحد علوم و تحقیقات گفت: اندازه‌گیری گالیک اسید به روش‌های مختلفی قابل انجام است که دارای معایبی از جمله نیاز به تجهیزات پیچیده و گران‌قیمت برای آماده‌سازی و استخراج نمونه‌ها، ایجاد تداخل و مزاحمت به واسطه استفاده از ترکیبات استاندارد داخلی در برخی از روش‌ها و همچنین نیاز به تفسیر تخصصی نتایج هستند.
وی تاکید کرد: روش مورد استفاده برای اندازه‌گیری گالیک اسید در این پژوهش، با توجه به برخی پژوهش‌های انجام گرفته، روش ولتامتری است که نسبت به روش‌های موجود دارای مزیت‌هایی است.
این پژوهشگر تاکید کرد: حساسیت بالا، قدرت تشخیص مقادیر بسیار پائین، سهولت و سرعت عمل بالا، امکان تجدیدپذیری سطح الکترود خمیر کربن و هزینه کم در تهیه الکترود از جمله مزایای اندازه‌گیری گالیک اسید به روش ولتامتری ضربان تفاضلی نسبت به سایر روش‌ها است.
سرافراز اظهار داشت: به دلیل کاربرد دارویی، صنعتی و آرایشی و بهداشتی و همچنین وجود ترکیبات فنلی، از ۹ گونه گیاهی هلیله، بلیله، آمله، پنج انگشت، چای سبز، مقل ارزق، بلوط، گل سرخ و بنفشه برای اندازه‌گیری میزان گالیک اسید موجود در عصاره آنها استفاده شده است.
وی در این پژوهش از روش‌های الکتروشیمیایی و دستگاه پتانسیواستات / گالوانواستات استفاده شده است، بیان داشت: در صورت توسعه و بهینه‌سازی این روش و تایید نتایج آن با روش‌های استاندارد، می‌توان از آن به عنوان جایگزین مناسبی در زمینه اندازه‌گیری محتوای تام ترکیبات فنلی موجود در عصاره اندام‌های مختلف گیاهان استفاده کرد.
این پژوهش در قالب پایان‌نامه کارشناسی ارشد در دانشکده کشاورزی و صنایع غذایی واحد علوم و تحقیقات و به راهنمایی دکتر حسینعلی رفیعی‌پور و با همکاری دکتر مریم خیاط کاشانی انجام شده است.
