آیا اوکراین وارد فاز خرابکاری میدانی علیه ایران شده است؟
باید اذعان کرد که برخلاف مواضع رسمی و ظاهری دولت اوکراین، اینکه کیِف بخواهد دامنه جنگ در این کشور را به نوعی به ایران بکشد، کاملا در راستای منافع راهبردی آن قرار دارد و بعید نیست که این کشور همکاری های گسترده ای را با دشمنان کشورمان در سطح منطقه و ورای آن نیز انجام دهد.
بازتاب– اخیرا و پس از انجام برخی حملات خرابکارانه علیه تاسیسات دفاعی و نظامی کشورمان به ویژه در اصفهان، تحلیل و تفسیرهای مختلفی در مورد دلایل و محرک های اصلی وقوع این حملات مطرح شد. البته که اغلب ناظران و تحلیلگران در مورد این مساله که رژیم صهیونیستی بار دیگر عامل اصلی خرابکاری علیه ایران بوده تردیدی به خود راه ندادند با این حال، وقوع یک تحول خاص، تا حدی ماهیت اقدامات ضدایرانی اخیر علیه ایران را پیچیده تر کرد.
در این راستا، “میخایلو پودولیاک”، مشاور ولادیمیر زیلنسکی رئیس جمهور اوکراین در موضع گیری ضمنی از همدستی کشورش در انجام اقدامات خرابکارانه میدانی علیه ایران خبر داد. وی در پیامی توئیتری به این نکته اشاره کرده است که اوکراین پیشتر در مورد وقوع چنین حملاتی علیه سایت های حساس ایران به دولت این کشور هشدار داده بود.
از این منظر، تحلیلگران معتقدند که دولت اوکراین در پی مواضع تهاجمی چند ماه اخیر خود علیه ایران و طرح ادعاهای گوناگون در مورد همکاریهای نظامی ایران با روسیه در جنگ اوکراین، به نوعی ضمن همدستی با رژیم اسرائیل، وارد اقدامات خرابکارانه میدانی علیه ایران شده و در واقع سعی دارد هزینه آنچه همکاریهای نظامی ایران و روسیه در جنگ اوکراین می خواند را برای تهران بالا ببرد و مانع از آن شود. بلافاصله پس از موضع گیری پودولیاک، ایران مقام های ارشد سفارت اوکراین را به وزارت خارجه فراخواند و مراتب اعتراض رسمی خود را به آن ها منتقل کرد.
در عین حال برخی نیز در داخل به این نکته اشاره کردند که اگر واقعا ثابت شود که اوکراین نیز در اقدامات خرابکارانه علیه ایران دست داشته، این کشور باید منتظر تبعات سنگینِ این اقدام خود باشد. با این حال، تریبون‌های رسمی دولت اوکراین در مدت زمان کمی پس از طرح گمانه زنی های مذکور، نسبت به آنچه پودولیاک گفت اعلام برائت کردند و ادعای همدستی اوکراین در اقدامات خرابکارانه اخیر علیه سایت های دفاعی کشورمان را رد نمودند.
با این همه، اینطور به نظر می رسد که موضع گیری نه چندان شفاف پودولیاک در موضوع مذکور، حامل چند پیام عمده و محوری است.
اولا، دولت اوکراین همانطور که پیشتر نیز گفته شد سعی دارد پالس هایی جدید از تقابل با ایران را به تهران بفرستد و به نوعی برای توسعه روابط و همکاریهای ایران و روسیه هزینه زایی کند. در واقع، اوکراینی ها از این طریق نه فقط به تهران بلکه به دیگر کشورهای جهان نیز که همکاریهای نزدیکی با روسیه دارند، سعی داشته اند تا پیام های خاصی را مخابره کنند.
دوما، صرف طرح ضمنی اینکه مثلا اوکراینی ها در حمکلات خرابکارانه علیه ایران به بهانه آنچه ایفای نقش از سوی ایران در جنگ این کشور با روسیه دست داشته، حضور داشته اند، عملا فضای مساعدی را مخصوصا برای دولت های غربی و دشمنان ایران فراهم می کند تا اقدامات کاملا غیرقانونی و نامشروع خود علیه ایران را توجیه کرده و مشروع جلوه دهند و به بیان ساده تر، عادی سازی کنند.
سوما، اوکراینی ها در صورت درست بودن احتمال همکاری با اسرائیل در انجام اقدامات خرابکارانه علیه ایران، به نوعی سعی داشته اند تا به تل آویو نیز نزدیکی بیشتری را لحاظ کنند تا شاید از این طریق بتوانند جدای از اینکه کمک های جدی اسرائیل به خود در جنگ با روسیه را جذب می کنند، در عین حال، شکافی جدی را میان اسرائیل با روسیه هم ایجاد کنند.
در مدت اخیر مقام های روسی به کرات به اسرائیلی ها هشدار داده اند که اگر بخواهند به اوکراین کمک کنند، بایستی منتظر تبعات منفی و سنگین اقدام خود باشند. حال، همکاریهای راهبردی و نزدیک کیِف با تل آویو می تواند تصمیم سازان در اراضی اشغالی را به سنگین کردنِ کفه اوکراین در ترازوی روابط خارجی رژیم اشغالگر قدس متقاعد کند.
و در نهایت باید گفت که تشدید شکاف ها میان قدرت غربی و متحدان آن ها از یک سو، و جهان شرق و متحدان آن در سوی دیگر، در زمره منافع راهبردی دولت اوکراین در جنگ این کشور با روسیه است.
اینکه اوکراین به صراحت وارد مساله ای نظیر تقابل میدانی با ایران شود، قطعا می تواند ابعاد گسترده تری را به خود گیرد و در نهایت در سطحی کلان، به نفع اوکراین تمام شود. از این رو باید اذعان کرد که برخلاف مواضع رسمی و ظاهری دولت اوکراین، اینکه کیِف بخواهد دامنه جنگ در این کشور را به نوعی به ایران بکشد، کاملا در راستای منافع راهبردی آن قرار دارد و بعید نیست که این کشور همکاریهای گسترده ای را با محور دشمنان کشورمان در سطح منطقه و ورای آن نیز در پیش گیرد.
