گلایه های آقای خاص!/ کف گیر دولت به ته دیگ خورد!
در خبر تو خبر این هفته به مسئولیت جدید فرزند آیت الله هاشمی در شورای شهر تهران و تحلیل تئوریسین جریان اصلاحات از ترکیب کابینه دوازدهم پرداخته ایم.
گروه سیاست – حسام رضایی: خبر تو خبر این هفته بوی رای اعتماد می دهد؛ از اول تا آخر. این وسط ها گریزی هم زده ایم به نامه سکاندار دیده بان شفافیت به رئیس جمهور و تحلیل یک فعال رسانه ای از سوژه بیات شده اصلاح طلبان.
هاشمیِ بهشتی!
محسن هاشمی که پیش از این یکی از گزینه های اصلی تصدی شهرداری تهران بود، به ریاست شورای شهر پایتخت رسید. روز شنبه ۲۸ مرداد، منتخبان شورای پنجم شهر تهران در آخرین نشست غیرعلنی خود، درباره ترکیب هیئت رئیسه تصمیم گیری کردند و به این ترتیب با کناره گیری احمد مسجدجامعی و مرتضی الویری، محسن هاشمی با ٢١ رأی به عنوان رئیس شورای پنجم تهران انتخاب شد.
…و باز هم حصر
رسانه های خارجی و برخی اذناب داخلی شان در هفته های اخیر پیرامون اوضاع جسمی یکی از سران فتنه، پروپاگاندایی پر دامنه و وسیعی را ایجاد کردند. در همین باره «عبدالله گنجی» مدیر مسئول روزنامه جوان مطلبی را درباره موضوع حصر نوشت.
گنجی در ابتدای این نوشته با اشاره به تلاش رسانه های غربی در ارائه تصویری مثبت از نظام در فردای رفع حصر نوشت: انگاره ذهنی آنان این است که نظام رفع حصر را به مثابه «ضربه به اقتدار» خود می داند لذا درصدد برآمدند انجام رفع حصر را «قهرمان شدن نظام» معرفی کنند. البته این جماعت به تجربه آموخته اند که نظام جمهوری اسلامی نه تحت فشار تصمیم می گیرد و نه رهبران آن «محبوبیت غیرحق» و به هر قیمت را زیبنده خود می دانند.
مدیرمسئول جریده جوان در ادامه این نوشته، «نگرانی زدایی» را از سیاست های اصلاح طلبان در قبال نظام دانست و تصریح کرد: اصلاح طلبان بر این باورند که حصر رسانه ای این افراد از سوی نظام برای پیشگیری از احتمال تکرار آن حوادث تلخ است و بعضا به صورت تلویحی می خواهند از نظام نگرانی زدایی کنند و از قاعده «شتر دیدی ندیدی» استفاده می کنند اما به نظر می رسد حصر این افراد از خاستگاه نظام نه صرفا برای پیشگیری از تکرار ماجراهای تلخ است، بلکه به دلیل پیشگیری از اعدام است.
گنجی در پایان با بیان اینکه رفع حصر الزاما به آزادی منجر نخواهد شد نوشت: اصرار اصلاح طلبان به رفع حصر با توجه به جرم این افراد، الزاما به آزادی منجر نخواهد شد و ممکن است نظام با لبیک به خواسته اصلاح طلبان پایان حصر و شروع محاکمه را آغاز کند که شاید ناخوشایندتر از امروز باشد.
همه به جز یک نفر
روز یکشنبه ۲۹ مرداد بالاخره انتظارها برای رونمایی از کابینه جدید به سر رسید. نمایندگان مجلس در این روز در جلسه رای اعتماد به وزرای پیشنهادی رئیس جمهور، به همه گزینه ها به جز یک نفر یعنی حبیب الله بیطرف(با ۱۳۲ رای مخالف) لبخند زدند.
در این میان علی ربیعی، عباس آخوندی، محمود حجتی و محمدجواد آذری جهرمی در میان وزرای رای اعتماد گرفته، کمترین آرای موافق را نصیب خود کردند. از طرف دیگر امیر سرتیپ امیر حاتمی، سیدحسن قاضی زاده هاشمی، سیدمحمود علوی و عبدالرضا رحمانی فضلی نفراتی بودند که بیشترین رای موافق را از نمایندگان ملت گرفتند.
درباره بیطرف
نکته مهم در جلسه رای اعتماد روز یکشنبه، جا ماندن بی طرف از قافله دولتی های دوازدهم بود. تحلیل های مختلفی در چرایی نقره داغ شدن وزیر نیروی دولت اصلاحات ارائه شد؛ به عنوان نمونه، «عباس عبدی» از کنش گران سیاسی اصلاح طلب فردای جلسه رای اعتماد در گفتگو با روزنامه اعتماد گفت: فکر می کنم سه عامل در رای پایین آقای بیطرف تاثیر داشت. اول کم انگیزگی خود ایشان بود، دوم ماهیت مساله آب و برق است که نمی شود چندان در این رابطه به نماینده ها وعده و وعید داد و می دانیم که مساله آب و برق الان واقعا بحرانی است. عامل سوم نیز این بود که او به اصلاح طلبان منتسب است که حداقل یک فراکسیون را از رای دادن منصرف کرد. بنابراین، این سه عامل در کنار هم موثر بودند.
روزنامه اعتماد نیز در گزارشی با عنوان «عبور اعتدالی» درباره رای نیاوردن بی طرف، به نقش دو فراکسیون مستقلین و اصولگرایان ولایی پرداخت و نوشت: اعضای هیات رییسه دو فراکسیون ولایی و مستقلین باز هم توانستند با ائتلاف با یکدیگر این اتفاق نظر را در عمل هم به نمایش بگذارند و مانع از رسیدن وزیر اصلاح طلب پیشنهادی به وزارت نیرو(آن هم تنها با ٧ رای کمتر) شوند تا خاطره تلخ انتخابات هیات رییسه دوم مجلس و از دست دادن سه کرسی فراکسیون امید در ترکیب هیات رییسه باز هم تکرار شود.
این روزنامه دلیل دیگر رای نیاوردن بیطرف در صحن مجلس را عدم اقبال نمایندگان مناطق زاگرس نشین، عنوان و تصریح کرد: موضوع جدی بودن مساله آب برای نمایندگان مناطق زاگرس نشین و نارضایتی از سیاست‌های بیطرف در سدسازی دومین تحلیلی است که درباره عدم رای آوری بیطرف مطرح است.
اعتماد در پایان گزارش خود به نقل از «بهرام پارسایی» سخنگوی فراکسیون امید، لابی نکردن بیطرف در میان بهارستانی ها را دلیل دیگر ناکامی وی در راه یافتن به جمع پاستورنشینان عنوان کرد و نوشت: یکی از دلایل اصلی که ایشان(بیطرف) موفق به کسب رای اعتماد مجلس نشد این بود که حتی در کمیسیون های تخصصی هم برای دفاع از برنامه های خود حضور پیدا نکرد و در لابی ها حضور نداشت. ظاهرا انگیزه چندانی برای وزارت در ایشان وجود نداشت چراکه اگر در چند کمیسیون حضور پیدا می کرد، می توانست رای کسب کند.
وقتی حالمان خوب نیست!
اصلاح طلبان به هیچ وجه از نبود بیطرف در میان وزرای کابینه دوازدهم، خوشحال نیستند. این خوشحال نبودن با رای اعتماد مجلسی ها به ربیعی، رحمانی فضلی و آذری جهرمی، حالشان را بد هم کرده است؛ همان سه نفری که از مدت ها پیش برای رای نیاوردشان، زمین و زمان را به هم دوخته بودند.
در همین باره، «صادق زیباکلام» تحلیلگر اصلاح طلب روز دوشنبه ۳۰ مرداد طی یادداشتی در روزنامه «آفتاب یزد» با عنوان «آیا اصلاح طلبان شکست خوردند؟» نوشت: واقعیت این است که رای نیاوردن آقای بیطرف و ناپلئونی رای آوردن آقای حجتی از یک سو و رای آوری رحمانی فضلی و آقای جهرمی از سوی دیگر یک شکست برای ما بود اما به عقیده من بیش از آنکه این اتفاق به معنای شکست اصلاح طلبان در روز گذشته مجلس باشد، حاصل رد صلاحیت هایی است که باعث شد نامزدهای اصلاح طلب نتوانند وارد مجلس دهم شوند و در نتیجه این
رد صلاحیت ها کسانی وارد مجلس می شوند که حاصل آن، رای دیروز مجلس می شود.
استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران همچنین به لابی تعدادی از وزرا با نمایندگان مجلس برای گرفتن رای اعتماد اشاره کرد و تصریح کرد: بدتر از این رای ناپلئونی حجتی و آن رای نیاوری بیطرف، خبرهای بدی است که می شنویم از صمیم قلب امیدوارم برخی شایعات مبنی بر وعده ها و قول و قرارها از سوی برخی وزرا به برخی نمایندگان (برای جلب رای اعتماد) در حد شایعه باشد.
روزنامه قانون هم در همین روز، گزارشی با تیتر معنادار «کابینه ۱۶ میلیونی» منتشر کرد. تیتری که می شود، نارضایتی و ناراحتی جریان اصلاح طلب از ترکیب کابینه را برداشت کرد. در بخشی از این گزارش اظهاراتی از جلال جلالی زاده عضو حزب اتحاد ملت منتشر شده که در آن این فعال سیاسی اصلاح طلب با ابراز نارضایتی از ترکیب کابینه گفته: ترکیب کابینه، ترکیب مورد نظر مردم نبوده است. این تعداد رای که به آقای روحانی داده شد، پیام مشخصی داشت و آن تشکیل دولت صد در صد مردمی و منطبق با مطالبات ملت بود. در این بین حذف آقای بیطرف نیز متاسفانه پیام بسیار بدی، هم برای اصلاح طلبان و هم برای مردم داشت.
همان طور که اشاره شد، اصلاح طلبان از مدت ها پیش با ارائه تحلیل ها و دلایل مختلف برای رای نیاوردن عبدالرضا رحمانی فضلی – که وی را به طور کنایه آمیزی مهره رئیس مجلس در کابینه قلمداد می کنند- از مجلس، زمین و زمان را به هم دوخته بودند. طبیعی بود که رستگاری رحمانی فضلی در جلسه رای اعتماد، اصلاح طلبان را برآشفته می کند؛ این برآشفتگی البته با زبان طنز نیز خودش را نشان داد.
«بی قانون» (ضمیمه طنز روزنامه قانون) روز دوشنبه در صفحه نخست خود با اشاره کنایه آمیز به سخنان حسن روحانی در روز رای اعتماد که گفته بود نام زنگنه و ظریف در دنیا برند است با انتشار عکسی از چهره ای مدل که تی شرت با عکس رحمانی فضلی بر تن کرده بود، با تیتر درشت نوشت: شما از خارجی ها بپرسید رحمانی فضلی یا آدیداس؟ می گن رحمانی فضلی!
سیبل امید
روزنامه شرق نیز به نوبه خود، موضوع رای نیاوردن بیطرف و رای آوری جهرمی، ربیعی و رحمانی فضلی در مجلس را سوژه یادداشت اجمالی خود قرار داد. این روزنامه با اشاره به فعالیت اصولگرایان مجلس برای رای نیاوردن بیطرف نوشت: اصولگرایان با شناسایی دقیق پاشنه آشیل کابینه پیشنهادی، حبیب‌الله بیطرف را به عنوان گزینه اصلی انتخاب کردند. کسی که به اندازه کافی در میان مجامع استانی و نمایندگان مناطق مختلف نظیر خوزستان و زاگرس‌نشینان و آذربایجانی ها، رأی منفی داشت. جمع کردن رأی مخالف برای چنین وزیری کار چندان دشواری نبود.
این یادداشت به تلاش فراکسیون امید برای رای نیاوردن آذری جهرمی پرداخت و نوشت: اما در این سوی کار، فراکسیون امید هم باید گزینه‌های مورد نظر خود را برای رأی ندادن انتخاب می کرد. انتظارات عمومی، رأی ندادن به چهره هایی مانند رحمانی فضلی، ربیعی و البته آذری جهرمی بود. اما حال و هوای مجلس نشان می داد دو گزینه اول، رأی لازم خود را از دو فراکسیون دیگر به دست می آورند. این عامل باعث می شد تا در شرایطی که فراکسیون قرار است توان خود را برای رأی گیری از صحن مجلس صرف کند، جهرمی نسبت به این دو چهره در اولویت باشد. به این ترتیب به موازات تلاش اصولگرایان برای جذب آرای کف مجلس علیه بیطرف، امیدی ها هم اقدام به جذب آرای مخالف جهرمی در صحن کردند. نتایج تقریبا به هم نزدیک بود.
روزنامه شرق در پایان این یادداشت آرای بیطرف و آذری جهرمی را حاصل رای خالص فراکسیون های مجلس ندانست و تصریح کرد: آذری جهرمی در حالی با ١٥٢ رأی وزیر شد که اگر هشت نفر از موافقانش، حتی رأی ممتنع به صندوق می انداختند، او وزیر نبود. در مقابل بیطرف هم تنها ١١ رأی تا کرسی وزارت فاصله داشت. این در حالی است که قطعا در هیچ یک از دو فراکسیون امید و اصولگرایان، همه اعضا به تصمیم فراکسیونی مقید نبوده‌اند.
تغییرات در کابینه
رئیس جمهور پس از تعیین تکلیف ۱۶ وزارتخانه از سوی مجلسی ها، سرپرستانی را برای دو وزارتخانه نیرو و علوم منصوب کرد. «سیدضیا هاشمی» و «ستار محمودی» از سوی رئیس جمهور به ترتیب به عنوان سرپرست وزارتخانه های علوم و نیرو معرفی شدند.
همچنین محمود واعظی که پیش از این شایعه نمایندگی اش در سازمان ملل به گوش می رسید، با حکم حسن روحانی جای محمد نهاوندیان را گرفت. نهاوندیان هم بار و بُنه را به مقصد معاونت تازه تاسیس اقتصادی بست.
محمود واعظی رئیس دفتر رئیس جمهور روز یکشنبه در حاشیه نخستین نشست هیئت دولت دوازدهم از معرفی وزرای دو وزارتخانه علوم و نیرو پس از هفته دولت خبر داد.
در میان همه این حُکم زدن ها از سوی رئیس جمهور، هنوز تکلیف یک مسئولیت یعنی سخنگویی دولت مشخص نشده است. صحبت ها پیرامون «رضا صالحی امیری» وزیر ارشاد دولت قبل است تا وی بدل به نوبخت دولت یازدهم در دولت جدید شود. این در حالی است که «محمدباقر نوبخت» روز چهارشنبه ۱ شهریور در حاشیه نشست هیئت دولت در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تعیین تکلیف سخنگویی دولت اظهار کرد: هنوز بحثی در این باره نشده اما سیاست بر این است که همه مباحث اطلاع رسانی و شورایی را متمرکز کنیم.
گلایه های آقای خاص!
محمدصادق خرازی را باید چهره خاص سیاست ایران بدانیم؛ این خاص بودن جدای از نوع روابط وی با نیروهای سیاسی، به ظاهر خاص وی نیز بازمی گردد. نوع لباس پوشیدن و مدل موهای وی که کم هم تغییر نمی کند، چندان از نوع مالوف و مرسوم اش در میان مسئولان نیست؛ برای همین هم اشکالی نمی بیند که دستمال گردن یا حتی کراوات ببندد.
خرازی سفیر اسبق ایران در سازمان ملل و فرانسه و برادرزاده کمال خرازی وزیر خارجه دولت اصلاحات است. خرازی در عین اصلاح طلب بودن و داشتن رابطه خوب با لیدر این جریان، باتوجه به برخی نسب های خانوادگی اش، رابطه نزدیکی هم با بدنه حاکمیت دارد؛ به خاطر همین وقتی سه سال پیش در چنین ایامی دست به تاسیس حزب ندای(مخفف نسل دوم اصلاحات) ایرانیان زد، صدای خیلی ها درآمد. «محمدعلی ابطحی» رئیس دفتر رئیس جمهور اسبق همان ایام در واکنش به تاسیس این حزب در کنایه ای به خرازی، اصلاح طلب بودن وی را به سخره گرفت و گفت: نمی دانم چرا آقا صادق خودش را با اینکه هم سن و سال ماهاست نسل دوم نامیده؟ شاید به خاطر اینکه دیر به اصلاحات پیوسته، خودش را نسل دوم معرفی می‌کند. در هرحال ما که بخیل نیستیم، مبارک باشد.
صادق خرازی روز دوشنبه در گفتگوی بلند بالایی با خبرگزاری ایسنا بار دیگر مانند گذشته، اعتراضش را نسبت به پدرخوانده های جریان اصلاح طلب اعلام کرد. وی با بیان اینکه اصلاحات باید خود را از یکسری پدرخوانده‌ها رها کند گفت: تا زمانی که این پدرخوانده‌ها هستند نمی‌توان خیلی دل بست و خوش بین بود.
وی در بخش دیگری از این گفتگو به انحصارطلبی برخی گروه های اصلاح طلبی در جریان انتخابات شورای شهر تهران و انتخاب شهرداری اشاره کرد و گفت: برخی جریان‌ها و افراد لیست شورای شهر را تصرف کردند و برای خود حق دانستند. در مقطع انتخابات به ما می‌گفتند که هیس، این‌ها را نگویید تا صدای ما را نشنوند چون اگر بشنوند معلوم نیست انتخابات چه می‌شود. اما اکنون انتخابات تمام و شهردار هم انتخاب شده، حالا بیاییم و حرف بزنیم که چرا اشتباه کردیم. این نوع چیدمان شورای شهر منطقی بوده؟
از کف گیر تا نقد دولت!
«سعید حجاریان» تئوریسین به نام جریان اصلاحات روز سه شنبه ۳۱ مرداد در جمع مردم نازی آباد تهران از لزوم نقد دولت توسط رفرمیست ها سخن گفت. حجاریان با بیان اینکه رابطه اصلاح طلبان با دولت کاملا مشخص است گفت: اصلاح طلبان باید از ابزار همیشگی خود یعنی نقادی در مقابل دولت استفاده کنند تا دولت نیز با درنظر گرفتن این موارد، دقت بیشتر پیدا کند.
حجاریان یک روز قبل از عزیمت به زادگاهش، در گفتگو با سایت جماران درباره ترکیب کابینه گفت: روحانی نیرویی بهتر از این وزرای پیشنهادی نداشت؛ اگر داشت معرفی می کرد. مسئله این است که کفگیر به ته دیگ خورده است.
وی همچنین درباره هماهنگی دولت و مجلس در رای اعتماد به وزرا اظهار کرد: من زیاد دنبال نکردم ولی لابد قول هایی به نمایندگان داده شده است. واقعیت این است که همه با هم کنار آمده اند مجلس با دولت، فراکسیون ها با وزرا، رئیس مجلس با رئیس جمهور بالا باپایین همه با هم کنار آمده اند.
درخواست شفاف
ارائه فهرست اموال و دارایی های مقامات همیشه یکی از موضوعات و مسائل سیاسی ایران به ویژه در زمان انتخابات بوده است. احمد توکلی که این روزهایش را در مقام ریاست هیئت مدیره دیده‌بان شفافیت و عدالت می گذراند، روز چهارشنبه ۱ شهریور در نامه ای خطاب به حسن روحانی از وی درخواست کرد تا لیست اموال خود و فرزندانش را به طور شفاف منتشر کند.
توکلی در این نامه از «تعارض منافع» سخن گفته که ممکن است بر تصمیم یا رفتار مسئولان تأثیر بگذارد. او گفته که مردم مسئولان را «سلمان» و «ابوذر» نمی دانند و بالطبع می خواهند بدانند چگونه باید از آنان مراقبت کنند تا خدای ناکرده خدمتگزاران حکومت دچار فساد نشوند؟
نماینده ادوار مجلس درخواستش از روحانی را اینگونه بیان کرد: «فهرست دقیقی از اموال و دارایی های خود، همسر و فرزندانتان را برای اطلاع عموم مردم در اختیار رسانه ها قرار دهید و آن را به صورت متناوب بروز نمایید. ذیل این فهرست نیز به مردم ضمانت بدهید که اگر کسی چیزی بیش از آنچه را که اعلام نموده اید در مجموعه دارایی های شما شناسایی کرد، اولا اموال شناسایی شده را بدون کم و کاست به همان فرد می بخشید و ثانیا از سمت خود استعفا داده و هرگز به ساحت مسئولیت های دولتی و عمومی باز نخواهید گشت.»
