جولان تحصیل کرده‌ها در مشاغل خدماتی
بیراهه نیست اگر بگوییم داشتن شغل شاه کلید حل تمام مشکلات است. پای حرف مردم که بنشینی، دغدغه‌هایی دارند که ارتباط مستقیم با زندگی اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی آنها دارد.این روزها برخی ازجوان تحصیلکرده برای فرار از بیکار مشغول مشاغل خدماتی می شوند.
به گزارش تسنیم، با رونق یافتن صنایع بزرگ دنیا، شرکت‌های خدماتی بسیار زیاد شده‌اند؛ که با استفاده از ابزار و تکنیک‌های خاص خدمات متنوع را ارائه می دهند. برخی از این شرکت ها در زیرمجموعه خود خدمات تشریفات دارند.خدمات تشریف شامل خدمات عروسی ،عزا،همایش و مجالس هاست.
اما نکته مهم اینجاست که در این شرکت ها کارگران تحصیل کرده ای هستند که ترس از بیکاری به سمت کار خدماتی رفته اند. وقتی با آنها صحبت می کنیم اولین دلیل برای انتخاب شغلشان فرار از بیکاری و کسب درآمد ناشی از فقر بیکاری است.
میلاد احمدی، جوان 25 ساله ای است که دانشجوی کارشناسی دانشگاه سراسری کردستان است. می گوید: اهل کردستان هستم اما با توجه به اینکه در کردستان شغل مناسبی پیدا نکردم. سه ماه تابستان به تهران می آیم و در شرکت های خدماتی در بخش تشریفات مشغول فعالیت می شود.
وی ادامه می دهد: ترس از این دارم که درسم تمام شود اما نتوانم شغل پیدا کنم. کار را عیب و عار نمی دانم به همین دلیل در این شغل فعالیت می کنم. درحال حاضر که دانشجو هستم هدفم کسب درآمد است. در سه ماه تابستان ماهیانه 2میلیون تومان درآمد دارم. صرفاٌ در بخش تشریفات شرکت های خدماتی فعالیت می کنم. کار در چنین مشاغلی آینده ندارد. اما برای کسب درآمد خوب است.
احمدی در پاسخ به اینکه چرا به دنبال کاری که مهارت کسب کنید نرفتید بیان می کند: در شهر خودم چند مهارت را فرا گرفتم. اما در حال حاضر مشکلم پول است. به همین دلیل کار می کنم تا علاوه بر اینکه بتوانم خرج خودم را تأمین کنم بخشی هم به خانواده ام کمک کنم.
* کارورزی آینده ای برای جذب در بازار کار ندارد
جوان دیگری که خود را مرتضوی معرفی می کند ادامه می دهد: فارغ التحصیل رشته ITهستم. برای فعالیت در این رشته حتما باید سابقه کارداشته باشم. من سابقه کار ITندارم. چرا که تازه یکسال است که فارغ التحصیل شده ام. از سوی دیگر نمی خوام خرج اموراتم را از پدرم بگیرم. با پیشنهاد یکی از دوستانم به یکی از شرکت های بزرگ ارائه دهنده خدمات مراجعه کردم و بعد از ثبت نام در اینجا مشغول به کارشدم.
وی ادامه داد: قبل از اینکه دانشگاه بروم همه می گفتند که رشته ITبازار کار دارد. اما بعد از اینکه دانشگاه قبول شدم خبری از کاری نبود. به هر کجا مراجعه می کنم می گویند که در این رشته فردی را جذب می کنیم که دارای سابقه کار باشد.
مرتضوی بیان می کند: دولت باید فکری به حال فارغ التحصیلان بیکار کند. طرح کاروزی برایم مناسب نیست. چرا که بعد از گذراندن این دوره نمی دانم آیا کارفرما جذب می کند یا خیر!
*به خاطر نداشتن سابقه کار حقوق کمتر از وزارت کار را پیشنهاد دادند
خانم 35 ساله که در این شرکت خدماتی مشغول به کار در قسمت تشریفات و به نوعی مهمانداری یک هتل را به عهده دارد می گوید: از طریق این شرکت خدماتی به این هتل معرفی شدم. تمایلی به این کار نداشتم. فارغ التحصیل حسابداری هستم. هر کجا برای شغل مراجعه می کنم شرط و شروط سخت و دشوار می گذارند. در گام اول داشتن سابقه کار 5سال را در رزومه بیان می کنند.
وی ادامه می دهد:متاسفانه شرکت ها با افرادی که سابقه کار کم دارند همکاری ندارند. در صورتی که شرکتی هم جذب نیرو داشته باشد حقوق و مزایای اندک پرداخت می کند. به چند شرکت مراجعه کردم، اما چون سابقه کار نداشتم حقوق کمتر از وزارت کار را به من پیشنهاد دادند.
*راهکار بیکاری بند”پ”است
فارغ التحصیل مهندسی معماری هستم. با وجود اینکه مهارت لازم در این زمینه رادارم هر کجا برای شغل مراجعه می‌کنیم به گونه های مختلف دست به سرم می‌کنند. تجربه ای که در این مدت کسب کردم مطمئن شدم در حال حاضر بهترین راهکار برای یافتن شغل داشتن بند” پ” است.
وی بیان می‌کند: دولت باید جلوی کالاهای چینی که به وفور در بازار یافت می‌شود را بگیرد و در عوض به تقویت تولید داخلی بپردازد. پدرم بازنشسته دانشگاه امیرکبیر است. هر چه بین همکارانش نگاه می کند می بیند آنچه راهگشا برای یافتن شغل است تنها و تنها پارتی بازی است که چون من پارتی نداشتم، 2سال است که بیکار هستم. بیکاری تنها معضل اقتصادی نیست. بلکه باعث عقب افتادنم از موقعیت‌های زندگی مانند ازدواج شده است. چرا که وقتی بیکار هستم نمی‌تواند ازدواج کنم. بدون منبع درآمد که نمی‌توان تشکیل زندگی داد.
اگر در گذشته افراد با درآمد پایین حاضر به فعالیت بودند به دلیل این است که آنها به اندازه جوانان امروز هزینه دانشگاه نکرده بودند. در حال حاضر حتی اگر یک جوان در دانشگاه دولتی هم مشغول فعالیت باشد، هزنیه های رفت و آمد وتهیه کتاب به قدری بالاست که باید حداقل یک کار پاره وقت داشته باشد. درشرایطی که زندگی مردم بسیار دشوار است که یک جوان نمی تواند برای تأمین هزینه هایش از پدرش مطالبه کند. به همین دلیل ترجیح دادم در یک شرکت خدماتی مشغول به کار شوم. اما هر زمان که در حال کار کردن هستم ناراحت می شم که مهندس معماری هستم ولی شغلم خدماتی است.
* رفاه مردم با اشتغال ایجاد می‌شود
آقای محمدی، پدر دو جوان تحصیلکرده بیکار است که از عملکرد دولت در ایجاد اشتغال ناراضی است. وی سرپرست این شرکت خدماتی است. وقتی از او درباره نحوه پیدا کردن شغل برای فرزندانش سوال می‌کنم با حالتی عصبانی به من می‌گوید خانم 30 سال است در وزارت کار فعالیت کردم و بازنشست شدم اما با توجه به هزینه های زندگی در حال حاضر حدود 3سال است که به عنوان سرپرست بخشی از این شرکت خدماتی مجدداً مشغول کار هستم. با وجود اینکه در مجموعه دولتی هم کار کردم اما موفق نشدم برای پسرم شغلی دست و پا کنم.
وی ادامه می‌دهد: دولت فقط در سخنرانی‌ها تاکید بر ایجاد اشتغال دارد اما در عمل اینگونه نیست. به جای شعار دادن،شرایطی را فراهم کند تا جوانان با داشتن شغل بتوانند ازدواج کنند.بیشتر جوانان در حال حاضر مشغول مشاغل کاذب هستند. شغل کاذب به درد جوان تحصیلکرده نمی خورد.
محمدی می‌گوید: زمانی بود که جوانان مدرک نداشتند اما الان اکثر جوانان با مدارک عالیه دانشگاهی بیکار هستند. دولت در کنار توجه به رفاه باید به ایجاد اشتغال بپردازد. رفاه در سایه اشتغال ایجاد می شود. وقتی اشتغال و منبع درآمدی نباشد رفاه حاصل نمی‌شود.
