ابطال رای بازنشستگی پرستاران/ تردید تامین اجتماعی در سخت و زیان آور بودن شغل پرستاری

    کد خبر :769971

بیشترین منابع انسانی وزارت بهداشت را جامعه پرستاری کشور (پرستار، کارشناس و کاردان اتاق عمل و هوشبری، فوریتهای پزشکی و بهیار) تشکیل می دهند. قشری که با قوانین خاک خورده بسیاری در پروسه شغلی خود روبه رو بوده و تمام تلاش خود را برای اجرای این قوانین و تعرفه های اعمال نشده می کنند. یکی از این قوانین، قانون بازنشستگی جانبازان انقلاب اسلامی ایران و جنگ تحمیلی و معلولین عادی و شاغلین مشاغل سخت و زیان‌آور است که در مورد این قشر آنچنان که باید و شاید با جدیت اجرایی نمی شود.

بازتاب؛ رعنا امیری– همین چند ماه پیش بود رییس قوه قضاییه کشورمان با پرستاران دیدار کرد و در ادامه طی حکمی به دیوان عدالت اداری خواستار اجرای قوانین معوقه و زمین مانده پرستاران شد. پرستارانی که عدم هماهنگی در اجرای قانون مشاغل سخت و زیان آور آنها را گلایه مند کرده و در آستانه «روز پرستار» بین خانه و محیط کارشان در رفت و آمد نگه داشته است.

آنها عقیده دارند رویه موجود مغایر با قوانین و شعارهایی است که مسئولان در پاسداشت شغل آنها بر زبان می آورند.
در همین رابطه چند تن از پرستاران در گفتگو با «بازتاب» از مشکلاتی که در تکمیل پروسه اجرای قانون بازنشستگی برایشان پیش آمده است، گفتند که قابل تأمل است؛ گلایه هایی که مستند به آن هنوز در تعریف شغل پرستاری به عنوان یک شغل سخت و زیان آور نیز میان مسئولان تردیدهای جدی وجود دارد و همین موضوع در کنار برخی رفتار های سلیقه ای، پرستاران را سخت آزرده خاطر کرده است.

فقط ۵۰ حس بازنشستگی داشتم

” قانون مشاغل سخت و زیان آور، در بازنشستگی پرستاران اعمال نمی شود” جمله ای که با شنیدنش تعجب کردم. آنهم بعد از تایید حکم بازنشستگی ام و بعداز یک ماه و بیست روز از زمان بازنشستگی به من خبر دادند که باید به سرکار برگردم.

حسین، ۵۳ ساله است و آنطور که خودش تعریف کرد از اسفند ۱۳۹۶ به دنبال دریافت رای دیوان عدالت اداری، برای بازنشستگی است، ولی آنچه از گفته های این پرستار زحمتکش برمی آید این است که دقیقا زمانی که فکر می کرد موفق شده است، همه چیز تغییر می کند و بعد از خداحافظی و وداع با همکاران و محیط کاری اش، در تماسی تلفنی او را باخبر می کنند که مجدد برای حضور در محل کار آماده بوده و باید سر شیفت خود حاضر شود.

او که یکبار پرستار نمونه کشوری شده و در سال ۱۳۸۰ از دستان وزیربهداشت، تقدیرنامه دریافت کرده است و سه بار هم پرستار نمونه بیمارستان خود بوده است می گوید: « از مهر ۱۳۹۹ با ابلاغ نامه اداری پایان کار، به من گفتند که حکم بازنشستگی شما قطعی شده و دیگر سرکار نیایید. اما فقط ۵۰ روز توانستم از این قانون بهره ببرم و همانطور که گفتم دوباره به سرکارم برگشتم ولی همزمان هم به دنبال اجرای قانون بازنشستگی برای خود بودم و تا این لحظه هیچ جواب مشخصی دریافت نکردم»

حسین خاطرنشان می کند که « هنگامی که قانون به طور واضح و شفاف وجود دارد ولی به طور سلیقه ای اعمال می شود مسلما با ۲۶ سال سابقه کار در این شغل، خستگی اش را برروی دوشهای ما پرستاران باقی می گذارد. با وجود این قوانین چرا اصلا می بایست پیگیر دادخواست اعمال قانون باشیم و سالها در کریدورهای اداری، برای گرفتن رای بازنشستگی، زمان تلف کنیم ؟!»

او می گوید: برای من که برنامه ریزی هایم را کرده بودم مواجهه با این موضوع، بسیار سخت هست. با داشتن نزدیک به ۲۶ سال فعالیت در شغل پرستاری، نتوانستم از دیوان عدالت اداری رای بازنشستگی بگیرم و بعد از سه سال دوندگی، دوباره سرجای اولم ایستادم و در این مسیر، زمان زیادی تلف شد و فقط دوسال دیگر باقی مانده که همینطور بگذرد در ۵۵ سالگی باید بازنشسته شوم واین کجایش بهره بردن از امتیاز قانون مشاغل سخت و زیان آور است».

وقتی شنیدم، تمام برنامه هایم زیر و رو شد

نگران است و حتی بیماری آسم را هم سالهاست با خودش یدک می کشد. نیلوفر ۲۴ سال است که در کسوت «پرستار» شناخته می شود آن هم در یکی از بیمارستانهای پایتخت که این روزها همچون دیگر مراکز درمانی، سخت درگیر نجات جان هموطنانمان از بیماری کرونا می باشند.

می گوید: «وقتی طبق قانون مشاغل سخت و زیان آور که شغل پرستاری هم مشمول این قانون می شود، درخواست بازنشستگی کردم، طبق تجربیاتی که همکارانم از پروسه درخواست بازنشستگی برایمان تعریف کرده بودند، حکم قطعی بازنشستگی برای من هم نهایی شد. امضایی که هنوز خشک نشده «عطف به ماسبق» شد. ماده ۷۹ قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، بعد از دریافت حکم بازنشستگی، برای من اعمال شد .»

او در ادامه برایمان توضیح می دهد که در ماده ۷۹ تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری، آمده است که در صورت اینکه حکم بر خلاف بیّن شرع یا قانون تشخیص داده شود، رای نهایی باطل شده، همین امر باعث شده است امسال تعداد بسیاری از همکارانم مثل من، بعد دریافت حکم قطعی بازنشستگی، رای شان باطل شده و جالب است بدانید تعدادی از همکارانم بعد از ابطال حکمم، به خودشان آمدند و دیدند که برای آنها هم همینطور بوده است و به اصطلاح «چراغ خاموش» برای اکثریت اعمال شده که در این بین، تعداد بسیار محدودی آنهم در سال گذشته توانستند با استفاده از این قانون بازنشسته شوند.

وی می افزاید: کجای رای من خلاف قانون بوده است که منجر به اعمال ماده ۷۹ شده است ؟! بر اساس قوانین، پرستاران و شاغلین مشاغل سخت و زیان آور که وظایف مربوط به شغل آنان موجب بروز ناراحتی های روحی و جسمی می گردد، با داشتن حداقل ۲۰ سال سابقه با درخواست کتبی می توانند بازنشسته شوند و برخوردار از مزایا و ۵ سال سنوات ارفاقی گردند. اما امسال ورق برای ما برگشت و برای من و بسیاری از همکارانم همه چیز زیرو رو شد بطوریکه وقتی شنیدم بعد از تایید حکم بازنشستگی ام این حکم باطل شده است، دلگیر شدم.

در همین رابطه، به سراغ یکی از مسئولین پرستاری رفتیم و از او چند و چون ماجرای یک بام و دو هوای اجرای قانون بازنشستگی برای مشاغل سخت و زیان آور را جویا شدیم:« در جلسات متعددی که با مسوولان تامین اجتماعی داشتم همیشه می دیدم که آنها حتی درشناختن شغل پرستاری به عنوان یک شغل سخت و زیان اور مشکل دارند و بهانه های متعددی را برای اینکه ثابت کنند پرستاری آنچنان هم که میگویند شغل سخت و زیان آور نیست، می آورند»

این مسئول معتقد است که قانون بازنشستگی در همه بیمارستانها و مراکز درمانی اعم از خصوصی و دولتی، بصورت سلیقه ای با آن برخورد می شود و می بینیم که یک پرستار در بیمارستانی، هیچ مشکلی در بازنشسته شدن بعد از ۲۰ یا ۲۵ سال ندارد در حالیکه همکارش که شرایط یکسانی هم با او دارد، حکم دیگری گرفته و در اجرای قانون بازنشستگی، دچار دست اندازهای متعدد می شود و چند سال باید بدود.
او خاطر نشان می کند که« پرستاران نباید دلسرد شوند و با مشاوره حقوقی مناسب، می توانند دنبال حقوق قانونی خود باشند، و راه را برای دیگر پرستاران هموار سازند»

0
نظرات
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد نظرات حاوی الفاظ و ادبیات نامناسب، تهمت و افترا منتشر نخواهد شد

دیدگاهتان را بنویسید