«ریشه مشکلات خانم‌ها، آقایان هستند»!
معصومه ابتکار، فعال اصلاح‌طلب و معاون رئیس‌جمهور روحانی در امور زنان به تازگی در بخشی از یک گفت‌وگو که سایت جماران آنرا منتشر کرد گفته است:
باید اجازه دهیم در دبیرستان‌های ما به جای بمباران تاریخ، جغرافیا، ریاضی و فیزیک که ارزش بسیار دارد، کمی فضای آموزش مهارت‌های زندگی برای جوانان ما اعم از دختران و پسران باز شود. ریشه‌ی بسیاری از مشکلات خانم‌های ما آقایان هستند. برای آقایان هم باید این بحث‌ها باز شود.
او افزوده است:
«فضا برای طرح مشکلات جوانان و دختران و پسران بسته است. فضا برای طرح مسایلی مثل آسیب‌ها، اعتیاد، روابط قبل از ازدواج و… بسته است.»
ابتکار در ادامه صحبت‌های خود تصریح می‌کند:
اتفاق خوبی که در دولت آقای روحانی افتاد، همین بود که فضا کمی سالم‌سازی شود. امکان طرح گفت‌وگوها فراهم باشد. یک دلیل بالاتر رفتن آمارها همین است که فضا بسته است، شما اجازه نمی‌دهید طرح کنند، اجازه نمی‌دهید سوال کنند. اجازه بدهید فرزندانمان بپرسند. نپرسند و چالش نکنند که نمی فهمند. فرشته‌ها هم از خدا سوال کردند که چرا این آدم را خلق کردی؟ بعد ما می‌خواهیم فضاها را ببندیم و همه چیز دستوری و اجباری باشد. جوان‌گرایی ما این است که بگذاریم جوان‌ها حرفشان را بزنند، بشنویم و مهارت‌های زندگی را آموزش دهیم.
*حتی در حالت غیر بدبینانه هم باید گفت که در اظهارات خانم ابتکار رگه‌هایی از فمینیسم دیده می‌شود و معلوم نیست حضور چنین تفکرات خطرناکی در جایگاه معاونت امور زنان و خانواده رئیس‌جمهور چه آسیب‌هایی را شامل کشور کند؟!
بدیهیست دیدگاهی که آقایان را مشکل اصلی خانم‌ها می‌داند، صبح فردا در امضای چیزی همچون «سند ۲۰۳۰» هم اشتهای زیادی از خود نشان می‌دهد و در تسرّی روح خطرناک فمینیسم به دامان فکری جامعه نیز جدّ و جهدی عمیق از خود نشان خواهد داد.
درباره مطرح بودن امکان گفت‌وگو در دولت آقای روحانی هم بایستی خانم ابتکار را به مقولاتی مثل دعوت منتقدان به جهنم از سوی رئیس‌جمهور، تقلّا برای تصویب قانون زندان برای منتقدان توسط نمایندگان اصلاح‌طلب مجلس، شکایت از افشاکننده حقوق‌های نجومی و برخوردهای عجیب برخی وزرای دولت با خبرنگاران ارجاع داد تا دیگر چیزی نگویند که احتمال آن هم وجود ندارد، چه رسد به مثال عینی‌اش!
در اشاره به صحبت‌های خانم ابتکار مبنی بر اینکه فضا برای طرح مسئله روابط قبل از ازدواج بسته است؛ اگرچه منظور دقیق ایشان از این حرف قابل استحصال نیست اما گفتنیست، که چند سال قبل شخصی به نام ف.ح در خبرگزاری ایسنا اینطور گفته بود که «باید عاشقانه‌های دختران و پسران نوجوان را در ادبیات ترویج کرد!»
پس از این اظهارات، روزنامه شرق هم در گزارشی پیرامون روابط دختران و پسران نوشت:
«در رشته‌های پزشکی‌ای که تعامل و کارِ گروهی میان دانشجویان دختر و پسر بیشتر است، ازدواج‌های بیشتری صورت می‌گیرد و بررسی‌های مجدد هم نشان داده که این ازدواج‌ها از پایداری بیشتری نسبت به دیگر ازدواج‌ها برخوردار هستند…دست‌کم ٣٩ درصد از این تعاملات به ازدواج منجر می‌شود و تقریبا ٩٠ درصد این ازدواج‌ها پایداری دارند».
«تهمینه میلانی» از زنان حاضر در سینمای ایران هم زمانی در یک گفت‌وگو با خبرگزاری ایلنا درباره فیمینیسم، گفته بود:
«جامعه سالم، جامعه‌ای است که هر انسانی با حفظ هویت فردی خود، عضو آن جامعه باشد، و آزادانه ابراز وجود کند و عقیده و نظر خود را بیان کند… فراموش نکنید که فمینیسم زمانی در جهان شکل گرفت که به خواسته‌های بر حق زنان توجهی نمی‌شد و دلیل بوجود آمدن و رشد آن کاملا مترقی و در جهت سلامت جامعه بود…حال اگر عده‌ای تعبیر غلط از آن دارند، مشکل از کم‌دانشی آنهاست. بنابر این حتی اگر نگاه فیلمسازان فارغ از جنسیت، فمینیستی هم که باشد، نه تنها عیب نیست، بلکه بیانگر اندیشهٔ متفاوت ایشان است که به درد و رنجی که بویژه زنان خاموش جامعه می‌کشند، توجه دارند»!
