«خشم عارف…» اصلاحطلبان عصیانگر را اخراج میکنیم؛ نگران شورای شهر هستم
محمدرضا عارف روز جمعه گذشته در نشست دو تشکل سیاسی اصلاحطلب حضور یافت و صحبتهایی غیر منتظره را بیان کرد.
او در اظهارات خود در نخستین کنگره مجمع زنان اصلاحطلب با کنایه به برخی افراد معلومالحال گفته است:
اگر باورمان شود که شایستگی من نوعی موجب رایآوری شده است، گرفتار خواهیم شد و این گرفتاری در گذشته ما را به مسیرهای خطرناکی سوق داد.
به گزارش ایسنا، عارف تصریح کرده است ما نگرانیم که رفتارهای فردی و شخصی در شوراها به گفتمان ضربه بزند چرا که همه ما موظف به حفظ مسئولیت گفتمانی خود هستیم. تجربه سال ۸۰ نباید تکرار شود.
وی در ادامه نیز همچون سایر مشاهیر اصلاحطلب به انتخاباتهای آینده اشاره میکند و میگوید: ما باید آماده انتخابات ۹۸ باشیم و تلاش کنیم زنان در آن انتخابات حضور و تاثیر بیشتری داشته باشند.
عارف همچنین در دوازدهمین کنگره سازمان عدالت و آزادی ایران اسلامی نیز گفته است:
اگر در گذشته از بیرون جبهه اصلاحات میخواستند گفتمان اصلاحات را از بین ببرند الان از درون به دنبال جایگزینی گفتمان اصلاحات است(هستند!). از این رو یک گفتمان جعلی نمیتواند جایگزین گفتمان ریشه دار اصلاحات شود.
به گزارش ایلنا، او در بخش دیگری از صحبتهای خود بیان کرد: چندی پیش به یکی از دوستان لیست امید در مجلس به صورت خصوصی گلایه کردم و چند روز بعد دیدم که گفته است حضور من در لیست امید فلان شهرستان افتخاری برای این لیست بوده است، مشکلی نیست. ما در انتخابات ۹۸ خود را از این افتخار محروم میکنیم، ببینیم باز این افراد رای میآورند یا خیر!
عارف در سخنرانی دوم نیز بر لزوم آمادگی اصلاحطلبان برای انتخابات ۹۸ تأکید کرده است.
*آقای عارف در حالت معمولی کمتر از این دست ادبیات و مفاهیم صحبت میکند و در عین حال نیز بر ما مکشوف نیست که چه عاملی سبب شده است تا عارف در صبح روز معرفی شهردار اصلاحطلب تهران نسبت به عملکرد شورای شهر ابراز نگرانی و یا برخی نمایندگان اصلاحطلب را تهدید به اخراج از فهرست انتخاباتی کند؟!
بخش عجیبتر صحبتهای عارف آنجاست که به تلاش عدهای از درون اردوگاه اصلاحات برای از بین بردن اصلاحات اشاره میکند و آنها را صاحبان گفتمان جعلی معرفی میکند.
امر واضح آنست که در میان طیف چپ هرکس که از دلسوزی برای اصالت اصلاحطلبی سخن گفته و انگشت انتقاد خود را به سمت چهرههای ستادی این جریان دراز کرده است، جزو مغضوبین قرار گرفته و عملاً به یک حصر خودخواسته مبتلی میشود.
کما اینکه غیر از عارف، چهرههایی مثل «محمدصادق خرازی»، «مصطفی کواکبیان» و «محمدرضا تاجیک» نیز همین حالت را دارند و با چیزی به نام «دلسوزی برای اصالت اصلاحات» عملاً در حاشیه قرار گرفتهاند. زیرا همه میدانند اصالت اصلاحطلبی به معنای رایج همان چیزی است که تاجزاده و حجاریان میگویند نه عارف و دیگران!
جالب آنکه محمدرضا تاجیک هم به تازگی طی اظهاراتی تأکید کرده است که باید تلاش شود تا اصلاحطلبی را از چنبره برخی اصلاحطلبان رهانید.
اشارههای عارف به لزوم آمادگی چپها برای انتخابات ۹۸ نیز حاوی ۲ نکته مهم است.
نخست آنکه اگرچه عمده چهرههای اصلاحطلب طی ماههای اخیر به لزوم آمادگی جریان خود برای دو انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ اشاره کردهاند اما تقریبا هیچ چهره اصولگرایی در این باره سخنی نگفته است.
نکته دوم نیز آنست که اصلاحطلبان مجلس دهم کارنامهای که از خود به جا گذاشتهاند صرفاً شامل رئوسی مثل «تقلّای احمقانه برای گرفتن عکس سلفی با موگرینی»، «تلاش برای تصویب قانون زندان برای منتقدان»، «سکوت در مقابل نقض برجام» و «حاشیهسازی برای قوه قضائیه» است و لذا با این کارنامه مشخص نیست مردم چه تصمیمی برای گفتمان اصلاحطلبان در انتخاباتهای آینده خواهند گرفت…