آفریقا را جور دیگر باید دید
آفریقا همچنان یادآور مظلومیت است؛ هنگامی که سخن از این قاره سرشار از ثروت اما گرفتار در فقر و ناامنی به میان می آید بی گمان جنگ، کودتا، نسل کشی، بیگاری در معادن، گروه های تروریستی و مانند آنها در ذهن ها نقش می بندد اما چرا با وجودی که نزدیک به نصف قرن از پایان آخرین استعمارگری های رسمی غرب بر سرزمین های زرخیز این قاره می گذرد همچنان وضعیت آن مردم اغلب اسفناک است؟
آن استعماری که انگلیس با راهبرد (قایق های توپدار) بر کشورهای ضعیف تحمیل می کرد دیگر نیست اما شرکت های چند ملیتی امریکایی و بانک های انگلیسی با سیاست های سرمایه داری اقدام به بهره کشی و استثمار نوین کشورهای افریقایی می کنند. منابع و ذخائر آنها را می ربایند و فقر و سلاح و درگیری را به آنها تقدیم می دارند. محصولاتی ( مانند میوه) که در کشورهای این قاره تولید می شود به قیمتی ناچیز در بازارهای امریکا، کانادا و … به فروش می رسد و همچنان سود سرشاری به حساب همان برده داران سابق سرازیر می شود مگر آنکه ملت های جهان به ویژه در اروپا و ایالات متحده بدانند ابرشرکت های بزرگ چه بر سر این قاره می آورند و چگونه همچنان این کشورها را در استیلای غیرمستقیم خود نگه داشته اند.
پرس تی وی با برنامه «آفریقا امروز» به این فرصت مهم دست یافته است تا پشت پرده تحولات اسفناک افریقا را به مخاطب انگلیسی زبان بنمایاند.
برنامه ای که توانسته موفقیت خوبی در برقراری ارتباط با مخاطبان به دست آورد و در خصوص آگاهی بخشی پیرامون آنچه زورمندان جهان به فقیران و ضعیفان افریقا روا داشته اند نقش ایفا کند.
چه چیز واکاوی می شود
«افریقا امروز» که پرس تی وی نشان می دهد، هم تحولات اجتماعی کشورهای گوناگون را مورد کنکاش قرار می دهد هم به لایه های پنهانی دخالت های انگلیس، امریکا، فرانسه و دیگر قدرت هایی که پیشینه استعمارگری دارند، سری می زند.
گروه های تروریستی مانند بوکو حرام در نیجریه و اخوانی هایی که در لیبی مشغول جنگ هستند، چالش های اقتصادی و معضلات اجتماعی در کشورهایی مانند اتیوپی و افریقای جنوبی و نقشی که موسسات پولی غربی در برافروختن این بحران ها دارند از موضوعاتی است که در این برنامه بررسی می شود.
کودتا در کشورهایی مانند سودان و افریقای مرکزی و نقشی که سازمان های امنیتی غربی و دلارهای نفتی عربستان سعودی و امارات بازی می کنند، از دیگر مواردی است که نیازمند یک نورافکن مانند پرس تی وی هستند تا از تاریکی خارج شوند و مقابل دیدگان جهانیان قرار گیرند.
تنش ها و درگیری های قومیتی از مهم ترین مواردی است که با کشورهای افریقای پیوند خورده و این برنامه به خوبی از معرفی عوامل این چالش ضد انسانی برآمده است.
واکنش ملت های افریقایی به نژادپرستی در ایالات متحده به ویژه بعد از قتل جرج فلوید از جمله موضوعاتی است که در این برنامه به کنکاش گذاشته شده و موضوع معتنابه دو قاره آمریکا و افریقا را به تحلیل و بحث می گذارد.
این برنامه شاخص انگلیسی زبان نه تنها به حضور نظامی واشنگتن در کشورهایی مانند سومالی می پردازد، بلکه به روابط اقتصادی ایالات متحده با کشورهای قاره زرخیز افریقا نیز نگاه می کند و سودجویی در قالب قراردادهای تجارت دو جانبه با افریقا را نیز از قلم نمی اندازد.
وابسته شدن اقتصاد بیشتر کشورهای افریقایی از مسیر قراردادهایی که تنها برای غرب سود دارد نیاز به روشنگری دارد و این اقدام را پرس تی وی به خوبی انجام می دهد.
شاید باورپذیر نباشد اما ابرشرکت های امریکایی و انگلیسی امتیاز کشاورزی در مرغوب ترین زمین های کشورهای افریقایی مانند کنیا، تانزانیا، اوگاندا و غنا را از طریق قراردادهای استعماری به دست آورده اند. به ظاهر دیگر استعماری نیست، اما هیچ تفاوتی با استعمار وجود ندارد.
بیان این نکته در رسانه ای تصویری و انگلیسی زبان می تواند مصرف کنندگان غربی را نسبت به ماهیت ناپاک این تجارت هوشیار سازد. این کمترین کمکی است که پرس تی وی به حقوق بشر در آفریقا می رساند.
نقت و آب دو مولفه مهم فعالیت اقتصادی در آفریقاست که همواره با خون عجین شده است و دقیقا پرس تی وی این دو مولفه را در حوزه رودخانه های نیل، نیجر و کنگو پیگری می کند. در عین حال نفت لیبی را نیز دور از چشم نمی دارد.
موج تروریسم وهابیت در نیجریه و یورش تروریست های اخوانی به غرب لیبی از یک طرف و همپیمانی تل آویو با ابوظبی در شرق لیبی از مواردی است که این برنامه به آن پرداخته و باز هم باید بپردازد.
وضعیت معیشت سخت مردم آن قاره برای قرن ها و تاثیر دولت های غربی و شرکت های چند ملیتی در این چالش بر «افریقا امروز» پرس تی وی پوشیده نیست.
چگونگی استخدام مزدور برای شرکت در جنگ هایی که یک سوی آن امریکاست و چرایی سعی مستمر رژیم صهیونیستی برای برقراری روابط با کشورهای آن قاره را به سهولت می توان در پرس تی وی یافت.
با آنکه زحمات این شبکه برای یازی رساندن به کشورهای افریقایی شایسته تحسین است، اما در عین حال باید گفت این شبکه می تواند به وضعیت حقوق بشر در نیجریه بیشتر بها دهد و ضمن شاخص دانستن شیخ ابراهیم زکزکی روحانی دربند دولت نیجریه برای آزادی ایشان کمپین رسانه ای راه بیاندازد.
