تداوم واکنش‌‌ها به «سلفی-حقارت» ؛ «جیغ موگرینی»

به گزارش خبرنگار فرهنگی باشگاه خبرنگاران پویا،‌ ظهور شبکه‌های مجازی مثل اینستاگرام و قوی شدن دوربینهای تلفن همراه هر چه نداشت،  زمینه شناخت بهتر برخی افراد از خویش تن خویش شده است! عکسهای خویش انداز نشانه ای از ظهور این موضوع است که امروزه افراد جامعه هرچه بیشتر دوست دارند خود را مورد قضاوت دیگران قرار دهند و آنچه درونشان هست را در جهان عرضه کنند.

خوشبختانه در این زمینه هم مثل همیشه مسئولان دلسوز پیش قدم شدند تا با نمایشی در خور شخصیت خودشان، کاربردهای عکس‌های خویش انداز را هر چه بیشتر به ملت آموزش دهند،‌ آن هم در زمانی که کشورهای به ظاهر پیشرفته هر روز دستور العملهای جدیدی برای عدم استفاده مسئولانشان از تلفنهای همراه دوربین دار (به خاطر مسائل جاسوسی و امنیتی) منتشر می‌کنند. این موفقیت نمایندگان در تبیین استفاده از دوربین تلفنهای همراه آنقدر اثر گذار بود که اکثریت قریب به اتفاق روزنامه ها در صفحه اول خود به انتشار گسترده آن پرداختند.

روزنامه «قانون»  تصویر از این حرکت قهرمانانه را ارائه کرد.این تصویر با الهام از نقاشی جیغ اثر ادوارد مونک (هنرمند نروژی)، فدریکا موگرینی را در حال فریاد زدنی از روی استیصال به نمایش گذاشته است.

در مورد نقاشی های مونک، باید گفت این هنرمند هرچند آشکارا به نمایش واقعیت می‌پردازد، از تخدیش و رنگ‌های اغراق‌آمیز برای تجلی دادن جهانی درونی‌تر استفاده می‌کند. وی سبک چرخشی و رنگ‌های تند را از وان‌گوک وام گرفت تا به آثارش قدرت و شور ببخشد. حرکت‌های گردابی قلم‌موی او، پژواک‌های بصری در اطراف شخصیت‌های تابلوهایش ایجاد می‌کند.

ادوارد مونک درباره تابلو جیغ می‌گوید: «یک روز عصر قدم‌زنان در راهی می‌رفتم؛ در یک سوی مسیرم شهر قرار داشت و در زیر پایم آبدره. خسته بودم و بیمار. ایستادم و به آن سوی آبدره نگاه کردم؛ خورشید غروب می‌کرد. ابرها به رنگ سرخ، همچون خون، درآمده بودند. احساس کردم جیغی از دل این طبیعت گذشت؛ به نظرم آمد از این جیغ آبستن شده‌ام. این تصویر را کشیدم. ابرها را به رنگ خون واقعی کشیدم. رنگ‌ها جیغ می‌کشیدند. این بود که جیغ از سه‌گانهٔ کتیبه پدید آمد.»