پرسپولیسی‌ها شغل دولتی داشتند، چون بیسواد نبودند
بعد از مصاحبه‌هایی که حسن روشن و علی جباری دو پیشکسوت باشگاه استقلال در خصوص مناصب دولتی بازیکنان پرسپولیس در رژیم سابق داشتند و مشخصاً انگشت اتهام‌شان را به سوی همایون بهزادی، ستاره نامدار پرسپولیس و شاهین و یکی از مفاخر فوتبال ایران گرفتند، بسیاری از پیشکسوتان و بازیکنان فعلی پرسپولیس در فضای مجازی با انتشار تصویر همایون بهزادی و مطالبی در حمایت از او نسبت به این مسأله واکنش نشان دادند. در عین حال شاهین پسر بزرگ زنده یاد بهزادی که قصد نداشت در این خصوص مصاحبه کند در واکنش به مصاحبه‌های حاشیه‌ساز دو پیشکسوت استقلال متنی برای روزنامه ایران ورزشی ارسال کرده که می‌خوانید:
درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد
با سلام و درود به روان پاک مرحوم دکتر عباس اکرامی بنیانگذار باشگاه شاهین و مکتب اول اخلاق، دوم درس، سوم ورزش.
همچنین با سلام حضور پیشکسوتان محترم و روح درگذشتگان باشگاه استقلال جناب آقایان منصور رشیدی، ناصر حجازی، منصور پورحیدری، ایرج دانایی‌فرد، رضا عادلخانی، اکبر کارگرجم، حسین فرزامی، عزت جانملکی، کامبیز جمالی، بیوک جدیکار و سایر پیشکسوتان این باشگاه که باعث شدند تا آقایان حسن روشن و علی جباری جلوی چشم مردم و رسانه‌ها باشند.
آقایان حسن روشن و علی جباری
در برهه کنونی که وضع دنیا به خاطر شیوع ویروس کرونا کاملاً بحرانی است و هر روز جان عده زیادی از مردم در سراسر عالم به خطر می‌افتد و عده‌ای نیز چشم از جهان فرو می‌بندند، تنها چیزی که می‌تواند آرامش کشور و همبستگی و اتحاد مردم ایران را از بین ببرد ایجاد نفاق و تفرقه بین هواداران استقلال و پرسپولیس است که کنار هم برای زنده ماندن می‌جنگند.
در چنین شرایطی که به خاطر مشکلات ایجاد شده فرقی بین هواداران استقلال و پرسپولیس وجود ندارد و همه جزو این مرز و بوم هستند و به داد یکدیگر می‌رسند تا زنده بمانند و ریشه این ویروس را از عالم پاک کنند، بگوئید روی صحبت‌تان با چه کسی است و مشخص کنید از مطرح کردن این مباحث دنبال چه هدفی هستید؟
آیا مطرح کردن این صحبت‌ها چیزی جز ایجاد اختلاف و افتراق بین هواداران دو تیم که هر دو برای من قابل احترامند، بوده و باعث تشدید حواشی و مشکلات جامعه در شرایط بحرانی فعلی نخواهد شد؟
آقایان جباری و روشن
این مسأله بر اذهان عموم و اهالی فوتبال پوشیده نیست که پدر من قبل از انقلاب در کجا مشغول کار بوده، اما باید بدانید ایشان با وجود ۱۶ سال سابقه کار در همان دوران قبل از انقلاب به خاطر نداشتن بهره کاری بازنشسته شد. مگر یک انسان چند دفعه باید محاکمه شود؟ پدر من بعد از انقلاب یک بار در محضر دادستانی انقلاب و یک بار هم بعد از مرگش در محضر الهی که نکیر و منکر سراغش آمدند محاکمه شده است. پدر من وقتی از دنیا رفت ۵ هزار نفر در استادیوم امجدیه در تشییع جنازه‌اش حضور داشتند و برایش نماز خواندند و به خانه ابدی بدرقه‌اش کردند. حتی هواداران استقلال هم در مراسمش شرکت کردند و به او احترام گذاشتند خصوصاً آقایان منصور رشیدی و منصور پورحیدری و البته خود آقای حسن روشن.
پدر من وقتی محاکمه می‌شد نه یک شاکی داشت نه یک نکته منفی و نه آدم فروشی کرده بود. آقایان مگر شما قیم ملت هستید که بعد از ۵۰ سال یادتان افتاده همایون بهزادی در ساواک بوده است. خداوند خوب می‌داند که به چه کسی چه مقام و مرتبه‌ای بدهد. چرا که اگر امثال شما پست و منصب پدرم را داشتید با قدرت، محبوبیت و دست اندرکار بودن ایشان در دوران فوتبال‌شان، برای صد‌ها نفر پرونده سازی می‌کردید، آن‌ها را به زندان می‌انداختید و با ایجاد اختلاف و دعوا، هزاران هوادار بی‌گناه دو تیم پرطرفدار پایتخت را به جان هم می‌انداختید.
آقایان حتماً خودتان بهتر می‌دانید که ایشان در همان دوران می‌توانست با یک نامه آرامش را از شما و امثال شما سلب کند، اما مورد احترام مردم و تمام پیشکسوتان و بزرگان استقلال بود خصوصاً رابطه دوستی دیرینه‌ای بین ایشان و زنده یاد ناصر حجازی وجود داشت.
دوران پدرم چهل سال است که تمام شده و دوران شما هم به پایان رسیده است. نسل جدید نه شما و نه پدرم را ندیده و نمی‌شناسند. اگر قرار بود با این حرف‌ها شغل و پستی به شما بدهند در این چهل سال داده بودند. باید بدانید پدرم نه تنها برای دشمنانش بد نخواست بلکه برای شما و مردم غیر از نیت خیر و کار نیک، چیز دیگری نخواست.
حتماً فراموش نکرده‌اید زمانی که پدرم در کمیته پیشکسوتان فدراسیون فوتبال مشغول کار بود و سمت داشت چه اقداماتی برای برقراری حقوق و بیمه شما انجام داد. آقای جباری به خاطر دارم روزی که کنار پدر بودم و شما تا کمر جلوی ایشان خم می‌شدید، اما چه اتفاقی افتاده که الان و زمانی که پدرم در قید حیات نیستند این مباحث را مطرح می‌کنید؟
چطور ممکن است بعد از ۴۰ سال هیچ کدام از مقام‌های مملکتی و سازمان و ارگان‌های دولتی مثل وزارت کشور حرفی نمی‌زنند، اما شما در این خصوص مصاحبه می‌کنید. یقین داشته باشید اگر همایون مشکل داشت و کوچکترین خطایی کرده بود بعد از مرگش حقوق بازنشستگی‌اش قطع می‌شد. مطمئن باشید این مسأله از صد توربین و فیلتر عبور کرده و پاکی و پاکدستی پدرم بر همه مسلم شده است.
آقایان یادتان باشد پدر من با عزت زندگی کرد و در اوج سربلندی و محبوبیت از دنیا رفت. حتماً می‌دانید ایشان به خاطر همان شغلی که داشت بعد از انقلاب در هیچ اداره، باشگاه و شرکتی سر کار نرفت، اما گله‌ای هم نکرد و همواره به پیشکسوتان چه در تیم‌های رقیب و چه همبازیان سابقش احترام می‌گذاشت. حالا چه اتفاقی افتاده که بعد از این همه سال و در شرایطی که کشور و دنیا شرایط بحرانی دارد شما این مسائل را مطرح می‌کنید؟ آیا این مصاحبه‌ها هدفی غیر از نفاق‌افکنی و ایجاد اختلاف بین مردم ایران دارد؟
اما در جواب آقای روشن که گفته بودند بازیکنان پرسپولیس در آن مقطع غالباً شغل‌ها و مناصب دولتی داشتند و در وزارت امور خارجه و ارگان‌های دیگر دولتی کار می‌کردند باید محض اطلاع‌تان بگویم بزرگانی مثل حسین کلانی، جعفر کاشانی، همایون بهزادی، فریدون معینی، ابراهیم آشتیانی، مهراب شاهرخی، ناظم گنجاپور، حمید شیرزادگان، ایرج سلیمانی، بیوک و رضا وطنخواه همگی بازیکنان قدرتمند شاهین دهه‌های ۲۰، ۳۰ و ۴۰ بودند که بعد از انحلال این باشگاه به پرسپولیس آمدند. این بزرگان همگی زیر نظر بزرگترین استاد والامقام و تئوریسین اخلاق و ورزش دکتر عباس اکرامی بزرگ شدند و پرورش یافتند.
در مکتب شاهین اولین اصل اخلاق، دوم درس و سوم ورزش بود. از آنجایی که این افراد همگی زیر دست استاد اکرامی پرورش یافته بودند ناخودآگاه به سوی درس و تحصیلات کشانده شده و صاحب مدارک عالیه دکتری، مهندسی و لیسانس می‌شدند. وقتی شاهین منحل شد همه این نامداران به پرسپولیس کوچ کردند. همچنین پدرم علی پروین را هم از کیان به این جمع اضافه کرد تا تیم‌های قدرتمند پیکان و پرسپولیس ساخته شوند. در آن مقطع شاهین مثل تاج جزو قطب‌های فوتبال کشور بودند و مقابل هم قرار می‌گرفتند، اما با تحریک خسروانی و منوچهر قره‌گزلو، رئیس وقت سازمان ورزش در باشگاه شاهین بسته شد و این نفرات به ناچار راهی پرسپولیس شدند و پرسپولیس قدرتمند را تشکیل دادند. البته ابتدا قرار بود این نفرات در گروه‌های سه نفره راهی تیم‌های دیگر شوند، چون اجازه نمی‌دادند یک‌جا جمع شوند، اما مرحوم عبده آستین بالا زد و با قدرتی که داشت موفق شد این بازیکنان را به پرسپولیس بیاورد و این تیم قدرتمند را شکل دهد.
نظر به اینکه گفته بودید بازیکنان پرسپولیس مناصب و شغل‌های دولتی داشتند باید بگویم درست می‌فرمایید چرا که چه در گذشته چه حال برای آنکه افراد را به خدمت نهاد‌های دولتی دربیاورند و استخدام کنند ابتدا به رتبه تحصیلات ایشان نگاه می‌کنند پس بدیهی است پدر من و بقیه این افراد همه افراد تحصیلکرده‌ای بودند که استخدام شدند. در واقع همواره ارجحیت با تحصیلات بوده و اگر شما یا آقای علی جباری بیکار بوده‌اید و جایی شما را استخدام نمی‌کردند تا زیر نظر آقای خسروانی پول بگیرید، به خاطر این بوده که تحصیلات نداشتید. شاید اگر شما هم در مکتب دکتر اکرامی فقید حضور داشتید دنبال تحصیلات می‌رفتید و در ادامه راه صاحب شغل و منصب دولتی می‌شدید.
جناب آقای جباری باید بدانید اگر نبوغ و استعداد فوتبالی که خداوند در نهاد پدرم قرار داد را قرار نداده بود و ایشان وارد عرصه فوتبال نمی‌شد، صحنه زندگی‌اش را طی می‌کرد و باز هم با عزت از این دنیای فانی می‌رفت چرا که همواره مورد احترام مردم بود، چون نه برای کسی پاپوش درست کرد نه باعث مزاحمت و آزار کسی شد. ایشان کارمند دولت بود و زندگی عادی‌اش را انجام می‌داد و حقوق بازنشستگی می‌گرفت، ولی در عجبم اگر خداوند این نبوغ و استعداد فوتبالی را به شما و آقای روشن نمی‌داد با وجود بی‌سوادی‌تان در این دنیا چه می‌کردید و چه عاقبتی پیدا می‌کردید؟
آقایان امیدوارم از کرده و حرف‌هایتان پشیمان باشید. پدرم هر چه بود و هر چه شد تمام شد. او انسانی بود که در امانت، خیانت نکرد، هیچ‌گاه به خاطر پول فوتبال بازی نکرد و مورد احترام خاص و عام بود. پدرم تاکنون دو بار محاکمه شده، اما اگر می‌خواهید دوباره محاکمه‌اش کنید حرف‌هایتان را بگویید تا پاسخ اتهامات‌تان را بدهم، اما بدانید کاری که می‌کنید چیزی نیست جز خیانت به ملت ایران و تفرقه انداختن بین هواداران فوتبال هر چند الان فوتبالی وجود ندارد. اجازه بدهید لیگ دوباره شروع شود تا اذهان عمومی متوجه شوند افرادی مثل حسن روشن و علی جباری هم وجود دارند. البته مردم خوب می‌دانند که هیچ کس با عنوان کردن این مطالب و طرح چنین مباحثی محبوب‌القلوب نخواهد شد.
بنی آدم اعضای یکدیگرند که در آفرینش ز. یک گوهرند
چو عضوی به درد آورد روزگار دگر عضو‌ها را نماند قرار
انالله و انا الیه راجعون.
شاهین بهزادی
۱۸/۱/۱۳۹۹
