پایانی با خنده و بغض در آخرین روز نمایش فیلم های فجر

آخرین روز جشنواره فیلم فجر با اعلام اسامی نامزدهای این رویداد و اشک‌های کودکان کاری که تجربه دیدن خودشان روی پرده سینما لحظات متفاوتی را برایشان رقم زد، به پایان رسید.

دوشنبه ۲۱ بهمن‌ماه پرونده سی‌وهشتمین جشنواره فیلم فجر به دبیری ابراهیم داروغه‌زاده با اکران آخرین فیلم‌های جدول نمایش این دوره از جشنواره در پردیس ملت که سینمای اهالی رسانه و منتقد بود، تمام شد و حالا فقط اختتامیه باقی مانده تا شامگاه ۲۲ بهمن سیمرغ داران این دوره از جشنواره در مرکز همایش های برج میلاد معرفی شوند.
در آخرین روز این جشنواره در پردیس سینمایی ملت فیلم‌های «سینما شهر قصه»، «خورشید» و «پسرکشی»‌ به نمایش درآمد که هر کدام با حال و هوای متفاوتی اکران شدند.

فیلم اول که محصول کارگردانی مشترک کیوان علی‌محمدی و علی اکبر حیدری بود یک ادای دین به سینما است که طرفداران خاص خود را پیدا کرد و با توجه به فضای کمدی‌اش در اکران می‌تواند موفق باشد. در این فیلم با بازی حامد کمیلی، بابک کریمی و سیاوش مفیدی تصاویری از فیلم‌های قدیمی سینما با هنرپیشه‌هایی همچون فخری خوروش، بهروز وثوقی، فردین، شهلا ریاحی، جمشید مشایخی بر پرده سینما نمایش داده شد تا با موسیقی‌های خاطره انگیز اشک خیلی از تماشاگران درآید.

نشست پرسش و پاسخ این فیلم هم در فضایی تا حدی احساسی از نوستالژی فیلم با حالی خوش برای عوامل همراه شد.

اما فیلم دوم این روز «خورشید» مجید مجیدی بود که دیر رسیدنش به جدول نمایش جشنواره حاشیه هایی را درست کرد و سبب خارج شدن این فیلم در رأی گیری مردمی شد.
مجیدی در این فیلم مانند برخی دیگر از فیلم‌هایش سراغ کودکان رفته و قصه ای را روایت کرده که البته به قول علی نصیریان (یکی از بازیگران این فیلم) باید فشرده و کوتاه‌تر شود.
او در “خورشید” از چند کودک کار برای بازی استفاده کرده که یکی از آن‌ها یک قصاب حرفه‌ای است و یکی دو تای دیگر هم در مترو دست فروشی می‌کنند. این بچه‌ها در نشست مطبوعاتی فیلم، با ادبیات خاص خود و ذوق و شوقی که از بازی در سینما و شرکت کردن در جشنواره داشتند، حال و هوای مفرح برای حاضران، غافلگیر کننده برای عوامل و در عین حال غم‌انگیزی را بخاطر شرایط سخت زندگی‌شان ایجاد کردند و اگرچه با شوخی و حاضر جوابی به سوالات فرزاد حسنی جواب می دادند، اما آن‌قدر احساساتی هم بودند که حتماً در آخر صحبت های خود به خاطر همه سختیهایی که تا به حال کشیده و توانسته بودند در چنان جایگاهی قرار بگیرند، بغض می کردند و اشک می ریختند.

روح الله زمانی، نوجوان اصلی این فیلم که مادرش هم در این نشست حضور داشت با ادبیات نوجوانانه‌ی همراه با احترام صحبت می‌کرد و وقتی حرف از مادر شد با بغض گفت که دوست دارد تمام زحمت‌های او را تلافی کند و اینکه از بازیگری خوشش آمده و دیگر می خواهد به این حرفه بچسبد و آن را ول نکند.
او درباره احساسش از همبازی شدن با علی نصیریان و دیدار اولش با او با همان لحن خاص خود فقط گفت: ساچمه‌هایم ریخت وقتی اولین بار ایشان را دیدم.

اما سومین فیلم داستانی روز آخر جشنواره «سرکشی» به کارگردانی محمد هادی کریمی بود که از روز چهارم به جای “خورشید” به جدول نمایش اضافه شده بود و از آنجا که فیلم مجیدی هم به جشنواره رسید هر دو در جدول باقی ماندند . گرچه ضرری که فیلم کریمی کرد بسیار بیشتر بود چون هم از رای گیری مردمی خارج شد و هم این که در سینمای رسانه در بدترین سانس نمایش داده شد یعنی هنگامی که نشست فیلم مجیدی طولانی شده بود و تعداد زیادی از خبرنگاران با وجود اضافه شدن یک سالن به تماشای فیلم نرسیدند.
کریمی که به همراه بسیاری از بازیگرانش از جمله ژاله صامتی، بهاره کیان افشار و لیلا زارع در پردیس سینمایی ملت برای تماشای فیلم و برگزاری نشست حاضر شده بود برای همراهی با دست اندرکاران جشنواره از خیر برگزاری نشست گذشت و فقط همراه با عواملش دقایقی کوتاه در سالن برگزاری نشست‌های مطبوعاتی آمد و اگرچه مشخص بود از اتفاقاتی که برای فیلمش رخ داده دلخور و ناراحت است اما با خواندن شعری گفت که تمام رنجش هایش را همان شب تمام میکند تا سنگینی بار این رنجش آزارش ندهد.
به این ترتیب کوتاه ترین نشست پرسش و پاسخ فیلم در حدود ۱۰ دقیقه به نام فیلم “پسر کشی” ثبت شد و پس از آن به دلیل هماهنگی انجام شده برای پخش زنده تلویزیونی جهت اعلام اسامی نامزدهای بخش سودای سیمرغ، خیلی سریع ابراهیم داروغه زاده در جایگاه حاضر و اسامی نامزدها را قرائت کرد.
دبیر جشنواره تاکید کرد که داوران داوری میان ۲۳ فیلم انجام شده و در واقع فیلم “پسر کشی” هم مورد داوری قرار گرفته است.
بر این اساس فیلم “شنای پروانه” با ۱۲ نامزدی رکورددار کاندیداتوری دریافت سیمرغ بلورین شد و فیلم “عامه پسند” هم با نامزدی در یک رشته در انتهای فهرست نامزدها قرار گرفت.
البته مهم‌تر از رکوداران نامزدی، کاندیدا نشدن جواد عزتی برای فیلم “شنای پروانه” و نبودن نام ابراهیم حاتمی‌کیا در سه بخش مهم‌ اهدای جوایز جشنواره از نکات قابل توجه و پر بحث میان خبرنگاران بود.

به این ترتیب جشنواره فیلم فجر با اعلام نامزدهایش آماده برگزاری اختتامیه شده که قاعدتاً باید کنداکتور سنگین و با ریتم تندی هم برای آن چیده شود چراکه حذف مراسم افتتاحیه بخش‌های دیگری را به مراسم پایانی اضافه کرده است و باید دید محمدرضا شهیدی‌فر، مجری زیاد تکرار شده فجر، تا چه حد از پس اجرای سریع اختتامیه برمی‌آید.

جشنواره امسال فیلم فجر اگرچه با نمایش فیلم‌هایی به پایان رسید که سطح کیفی و ساختار بعضی از آن‌ها متفاوت و قابل توجه بود اما یادگاری تلخی در ذهن بسیاری از خبرنگاران و منتقدان به جا گذاشت که آن هم رویارویی‌ پرتنش و همراه با خشم و پیش‌داوری در نشست های مطبوعاتی بود، به طوری که حتی اگر هر دو طرف این ماجرا یعنی هنرمندان و اصحاب رسانه را به اندازه سهم خود در این تنش ها مقصر بدانیم، باز هم خاطره‌ای غم‌انگیز و سخت از این دوره باقی می‌ماند، مخصوصاً تبعات بعضی اتفاقات حاشیه‌ای این جشنواره به زودی فراموش نمی شود.
انتهای پیام