کیفیت زندگی مبتلایان به زگیل مقعدی-تناسلی

محققان در پژوهشی کیفیت زندگی بیماران مبتلا به زگیل مقعدی-تناسلی را بررسی کرده‌اند. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد نمرات سلامت جسمی و روانی در کل ارتباط معناداری با جنسیت داشت به طوری که در جنس زن سطح سلامت جسمی و روانی پایین‌تر از جنس مرد بود.

زگیل تناسلی از شایع‌ترین عفونت‌های قابل انتقال جنسی است. بنا بر مطالعات انجام شده این بیماری کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار داده و باعث تحمیل هزینه‌های مالی بر سیستم‌های بهداشتی می‌شود. محققان در پژوهشی با عنوان “مقایسه کیفیت زندگی در مبتلایان زگیل مقعدی- تناسلی با گروه شاهد” این موضوع را بررسی کرده‌اند.

در این پژوهش که توسط ارمغان کاظمی‌نژاد، از گروه پوست بیمارستان بوعلی سینا مازندران، جمشید یزدانی، از گروه آمار زیستی دانشگاه علوم پزشکی مازندران، قاسم رحمت‌پور و عباس مسعودزاده از مرکز تحقیقات روانپزشکی و علوم رفتاری دانشگاه علوم پزشکی مازندران، سحر باقری، از مرکز تحقیقات مقاومت‌های میکروبی دانشگاه علوم پزشکی مازندران انجام شده، آمده است:« ارزیابی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت مبتنی بر درک سلامتی افراد است و اساسا به عنوان یک شاخص بالینی از پیشرفت درمان محسوب می‌شود. مطالعه حاضر با هدف سنجش کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به زگیل مقعدی – تناسلی در ایران براساس پرسشنامه (WHOQOL-BREF) استاندارد شده مطابق افراد ایرانی انجام گرفت.

مطالعه حاضر یک مطالعه مورد-شاهدی بود و بیماران از میان افراد مبتلا به زگیل مقعدی- تناسلی که بالای 16 سال داشته و از اردیبهشت 1396 تا خرداد 1397 برای درمان بیماری خود به بیمارستان بوعلی سینا ساری مراجعه کرده بودند، انتخاب شدند.

پژوهشگران در این مقاله می‌گویند:« گروه اول بیماران مبتلا به زگیل مقعدی و یا تناسلی بالای 16 سال باسواد که فعالیت جنسی داشتند و توسط درماتولوژیست به صورت بالینی تشخیص داده شدند. گروه دوم شامل گروه کنترل سالم هستند که به طور تصادفی از بین مراجعین به مراکز درمانی شامل پرسنل و همراهان بیماران بخش‌های مختلف انتخاب شدند. ویژگی مشترک آن‌ها سن بالای 16 سال، فعال از نظر جنسی، عدم ابتلا به زگیل مقعدی-تناسلی و نداشتن سابقه بیماری‌های اعصاب و روان بود.»

براساس آن چه در این پژوهش آمده، روش مطالعه به این صورت بود که همه افرادی که در گروه اول مطالعه وارد می‌شدند باید مبتلا به زگیل مقعدی یا تناسلی باشند. سپس پرسشنامه کیفیت زندگی (WHOQOL-BREF) که پایایی و روایی آن براساس مطالعات گذشته تایید شده است در اختیار آن‌ها قرار گرفت.

این پرسشنامه خودگزارشی که بیشتر جهت بررسی کیفیت زندگی و سلامت استفاده می‌شود دارای 36 عبارت است و هشت قلمرو عملکرد جسمی، عملکرد اجتماعی ایفای نقش جسمی، ایفای نقش هیجانی، سلامت روانی سرزندگی، درد بدنی و سلامت عمومی را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. نمره آزمودنی در هر یک از این قلمروها بین صفر تا 100 متغیر است و نمره بالاتر به منزله کیفیت زندگی بهتر است.

محققان می‌گویند:« نمرات سلامت جسمی و روانی در کل نمونه ارتباط معناداری با جنسیت داشت به طوری که در جنس زن سطح سلامت جسمی و روانی پایین‌تر از جنس مرد بود. میانگین نمره سلامت جنسی بیماران در گروه زن به طور معناداری پایین‌تر از گروه مرد بود اما میانگین نمره سلامت روانی بیماران زن و مرد تفاوت معناداری نداشت. در گروه شاهد نمره سلامت جسمی و روانی در جنس زن پایین‌تر از مردان بود.»

در این پژوهش آمده است:« نتایج این مطالعه نشان داد که سلامت جسمی در زنان در هر دو گروه شاهد و بیمار به طور معناداری پایین‌تر از مردان است اما سلامت روانی صرفا در گروه زنان پایین‌تر بوده و براساس آنالیز پرسشنامه (WHOQOL-BREF) بیماری بر روی کیفیت زندگی مردان تاثیری نگذاشته است.»

نتایج این پژوهش در دهمین شماره هفتادوششمین دوره‌ی مجله دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران منتشر شده است.