آقای جهانگیری شما که بلد بودید با دنیا مذاکره کنید/ حاکمان هندی باید شکم صدها میلیون آدم را سیر کنند و منافع ملی را تقدیم اسحاق جان نمی‌کنند
گروه سیاسی بازتاب: اسحاق جهانگیری، معاون اول رئیس‌جمهور روز سه‌شنبه در دومین همایش ملی ایثار اجتماعی از تأثیر تحریم‌های آمریکایی بر فروش نرفتن نفت ایران در بازارهای منطقه ازجمله چین، ترکیه و روسیه سخن گفت.
جهانگیری با نام بردن از هند که پیش از مرحله تحریم‌ها آمریکا، مشتری و خریدار نفت ایران بود، افزود: «من هیچ‌وقت فکر نمی‌کردم که کشور مستقلی مثل هند نیز حاضر به تبعیت از آمریکا شود و از ایران نفت خریداری نکند.»
نکته در میزان معاملاتی است که هند با ایران و آمریکا دارد. محمدرضا تاجیک مشاور رئیس‌جمهور دولت اصلاحات در نقل خاطره‌ای از سفر به هندوستان می‌گوید: «زمان ریاست جمهوری آقای خاتمی سفری به چین داشتیم. در این سفر در ملاقاتی خصوصی با آقای جیانگ زه مین (نخست‌وزیر وقت چین) داشتیم. در ابتدای این دیدار آقای خاتمی شروع به انتقاد از خوی قلدر مآبانه و امپریالیستی آمریکا نمود و با شدیدترین واژه‌ها آمریکا را نواخت. در پایان سخنرانی آقای خاتمی جیانگ زه مین لبخندی زد و گفت آقای خاتمی فکر کردید این مسائلی که می‌فرمایید را ما نمی‌دانیم؟ او سپس برگه‌ای برداشت و بر روی آن نوشت میزان تجارت ما با شما سه میلیارد دلار و با آمریکا بیش از دویست میلیارد دلار (حدود بیست سال قبل) است. پس آقای خاتمی انتظار ندارید که آمریکا را رها کرده و بر اساس سخنان شما عمل کنیم!»
امروزه میزان رابطه تجاری اروپا با آمریکا بیش از هزار میلیارد دلار و میزان رابطه تجاری چین با آمریکا بیش از چهارصد میلیارد دلار است و هند ده‌ها میلیارد دلار با آمریکا رابطه تجاری دارد و آمریکایی‌ها بزرگ‌ترین سرمایه‌گذار مستقیم در هند محسوب می‌شوند. در سوی دیگر کل حجم اقتصاد ایران کمتر از چهارصد میلیارد دلار است که در بهترین حالت حجم مراودات تجاری ایران با اتحادیه اروپا و هند و چین روی‌هم‌رفته به پنجاه میلیارد دلار هم نمی‌رسد.
فرهاد قنبری در این زمینه می‌نویسد: واقعیت حاکم بر روابط بین‌الملل نه ایده آلیستی و اخلاق گرایانه و بر اساس اصول جوانمردی بلکه کاملاً آنارشیستی و کاملاً بر پایه میزان قدرت و منفعت کشورها استوار است. قانون حاکم بر روابط بین‌الملل، قانون جامعه‌ای با شهروندان آزاد و اخلاق مدار نیست بلکه قانونی شبیه قانون جنگل است که در آن درندگان لباس سلطان جنگل را بر تن دارند و به راحتی می‌توانند همه را با منطق خود همراه نمایند.
آنچه پس از خروج امریکا از برجام واضح و بدیهی به نظر می‌رسید این مسئله بود که اروپا و چین و هند و سایر کشورهای دنیا شریک بزرگ تجاری خود را فدای ایران نخواهند کرد و ریسک تحریم‌ها و تنبیه‌های آمریکا را به جان نخواهند خرید.
مسئله مهمی که آقای روحانی و تیم سیاست خارجی او در سال‌های اخیر به آن کم‌توجهی کرده‌اند، واقعیت حاکم بر روابط بین‌الملل است. آقای روحانی، جهانگیری و ظریف یک نگاه اخلاقی، حقوقی و قانون‌مدار به حوزه روابط بین‌الملل دارند و واقعیت آنارشیک حاکم بر این عرصه را نادیده می‌گیرند. آن‌ها هنوز رفتارهای آمریکا، اتحادیه اروپا، چین، هند و… را بر اساس نگاه اخلاقی و ارزشگذارانه می‌سنجند و از اخلاقیات و استقلال و ازادیخودهی سخن می‌گویند.
تیم همراه آقای روحانی هنوز باور ندارند که عرصه بین‌الملل به‌مانند جنگل از قانون زور پیروی می‌کند و در این میان آنکه زورش بیشتر است قلمرو حکمرانی بیشتری در اختیار دارد و او است که حق و ناحق و قلمرو نفوذ تمام بازیگران را مرزبندی می‌کند.
جهانگیری به‌نوعی از رفتار ناجوانمردانه هند سخن می‌گوید که گویا، نخست‌وزیر هند پسرخاله ایشان است و همچنین حاکمان سایر کشورهای دنیا، به منافع ملی و مردم کشور خود هیچ اهمیتی نمی‌دهند. آقای جهانگیری شما که زبان گفتگو با کشورهای دنیا را بلد بودید چطور نمی‌دانید آن‌ها کلاه خود را سفت چسبیده‌اند که باد نبرد؟ مسئولان هندی قبل از آنکه رفیق شفیق شما باشند مسئول سیر کردن شکم صدها میلیون انسان هستند و نسبت به آن‌ها تعهد بیشتری احساس می‌کنند.
انتهای پیام/#
آفرین
تحلیل خیلی خوبی بود.