خرید گسترده بلیت توسط صاحبان برخی فیلم‌ها!
چگونه ممکن است گروه بزرگی در سانس‌های متعدد بلیت سینما بخرند، اما در سالن سینما حضور نیابند؟ بحث درباره چند تماشاگر نیست، بلکه سخن پیرامون ده‌ها هزار تماشاگر است که در سانس‌های مختلف توزیع شده‌اند.
شواهد نشان می‌دهد برخی مالکان فیلمهای سینمایی با سه هدف متفاوت در این اتفاق نقش دارند و با خرید گسترده بلیت فیلم‌هایشان، عملاً آمار فروش را بالا می‌برند. در مواردی این اقدام در روزهای نخست اکران مشاهده شده که نشان می‌دهد هدف یک فروش انفجاری در ابتدای اکران و افزایش توجه عمومی در قالب «استقبال ویژه» بوده، تا بدین ترتیب تماشاگران برای دیدن فیلمی که با استقبال گسترده در افتتاحیه مواجه شده، راهی سالن‌های سینما شوند. در واقع رویکرد اول عمدتاً تبلیغاتی بوده و به همین ترتیب نیز این رویکرد تداوم نمی‌یابد.
رویکرد دوم، حفظ کف فروش در سینمای سرگروه می‌تواند باشد. بر اساس آیین نامه اکران، در صورتی که فیلمی کف فروش را از دست دهد، سینمای سرگروه که سینمای پرفروشی است را از دست می‌دهد و به مرور اکرانش پایان می‌یابد اما اگر بالاتر از کف فروش در سینمای سرگروه باشد، همچنان به اکرانش در سقف زمانی تعیین شده تداوم بخشیده می‌شود.
به گزارش برنا،رویکرد سوم، آمارسازی است که درباره فیلمهای ارگانی بیشتر می‌تواند صادق باشد؛ فیلمی که هزینه‌ای گزاف داشته، با شکست مطلق در اکران هم نهاد سفارش‌دهنده‌اش زیر سؤال می‌رود و هم توانایی و کیفیت محصول سازندگانش به چالش کشیده می‌شود. در این شرایط تهیه کننده می‌تواند شخصاً یا با حمایت سازمان سفارش دهنده بلیت بخرد که حدود 35 درصد قیمت بلیت در نهایت به جیب تهیه کننده بازمی‌گردد اما حدود 65 درصد قیمت بلیت سهم سینمادار و پخش کننده و مالیات است که دیگر بازنمی‌گردد و در مسیر چنین آمارسازی هزینه می‌شود!
