شوخی رئیس جمهور با وزارت آموزش و پرورش و معرفی وزیر بی تجربه/ آیا محسن حاجی میرزایی وزیر خواهد شد تا مجری اوامر دیگران باشد؟

پس از نزدیک به سه ماه بلاتکلیفی در حوزه وزارت آموزش و پرورش و استعفای پر حاشیه سید محمد بطحایی، روز دوشنبه هفته جاری، رئیس جمهور گزینه پیشنهادی خود را برای انتصاب به عنوان وزیر آموزش و پرورش به مجلس شورای اسلامی معرفی کرد؛ گزینه ای که بررسی سوابق او نشان می دهد چندان اهلیتی در آموزش و پرورش ندارد و با این وزارتخانه عریض و طویل بیگانه است.

به گزارش بازتاب،  دوشنبه هفته جاری، حسن روحانی طی نامه ای که خطاب به رئیس مجلس شورای اسلامی علی اصغر مونسان و محسن حاجی میرزایی را به عنوان گزینه های پیشنهادی وزارت میراث فرهنگی و گردشگری و وزارت آموزش و پرورش معرفی کرد. این اقدام در حالی صورت گرفت که وزارت آموزش و پرورش نزدیک به سه ماه است با سرپرست اداره می شود و در آستانه بازگشایی مدارس شرایط حساسی را تجربه می کند.

پیش از این و در نیمه خرداد ماه سال جاری، سید محمد بطحایی به عنوان وزیر سابق وزارت آموزش و پرورش با بهانه حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی از مقام خود استعفاء داد؛ بهانه ای که خیلی زود و با انتصاب او به عنوان معاون دانشگاه آزاد، انحرافی بودنش بر همگان مسجل شد و نشان داد آنچه دلیل واقعی استعفای بطحایی بوده است نه حضور در انتخابات مجلس، بلکه فرار از سیل مشکلات و چالش هایی بوده است که این وزارتخانه با آنها دست و پنجه نرم می کند.

بدهی های سنگین وزارت آموزش و پرورش به نهادهای مختلف و نیز معلمان، معامله پر ابهام اردوگاه شهید باهنر تهران، افزایش مدارس کانکسی، تأخیر در پرداخت مطالبات بازنشستگان، اشکالات مالی پیش آمده در مورد صندوق ذخیره فرهنگیان، کاهش قدرت خرید معلمان آموزش و پرورش، اشکالات اداری در فرایند استخدامی ها، دیرکرد در پرداخت حقوق معلمان حق التدریسی و… از جمله چالش های بزرگی بود که سبب شد بطحایی عطای آموزش و پرورش را به لقایش ببخشید و معاونت در دانشگاه آزاد را بر وزارت و حضور در کابینه دولت ترجیح دهد.

حالا و در شرایطی که همه مشکلات مورد اشاره پابرجاست و مدیریت آنها حضور مدیر توانمند و کاربلدی را در رأی آموزش و پرورش می طلبد، معرفی فردی چون محسن حاجی میرزایی برای تصدی این مقام از سوی رئیس جمهور محل ابهام و اشکال جدی است.

این اشکال بزرگ زمانی بزرگ تر رخ می نماید که بدانیم فرد معرفی شده سابقه معلمی در آموزش و پرورش را ندارد و در کارنامه او سمت هایی چون رئیس مرکز مرکز ملی بهره‌وری ایران، مشاور و مدیر کل دفتر امور مدیران ارشد دفتر رئیس‌جمهور، معاون بررسی‌های دفتر هیئت دولت نهاد ریاست جمهوری مشاور وزیر آموزش و پرورش، قائم مقام معاون آموزش و معاون اداری و مالی سازمان نهضت سواد آموزی و مدیر نهضت سواد آموزی  استان‌های آذربایجان شرقی و تهران دیده می شود.

آخرین مقام محسن حاجی میرزایی نیز پیش از معرفی به عنوان وزیر، دبیر هیأت دولت بوده است و این سوابق اجرایی به خوبی نشان می دهد که حضور او به عنوان وزیر آموزش و پرورش با چالش هایی زیادی همراه خواهد شد.

موضوع نخست اینکه به دلیل نداشتن تجربه معلمی و بیگانه بودن با بدنه آموزش و پرورش، حاجی میرزایی با سیل انتقادات معلمان این وزارتخانه رو به رو خواهد شد و این منتقدان از خود و از رئیس جمهور خواهند پرسید که آیا میان ما فردی شایسته وزارت نبود که دیگران برای این مقام معرفی شوند؟

نکته دوم اینکه حضور حاجی میرزایی به عنوان دبیر هیأت دولت پیش از معرفی به عنوان وزیر، نشان می دهد رئیس جمهور در انتخاب گزینه مورد نظر خود به نزدیک ترین افراد به خود اکتفا کرده است و احتمالاً حاضر نیست به افراد دورتر اما شایسته تر اعتماد کند!

نکته سوم نیز اینکه آنچه از سوابق حاجی میرزایی بر می آید او تا کنون مدیریت کلان و قابل تأملی که بتواند به او تجربه و اعتماد به نفس حضور در این مقام مهم را بدهد، نداشته است و این مشکل در حالی وجود دارد که می دانیم مدیریت کلان وزارت آموزش و پرورش با آن همه حساسیت و مشکل کار چندان آسانی نیست.

مجموعه شرایط عجیب و غریبی که این گمانه را تقویت می کند که حاجی میرزایی وزیر خواهد شد تا بیش از آنکه مجری برنامه های خود در آموزش و پرورش باشد، مجری اوامر دیگران باشد!

بر این اساس باید و منتظر بود و دید نمایندگان مجلس در قبال این معرفی چه خواهند کرد و در صورت دادن رأی اعتماد به او، حاجی میرزایی در مقام عمل با سیل مشکلات موجود در آموزش و پرورش چگونه برخورد خواهد کرد؟