ترویج فرهنگ قمار در صدا و سیما
در سفر سوم ناصرالدین‌شاه به اروپا و در شهر اگوستا بود که فردی به نام میرزا ملکم خان ابتدا با پذیرایی‌های مجلل خود را به شاه نزدیک کرد و سپس تقاضای تاسیس لاتاری در ایران را با او مطرح کرد و توانست رضایت او و امین‌السلطان را برای امضای امتیازنامه تاسیس قمارخانه در ایران یا اصطلاحا قرارداد لاتاری جلب کند.
بعد از پذیرفتن ناصرالدین‌شاه، میرزا ملکم خان طرح یک امتیازنامه انحصاری به مدت 75 سال را بدون ذکر نام صاحب‌امتیاز برای قرعه و فروش بلیت‌های بالاتر و بازی‌های عمومی بالاتری از قبیل «رولت» در کل ممالک ایران دریافت می‌کند و مقرر می‌شود از حاصل درآمد نیز صدی20 به خزانه دولت برای صرف امور خیریه واریز کند. این قرارداد مشروط به آن شد تا ملکم خان پیش از عزیمت شاه به تهران و کسب نظر روحانیون مورد استفاده قرار نگیرد.
اما ملکم به محض تحصیل اجازه از ناصرالدین‌شاه که اجرای عمل لاتاری را به موافقت و اذن علما و تایید مجدد خود منوط کرده بود، بلافاصله این امتیاز را به جریان انداخت و با مشارکت «یوزی دو کار دوئل» فرانسوی به مبلغ 40 هزار لیره به سندیکای انگلیس و آسیا واگذار کرد و هنگامی که ناصرالدین‌شاه وارد تهران شد و نظر روحانیون را پیرامون این قرارداد جویا شد، تصمیم به توقف قرارداد لاتاری گرفت.
امین‌السلطان تلگرافی به ملکم ارسال می‌کند و رسما لغو امتیاز را اعلام می‌دارد: «جناب میرزا ملکم خان ناظم‌الدوله موضوع لاتاری چون در ایران خلاف شرع است و اسباب فتنه و فساد می‌گردد به حکم اعلیحضرت موقوف شد. قرارنامه امتیاز آن هم باطل است و از درجه اعتبار ساقط به سفارت انگلیس در تهران هم رسما اطلاع داده شده است.» ملکم خان که تلگراف شاه را در محل سفارت دریافت کرد، فورا آن را به مامور پست برگرداند و دستور داد بگویید «جناب سفیر به مسافرت رفته است» و قرارداد نیمه‌تمام با دو کمپانی را به‌صورت شتابزده نهایی کرد و پس از چند روز در پاسخ به تلگراف نوشت: «امتیاز واگذار شده و لغو آن در حال حاضر ممکن نیست. » ناصرالدین‌شاه نیز دستور داد وی را از مقام سفارت و تمامی عناوین دولتی عزل کنند و زمانی که لغو امتیاز به‌طور رسمی در مطبوعات درج شد و به اطلاع شرکت‌ها رسید و کار به شکایت و دادگاه کشید، به دروغ مدعی شد که آن 40 هزار لیره را به خزانه ایران و به شاه داده است و رسما خود را ورشکسته اعلام کرد.
ماجرای ملکم خان و قرارداد انحصاری راه‌اندازی قمارخانه در ایران، بدون تعارف وضعیت برنامه‌سازی این روزهای صداوسیما است که به‌صورت انحصاری کار بازرگانی همه اپلیکیشن‌ها را برای چند سال به شرکتی واگذار کرده تا با ساخت برنامه‌هاى مشارکتى و از طریق ستاره مربع یا روبیکیو، اثرات روانی مخرب بر اقشار مختلف جامعه بگذارد و فضیلت تلاش و کار را نادیده بگیرد و به احیای بخت‌آزمایی و نهادینه کردن «فرهنگ لاتارى» اقدام کند؛ البته بخشی از درآمد حاصل‌شده را نیز جهت ترویج فرهنگ به صداوسیما می‌پردازد!
آیا این شرایط غیر از بازگشت فرهنگ ملکم خانی در دوره ناصرالدین‌شاه به عرصه فرهنگ عمومی از طریق سازمان صداوسیما است؟ و درحالی‌که ناصرالدین شاه قاجار براساس نظر روحانیون قرارداد لاتاری را باطل کرد و با میرزا ملکم خان به دلیل عدم لغو قرارداد برخورد کرد، آقایان مسئول در صداوسیما با کدام مجوز شرعی از علما اقدام به ساخت چنین برنامه‌هایی می‌کنند و اساسا برای ورود به کارهای اقتصادی مجوز شرعی خود را از چه کسی دریافت کرده‌اند؟
ضمن اینکه باید بپذیریم چنین قراردادهایی حاکمیت را در عرصه فرهنگی عملا خلع ید می‌کند و برنامه‌هایی از جنس روبیکیو و ستاره مربع علاوه بر اینکه قمار است، خود محور فعالیت فرهنگی و اساس ساخت فرهنگ اجتماعی است. برنامه‌هایی که با پول این ستاره‌مربع‌ها، ساخته می‌شود و به دلیل پرداخت‌های سنگین سلبریتی‌ها را به تلویزیون می‌آورد و در ظاهر باب میل مدیران صداوسیما برنامه‌سازی می‌شود، خود زمینه‌ساز ادامه حاکمیت همان سلبریتی‌ها در عرصه سینما نیز هست و با پرداخت‌های سنگین از سوی اسپانسرهای دیگر، همین سلبریتی‌ها در سینما با وضعیتی متفاوت از آنچه در تلویزیون ساخته‌اند، مجددا آن‌طور که خود می‌خواهند فیلم می‌سازند و مجدد آن‌طور که می‌بینید فرهنگ اباحه گری را باب می‌کنند.
