آیا حسن روحانی واقعا «تنهای تنهای تنها» شده است؟
روحانی تنهاتر از تنها خواهد شد اگر خیلی زود به خود نیامده و از فراز و فرودهای سال 97 درس نگیرد. مجلس یازدهم اگر توسط مخالفان و منتقدان روحانی قرق شده باشد دیگر از خیر طرح عدم کفایت، سوال یا استیضاح رئیس جمهور نمی گذرد و حسن روحانی به عنوان یک سیاستمدار کهنه کار باید خوب این را بداند.
به گزارش نامه نیوز:سال 97 بیش از همه به روحانی وفا نکرد. از خروج آمریکا از برجام و به باد رفتن مهم ترین دستاورد دولت او گرفته تا تغییر رویکرد مجلس و ماجرای سوال، استیضاح و عدم کفایت. تکلیف بدنه اجتماعی هم که مشخص است و شمار پشیمان ها و معترضان به چرخش روحانی دیگر از دست در رفته است. وضعیت نا به سامان اقتصادی و دشواری های معیشتی آنقدر مردم را ناراحت کرده که دیدیم روحانی با بازگشت گاه و بی گاه ، به خود قبل از انتخاباتش هم قادر به جلب حمایت آنان نیست.
اظهار نظر درباره فیلترینگ، آزادی و هیچ یک از موضوعات اینچنینی در سال گذشته نتوانست از روحانی همان تصویری را به نمایش گذارد که مردم قبل از انتخابات 96 از وی سراغ داشتند. گله گذاری های آقای رئیس جمهور از نهادهای دیگر همچون مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز افاقه نکرد و موجب نشد که باری از دوشش برداشته شود. شاید به این خاطر که روحانی پیش تر همه فرصت های خود برای گفت و گو با مردم و طرح مشکلات را سوزانده و علی رغم توصیه تحلیل گران و فعالان سیاسی در جریان حامی خود، صراحتا نگفته بود که مشکل کار دقیقا کجاست. همین شد که طبقه متوسط دلبسته به روحانی از تحقق خواسته های سیاسی و اجتماعی خود تا حدودی مایوس شد. یاس اما در طبقه محروم ریشه دار تر شده و با گرانی ها اخیر بدتر هم شده است..
چرا روحانی تنها شد؟
روحانی 97 با روحانی پیش از آن یک فرق اساسی داشت. از دامادش اگر می پرسیدیم می گفت که مظلوم تر و تنها تر شده اشت اما آنچه مردم، رسانه ها و سیاسیون دیدند مواضع و اظهارنظرهایی بود که گاه با مذاق رقباخوش آمد و گاه با تشویق اصلاح طلبان همراه بود. آن وقت که از دم شیر و تنگه هرمز می گفت به نظر رقیب قاطع و انقلابی آمد و آن وقت که از آزادی و نقد فیلترینگ گفت به نظر اصلاح طلبان به خود آمده بود. این کج دار و مریز اما از روحانی چهره خوبی نساخت. روزی که از «مذاکره» گفت تهدید به استخر فرح شد و روزی که به دل حلقه نزدیکانش راه رفت؛ «برند» ها و ژنرال هایش را از دست داد.
کامبیز مهدی زاده که بعد از آن انتصاب جنجالی معلوم شد داماد روحانی است، راست گفته بود. روحانی خیلی تنها شد. او در سالی که گذشته بخشی از جناح حامی خود و سرمایه اجتماعی اش را از دست داد.
درست است که بخشی از اصلاح طلبان مثل صادق زیباکلام هنوز تصور می کنند که پشت کردن به روحانی نوعی بی مسئولیتی و به سخره گرفتن مردم است اما بخش بزرگتری در این جریان سیاسی معتقدند که باید جلوی ضرر را گرفت و دیگر حاضر نیستند هزینه حمایت از روحانی را بدهند.
برخی اصلاح طلبان مثل محمد علی ابطحی معتقدند که روحانی خودش خواست تنها باشد تا در ازای آن آینده سیاسی روشن تری برای خود رقم بزد اما در این راه نیز موفق نبود. نسبت روحانی و اصولگرایان ثابت می کند که آقای رئیس جمهور هرچقدر در رنجاندن دوستانش موفق بود در خرسند و راضی کردن رقبا ناکام ماند.
تعلل مجمع تشخیص مصلحت نظام در تصویب لوایح FATF که قطعا در موفقیت یا عدم موفقیت دولت روحانی نقش موثری دارد شاهدی است برای آنکه روابط روحانی و نهادهای حاکمیتی بسیار شکرآب است.
خبر بد برای روحانی
خبر بد برای آقای روحانی اما این است که سال انتخابات از راه رسیده و ممکن است که مجلس حامی خود را از دست بدهد. روشن است که روزگار برای روحانی سخت تر خواهد شد اگر اصلاح طلبان در انتخابات 98 مجلس را واگذار کنند و علی لاریجانی هم در راس هرم بهارستان نباشد. روحانی تنهاتر از تنها خواهد شد اگر خیلی زود به خود نیامده و از فراز و فرودهای سال 97 درس نگیرد. مجلس یازدهم اگر توسط مخالفان و منتقدان روحانی قرق شده باشد دیگر از خیر طرح عدم کفایت، سوال یا استیضاح رئیس جمهور نمی گذرد و حسن روحانی به عنوان یک سیاستمدار کهنه کار باید خوب این را بداند.